5. bölüm

18 5 11
                                    

***

O gün artık kavga bitmiş evimize gelmiştik annemle. Yanımda annem olduğunda O kadar huzurlu hissediyordum ki kendimi anlatamam

Ne günlerdi be keşke o güne geri dönsek ve annemle çok huzurlu yaşasak ama şimdide öyleyiz gerçi...

Hava kararmıştı artık uyuycaktık annemle aynı yatakta yatıyordum. Çünkü korkuyordum o gün ağlamadan annemin koynunda uyudum.

***

Okula başlamıştım artık benim ilk günüm olacaktı 2. Sınıfı tekrar etmek zorunda kaldım. Maaleseff, sınıfa ilk girdiğimde öğretmenim beni çok sevmişti arkadaşlarımla beni tanıştırdıkdan sonra yerime oturdum bazı kişiler hoşuma gitmemişti evet doğru ama yapacak birşey yoktu. Okulum bitmişti son dakikalardı.

Herkes toparlanırken ben ise pencerenin önüne geçmiştim sizce yine neye bakıyordum.

Kız çocuklarının babasıyla el ele gidişlerine

Okul çıkışı hep buna bakardım ben çünkü onları kıskanırdım.

Neden benimde bir babam yok diye

Zil çalmıştı ben ise ağır ağır iniyordum aşağıya annem gelmiş kapıda beni bekliyordu o sıradada yağmur fazla yağıyordu ve benim hiç bir şemsiyem olmamıştı annem bana hediye almıştı şemsiye hemde kulak ları olanlardan o kadar çok mutlu olmuştum ki çok güzeldi o an "annem çok ama çok teşekkür ederim" dedim. " ne demek annecim sen yeterli mutlu ol dedi annem. Eve giderken şemsiye olmasına rağmen sırıl sırklam olmuştuk ve ben annemle o anki halimize gülmüştüm. Çok komiktik çünkü

Eve gelmiştik hemen üstümüzü değiştirdik çünkü annem yine telaşlanmıştı hasta olucam diye hemen üstümü değiştirdim. Çantamı hazırladım yine yatıcaktım çünkü uykuyu çok seviyordum. Hemen yatağa geçip uyuya kalmışım sabah hiç okula gidesim yoktu

Sabah oldu ve benim hiç uyanasım yoktu annemde işe gidiyordu zaten saat 7 de beni de uyandırıyor du o sıra daha hava açılmamış ve biz bu saatte okula gidiyorduk ne saçma şey yaa okul çıkışı yine yengemlere gidicektim annem para karşılığında bana bakmasını söylemişti o şeytanda hemen kabul etmişti para lafını duyunca pislik.

Okuldan çıktım ve yine onlara doğru yürümeye başladım yanımda da onun liseli kızı,

Offf yaa bu saat nasıl geçecek annem saat akşam 6 da geliyo ve ben o saate kadar bunlarda mı kalıcam offffff

Tamamses anladık senin derdinide sende haklısın napalım

Hemen yemek yiyip ablamın odasına geçtim yani kızının odasına kafa dağıtmam gerekiyordu annem gelene kadar.
Odada birşeyler yapıyordum en çok yaptığım şey bir A4 kağıdının her tarafını karalarayak çizim ortaya çıkartmaktı ama bildiğiniz kız vb. Şeyler çizmiyordum sadece karalayarak çiziklerle bişi yapıyordum bütün kağıdı kapatacak şekilde. Psikolojim bozuktu benim o yüzden bunları yapıyordum. Ben bunları yaparken baya bir vakit geçmişti tabi bu saatlerde uyumuştum da

Uykuyu çok severim semicenkim gibi 🤭🤭

Hergün camdan onu düşünüyordum. Artık dudaklarım mosmor ve suratım kireç gibiydi hepsi düşünmekti.

CAMDAN BAKARKEN DÜŞÜNDÜKLERİM:

Bence gelecek kader baban abartma yaa
Hayır gelmicek hayır hayır hayırrr sus sus sus sus beynimin içi sussssss yeter artık senin annen var babayı napıcaksınki
Beni neden istemedi kader

Evet şuan kendi kendime konuşuyordum

DEVAM

Beni gerçekten sevmedi mi?? belkide seni bi kere bile olsa düşünmüştür kader belki düşündü nerden biliyorsun baba neden beni istemiyorsun ki ben naptım sana tek suçum kız çocuğu olduğum için mi yoksa yoksa ben annemin kızıyım diyemi...

Işte ben hergün bu düşüncelerle mücadele ediyordum. Bıkmıştım artık gerçekten bıktım küçük yaşta dayak yemesem de psikolojik sıkıntılarım o kadar fazlaydı ki...

 Bıkmıştım artık gerçekten bıktım küçük yaşta dayak yemesem de psikolojik sıkıntılarım o kadar fazlaydı ki

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Babam ölmedi ama benim için o artık bitmişti...
Benim kalbimde onun gibi birisi yoktu artıkkk



UYARI: bu kitap gerçek bir hikayeden uyarlanmıştır kendi hayatım yani...

Sizleri çok seviyorum sevgilim okurlarım ❤️❤️❤️❤️❤️❤️

Sonsuz Rüya (Gerçek Hayat Hikayesi!)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin