-Psikolog-
"Sabah bir sesle yatağımdan kalktım ve eşim Özkan'ı kapıda gördüm. İşe erkenden gitmesi gerekliymiş. Özkan'ı yolcu ettikten 1-2 saat sonra kızları uyandırdım güzel bir kahvaltı yaptık. Kızlar televizyonu açtılar film izliyorlardı. Ben de mutfaktaki televizyonu açıp haberlere baktım. Tam izleyecek iken telefon çaldı ve açtığımda Özkan'nın ölüm haberini aldım ve telefonu elimden düşürdüm. Kızlar beni hemen hastaneye götürdüler ben donakalmıştım ve şimdi buradayım."
Psikolog elindeki kağıt kalemi elinden bırakır ve şöyle der:
"Peki neden ve nasıl öldüğünü söylediler mi?"
Solmaz büyük bir içtenlikle şöyle yanıt verir:
"Hayır!"
Psikolog seansının şimdilik bittiğini yarın yine gelmesi gerektiğini söyler ve Solmaz'ı dışarı çıkarır. Kapıda bekleyen kızları Melisa ve Selma anneleri Solmaz'a sarılır.
Solmaz eve gidene kadar ağlar ve kızları onu hiç yalnız bırakmaz.
-Ev-
Solmaz eve geldiği gibi kendini odaya kilitler ve televizyonu açar eşi Özkan'nın yastığına sarılır ve haberleri açar.
Gördüklerine inanamayan Solmaz hemen kızlarının yanına gider ve onları çağırır.
"Selmaaa! Melisaa! Hemen gelin"
Selma ve Melisa annelerine bişey mi oldu düşüncesiyle odaya koşarlar fakat annelerinin korkmuş bir biçimde televizyon izlediğini görürler.
-Bölüm Sonu-
