Vegas kendini dünyadan soyutlamis işine odaklı bir adam. Hiç beklemediği bir zamanda hiç beklemediği bir insanla karşılaşan vegas tüm düzeninin degisiceginden Bi haber, Pete neşeli çevresi tarafından sosyal açıdan çok iyi bilinen birisi ama kimse ka...
Vegas'in son dediği şeyler beni o kadar yaralamisti ki nefes bile anlamadığımı hissediyorum. Tanımadığı bir çocuğa yapılan şey onu bu denli sinirlendirdiyse ben ona başıma gelenleri nasıl aciklardim.
Ben düşüncelerle boğuşurken vegas çoktan kapıyı çarpıp çıkmıştı. Defalarca aramam rağmen aramalarima cevap bile vermedi. Telefonu ya meşgul çalıyordu ya da kapalıydı. Günün sonunda artık dayanamayarak kinn'i aramaya karar verdim.
Telefonda adını tuslayip bekledim.
-alo
-alo Pete Bi sorun mu var
-evet
-söyle ne oldu
-.... (olanlari anlatiyor)
-vay be inanamıyorum bu olanlari
-kinn lütfen Bi an önce vegasi bul gerçekten kafayı yemek üzereyim çıkıp sokaklarda deli gibi ararım bak yoksa
-tamam tamam sakin ol onu bulurum sen sokağa sakın çıkma delirmemisse bile sen böyle yaparsan kesin delirir.
-lütfen bul onu
-hadi görüşürüz haber veririm
Telefonu kapattıktan sonra göz yaşlarıma hakim olamadım. Tam mutluyum tam hersey yolunda derken evren yine olaylara parmak atıyordu. Şu sıkıcı iğrenç hayatımda en azından güzel bir iki şey vardı. Onlarda yavaş yavaş elimden kayiyor.
Bazen düşünüyorum, hatta o kadar düşünüyorum ki gözüme günlerce uyku girmiyor. Neden ben? Ne yaptimda ne günah işledim de hayatım böylesine kötü geçiyor. Yine düşüne düşüne kafayı yemek üzere olduğumu fark edip uyuma kararı aldım. En azından vegas eve döndüğünde onu sakinlestirebilrdim.
Yatagimiza gidip yayildim, kafamı onun yastığına koyup son defa açar umuduyla onu aradım ama yine ulaşılamadı. Yavaş yavaş gözümü kapatıp herseyi bir rüya olmasını dileyerek uykuya daldım.
----------------------------
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yavaş bir sekde gözlerimi açınca rahat bir uyku aldığımı anladım. Hemen telefona uzanıp saate baktığımda saat öğlen iki olmuştu bile
-siktir!
Normalde asla ama asla bu saatlere kadar yatmazdim. Hele bu denli diken ustundeyken asla, ya vegas eve geldiyse uyuduğumu görüp gittiyse!
Aşağıya inip etrafı kolacan ettim ama gelmemişti. Yine suratımı düşürerek ayaklarımı yere vura vura kanepeye ilerledim. Sessizlikten hiçbir zaman hoşlanmadım. O yüzden hemen kumandaya uzanıp izlemiyecegimi bile bile sadece ses olsun diye rastgele bir kanal açtım.
