Yalnızca Sen

124 11 5
                                    

Bölüm sarkisi
Yaşlı amca-giderdi hosuma
Pinhani-bilir o beni

Arkadaşlar lütfen daha fazla okunma için hikayeyi paylaşmayı unutmayın!

Pete:

Öylesine bikmistim ki herseyden. Şuan sevdiğim adamın yanında olabilirdim, beraber hayaller kurabilirdik, kurduğumuz hayalleri gerceklestirebilirdik. En azından onun kokusunda uyuyabilirdim. Ama ben hiçbir zaman mutlu olmayı hakedememistim. Etrafımda ki tüm insanlar beni yönlendirmeye calismisti kimse gerçekten ne istediğimi sormamisti. Ama o, her fikrimi destekliyordu her koşulda arkamda olduğunu hissetiriyordu, bu hisse bayılıyorum çünkü ben onun sayesinde ilk defa kendimi hisedebilmistim. Bu bedenin bu ruhun kendime ait olduğunu hisettirmisti.

Vegas kapıyı çarpıp çıktıktan sonra arkasından o kadar fazla ağladım ki göz yaşımın tükendiğinde emindim. Arayabilrdim, sadece gel desem gelirdi biliyordum ama ben daha bazı şeyleri kendime zor açıklarken nasıl ona anlatırdım? Kafam o kadar doluydu ki artık ağlayamıyordum, sadece Vegasin gelmesini hicbisey sormadan bana sarılmasını istiyordum. Çok mu fazla şey istiyorum?

Gece 00:20

Vegas hala yoktu. Ne bir mesaj ne bir arama. Biliyorum onu çok sinirlendirmistim,buna rağmen suçlu olmama rağmen aramasını beklemek bencilce. Ama bir umut bekledim, çağırsa gel dese ağzımı bile açmadan giderdim.

Gece 01:50

Ondan hala ne bir ses ne bir haber geldi. En sonunda dayanamayıp telefonun mesaj kısmına yöneldim. Hızlı bir şekilde onu buldum.

Sevgilim🤭

-tamam unutmam soz

Tamammm askjmmm sen gel yeter- unutsanda sorun ylkkk
(Görüldü)

En son ne konuştuğumuzu belki 50 defa okudum. Ama parmağım bir türlu mesaj kısmına gitmedi. Cunku soyluyecegi seyler beni çok korkutuyordu.

Yine korkaklik edip telefonu kapattım. Keşke onda ki cesaretin çeyreği bende olsaydı.

Gece 3:00

Artik cildiricak duruma gelmiştim. Dayanamayıp her zaman gittiğimiz  bara gitmeye karar verdim. Belki en azından onu orda gorebilirdim. Sessizce sarılırdım,en azından kokusunu çekerdim içime.

Bara vardığımda hızlı bir şekilde etrafa bakmaya başladım. 15 dakika onu aramıştım. Ama burda olmadığı belliydi. En sonunda dayanamayıp telefonumu alarak barın arka kısmına geçtim. Ve onu aradım, sonucu ne olursa olsun sesini duymam yeterdi.

Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor lut-

Telefonu sinirle kapatip tekrar aradım

Aradığınızı kişiye şu an-

Tekrar tekrar tekrar aradım. Kafayı yemek üzereydim. En azından bana haber vericek kadar onun için  değerli degilmiydim?

Barın içine ilerleyip icicek biseyler aldım. İlk defa bu kadar sinirli bir o kadar mutsuz hissediyordum.

-hey sakın olsana biraz

gözlerinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin