Yıl 2009 17 Ekim cumartesi, minik kaderin zorlu hayatına açtığı yeşil masum gözler. hayata annesiyle devam eden küçük bir kız
O zaman başlayalım...
Bir düşünün babanızın olmadığını ama arkanızda dağ gibi bir annenizin olduğunu... düşündünüzmü o düşünülmesi bile zor olan hayat benim hayatım kaderin hayatı... babam tarafılından annemden kaçırılıp 3 Ay annemden ayrı kalan ben, köyün içinde yıkık dökük bir evde o zalim ve üvey annemle yaşamak zorunda kaldım eve girdiğimde karşımda eski büskü bir kapı, sağımda ise küçük bir masa, o sırada içimden konuşan ben;
-benim burda ne işim var.Diye konuşurken koluma birisinin dokunduğunu hissettim kafamı çevirdiğimde o zalim adam
-"hadi yürü" dedi ben ise sesimi çıkaram9adım ve direk o eski odaya geçtim
...
O gece orda yere kurulu yatağıma yattığımda anne özlemiyle ağlamaya başladım o göz yaşlarımla yorganıma kollarım sarılı bir şekilde uyuya kalmışım sabah olduğunda yatağımdan kalkmak istemedim kalkmayınca sırtımda bir acı hissettim acıyhissettiğimde "aah" diye bağırdım bir baktığımda o kadının sırtıma vurduğunu gördüm
-"akşam yatmak bilmez sabah kalkmak bilmez kimin çocuğu" dedi, babam eksik dururmu ordan "sen bana laf edeceğine kendine bak" dedi, sanırım kavga çıkmıştı ben ise içimden;
-iykide kavga çıktı inşallah ayrılırlar kurtulurum o kadından.
Kavga sona erince babam işe gitti ve bende karnım zil çalmış şekilde oturuyorum allahtan bir sorun olmadı ve akşam oldu o kadar acıkmıştım ki anlatamam ben herzamanki gibi o yıkık ve eski odaya geçtim yine yerde serili yatağıma geçtim yine ağladım yine yerdeki yatağıma geçtim yine ağladım günler böyle böyle geçerken bir gün o zalim adamla o kadın boşanma kararı aldı aslında benim annemle halen evlilerdi ne acı verici değilmi hatta öncelerden annemle aynı evde yaşarken her akşam o kadına gidiyordu.1 yıl sonra
Babam bir karar almıştı o akşam bir şey söylemeye çalışıyordu ama bir türlü söyleyemiyordu ben duramadım sordum
-birşey mi? Söyliceksin
Babam
-evet birsey söylicem müjdeli bir haber ama senin için
-Ne söyliceksin Peki
-annen
-annem mi birseymi oldu anneme
-hayır anneni buraya getiricem artık bizimle yaşayacak
-gerçektenmi, dedim.
O güzel haberi duyunca içim içime sığmadı kimse beni üzemezdi artık sabah yola koyuldu Ankaraya gidecekti bekledim bekledim camdan baktım sonra vazgeçtim beklemekten inanmamıştım yine bana yalan söylemişti ve o sırada bir araba kapısının sesi geldi dışarıdan merakederek baktım ve arabanın içinde birisini gördüm ela gözlü kapalı bir kadındı bu annemdi o yırtık ayakkabıyı giyerek annemin yanına koştum o güzel kokusunu içime çektim kırmızı yanaklarından öpüp koklarken o zalim adam
-"Ne öpüp koklaştınız be yeter" dedi.
Ve ben ona aldırış etmeden annemin o güzel kokusunu içime çektim o kadar güzel kokuyordu ki anlatamam ve o gece annemle aynı yatağa geçip beraber yatmıştık ilk defa ağlamadan uyumuştum en mutlu gündü o gün...Bugün okula başlıcaktım köyün en aşşasında okul vardı ve bizim evimiz köyün en üstündeydi köy ayaklarımızın altındaydı evimiz annem geldikten sonra yenilenmişti. Okula gittiğimizde Şenol hoca vardı ilk öğretmenimdi okula başlamıştım tăki 2017, 6 Ocağa kadar...
Okula gidip geliyodum yalnız bir sorun vardı okulum köyün aşağısında kaldığı için okul çok uzaktaydı ve okula hep geç kalıyordum bu durumu babama paylaşmak istedim ve şunu söyledim.
-baba okul çok uzakta karda yağmurda okula gidiyorum beni sen okula götürsen bugün...
-kendin okula in uğraşamam seninle defol git...
Aynen bunu söyledi ama kendisi o karılara giderken karda yollar kapalı olsa bile gidiyordu arabayla siz olsanız ne yapardınız? Bana sevgi göstermeyen adam'dan ne bekleyebilirimki 3 veya 4 yaşındayken beni beşikkertmesiyle satıcaktı allahtan çok iyi bir annem varda engel oldu tabiki sadece bana değil diğer kızlarınada yaptı 13 yaşında evlendirdi kızlarını yaşça büyük adamlara sattı.Her akşam o kadınlara gidiyordu annemle beni o dört duvar arasına bırakıp giden o zalim adam, adam bile denemicek kadar pislik birisi benim babam hayvan desen yok insan desen yok hayvanlar bile daha akıllı ondan insan babasından utanır mı? Ben utandım benim babam olduğu için ondan çok utanıyorum. Babam kendisini anneme göstermeye başladı yani dövmeleri ve küfür etmeleri başladı her gün her an her saniye annemi dövüyordu bir gün atışmaya başladılar babamı önceden seviyordum ne yalan söyleyim keşke sevmeseydim atışmaya başladıklarında ben
-Ben küstüm dedim
-kime kızım. annemle kavga eden kişi
-küstüm dedim
Kafasını çevirip yine baktı.
-kime kızım söylesene dedi sinirli sinirli
-Sana...2 ay sonra
Artık dövmeleri iyice artmıştı o gün çok kötü bir gündü o kadar çok kavga ettiler ki çok korktum içimden:
-bitsin artık lütfen bitsin
Solumda bir soba vardı ordaki sopaları alıp annemin kollarına vurdu annemin kolları çürümüştü artık annem çok aģladı herkes eve geldi eniştem o zalimle konuşmak istedi ve şunu söyledi
-Niye havva ablanın kolunu morarttın
-Yav sinirlendim işte ne olacak geçer geçer karı koca arsında olur
-tamam havva abladan özür dile. Dedi eniştem
-Ben birşey yapmadım yav. dedi zalim adam
O gün öyle geçti...Hayat böyle böyle mutsuz günlerle geçerken anneannemin yanına gidecektik konya ya biz ise Kırıkkale de yaşıyorduk yola çıktık ama kavga etmeden olur mu yine bir kavga nasıl olduğunu hatırlamıyorum ama tek birşeyi hatırlıyorum annemi otobana bırakmıştı hikaye şöyle ki;
Annem kapıyı açıp çıktı kaldı otobanda annem bir karar almıştı kendini ve beni o köprüden atacaktı bıkmıştı çünkü bıraktıktan sonra üvey ablamla arkada ağlamaya başladık ben ağlayarak
-baba lütfen annemi ordan alalım lütfen çok korkuyorum
Bir cevap gelmedi arabayı çevirdi gittik annemin yanına annem benim elimden tutarak
-kaderle kendimi atarım bu köprüden yeter artık
Babam korkarak
-tamam konuşalım gel kaderi bırak diyerek bağırdı
Sonra annem sakinleşti bana kıyamadı çünkü annem ondan olan çocukları sevmiyordu ben annemin çocuğu, yoldaşı, sırdaşı, en yakın dostu. Babamın 5 kere evlenip boşandığı için baya bir kızları var ama ben onları kardeşim olarak kabul etmiyorum
O taraftan kimseyi istemiyorum beni kız olduğum için kabul etmiyor belki size komik gelebilir ama gerçek
Gerçekler...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonsuz Rüya (Gerçek Hayat Hikayesi!)
RandomKüçük bir kızın hayatında yaşadığı onca sıkıntıya rağmen küçük bir umuda tutunarak annesiyle yaşamına devam etmesi...