°𝙺𝙰𝙷𝚁𝙰𝙼𝙰𝙽 Ş𝙰𝚁𝙺𝙸𝙲𝙸𝙻𝙰𝚁° Askıda

Seni Buldum (Butchercup)

Merhaba bu bölüm butchercup'ı ele alacağım. Butch ve Buttercupın %0,01'lik kısmını yaptım. Onların aslında ne kadar farklı olabileceğini görmenizi istedim. Her halde herkes farkında kaç yazar kaç farklı butch ve buttercup yazmış. Ben derinlere inmek ve farklılıkları ele almak istedim. Aslında Buttercup nasıl bir kız? En az ne kadar duygusal olabilir? Peki ya Butch? O bir insanı nasıl teselli edebilir? Umarım anlatabilmişimdir. Yavaş okursanız daha verimli olur, hızlı okuyunca duygsuzca geliyor. İyi bölümler...

~Buttercup'ın Anlatımı~

Her yerden tonlarca insanların bağırış sesleri geliyor. Artık bu seslerden başım ağrımaya başladı, gitmek istiyordum ama beni bakışlarını üzerimde tutan, sanki bakışlarıyla belimden yakalayan, şarkı söyleyen bir Butch tutuyor. Gidemiyorum, gidersem üzülür diye korkuyorum. Niye gitti derse diye korkuyorum. Olmayan aramız bozulursa diye korkuyorum. Soruyorum kendime gitmek istiyorsun, ama ya o istemezse?

Başımı masaya koysam kapatsam gözlerimi o zaman da endişelenir. O yüzden bir şeyim yok gibi davranıyorum. Merak da ediyorum; acaba içimdekileri dışa vursam, insanlar ne der? Şu an insanlarla ilgili tek takıldığım bu. Ruhsuzum sanıyorlar beni, ama insanın ruhu olmazsa nasıl yaşar? Nasıl düşünür? Nasıl hisseder?  O yüzden olmadığım gibi davranmaya devam ediyorum.

Kardeşlerime bakıyorum. Nasıl gözleri parlıyor. Bildiğin konuşmadan konuşuyorlar. Sanki sahnedekilerle aralarındaki sessizlik onların telefonu, onların sinyalleri... Onları kıskanıyorum. Keşke bende böyle davranabilsem diyorum. Aslında dışa kendini benim gibi yansıtanlar kendine kendini itiraf etmekten utananlardır. Bende buradan bunu çıkarıyorum. Keşke kendimi kendime itiraf edebilsem.

Sonra onlara döndüm, olmadığım gibi davranmaya başladım, Denizde dalış yapmadığınıza emin misiniz? diye sordum. Onlar irkilerek bana döndü. '' Sen kendine bak. Az önce birbirinizin üstüne düşecektiniz!'' dedi Blossom. Gülme tuttu. Biraz güldükten sonra durdum artık. Bu kadar yeterdi. ''O zaman herkes kaldığı yerden devam etsin.'' Bubbles bunu deyince sarılma olayı aklıma geldi. ''Dur bir dakikaa! Sarılma olayı geldi aklıma. Nasıl oldu da pat diye sarıldınız öylee!'' Bunu duyunca Bubbles kızarıp yüzünü avucunun içine alıp kızaran yanaklarını güya sakladı. Sonra önüne döndü. ''Temizlik çıkınca araya girdi hiç konuşamadık!''

''Eski sevgili olayını anlatmıştım.'' Bu kız yeni sevgili yapmazsa ben neyim. Yenisi de Boomer olur kesin. Artık şarkı bitmeye başladı outro'suna  geldiler. Şarkı bittiğinde sıradaki birkaç şarkıyı daha söylediler. Ardından bitince konsere katılan herkese teşekkür ettiler. Rica ederiz canım. Sonra sahneden indiler. Bizde alandan çıktık. Yanımıza üç tane adam geldi. RRB çağırmış bizi. Bizde peşlerinden gittik. Bu sefer bazıları bize bakıp fısıldamaya başladı. Neler söylediklerini tahmin edebiliyorum. Ardından siyah arabalar gördüm. Yine üç tane. Bu üç sayısı hayatım boyunca peşimi bırakmayacak gibime geliyor. 

Sanırım arabadalar. Bizi arabalara soktular. Sonra Butch'u gördüm. Yüzünde her zamanki sırıtış yoktu. Üzgün ama mutlu gibiydi. Sanki her şeyin farkındaydı. Arka koltuğa geçip oturdum. ''Selam.'' dedi. konuşmayı ilk o başlatacak demek ki. ''Selam...'' Diyerek karşılık verdim. Bu huyumdan nefret ediyorum. Bazen kelimeler çok gelip konuşma isteğimi yok ediyor. ''Çok güzel olmuşsun.'' utana sıkıla ''Teşekkür ederim.'' dedim. ''Sanırım konserde biraz rahatsızdın. Gitmek istiyor gibiydin.'' Şaşırdım. Yüzümün halini görünce gülümsedi. ''Çok mu belli ettim? Kardeşlerim anlamadı bile.''

''Bilmem galiba ben anladım.'' Sustum. ''Ne olduğunu anlatmak ister misin?'' Anlatmayı çok isterdim. Ama tutan bir şeyler vardı. '' İstiyorum, ama bir şeyler tutuyor. Sanki bir şey dahi ağzımdan çıkarsa hiçbir şey aynı kalmayacak gibi hissediyorum...'' Aynen böyle hissediyorum. Kelimelerle ancak böyle tarif edilebilir. ''Belki her şey daha da iyi yönde değişir?'' Hiç bu şekilde düşünmemiştim. Ama hala rahatlamış değildim. ''Bilemiyorum. Hala rahat olamıyorum.'' Başımı ellerimin arasına almış önümden başka hiçbir şey göremiyorum. Bu benim bakış açım. Dar bakıyorum. Ama şuan, yanımdaki erkek, bakış açımı genişletecek gibime geliyor. Bir an belimde  bir sıcaklık hissettim. Bana sarılı vaziyette duruyor. Niye bilmiyorum ama ona güvenebilirim. Bende ona sarıldım. ''Eğer anlatmak istiyor-'' O durunca kendiliğinden akan yaşlarımı hissetmediğimi fark ettim. '' Anlatacağım.'' Bir an bir arabanın içinde olduğumuz ve arabanın içinde şoför olabileceği geldi aklıma. Hemen şoför koltuğuna baktım.  Kimse yoktu. Kafamı onun boynuna gömdüm. Elleri sırtımı okşamaya başladı. Sıcaklığı şuan benim için her şey idi. ''Dinliyorum.'' Anlatmaya başladım. İlk defa birine her şeyi anlatacağım. Bir iç çektim üflesem dünya yörüngesini şaşar. ''Beni bir duygusuz gibi biliyorlar. Sanki hiçbir sıkıntım yok gibi. Kendi görmek istediklerini görüyorlar. Onlar beni kıskandıklarını söylüyorlar ama asıl kıskanması gereken kişi benim. Kıskanıyorum da. Bilmiyorlar ki onları kıskandığımı. Gözlerindeki ışıkları gördüğümde kıskanmama yetiyor. Duyguları saklamadan yaşamak istiyorum. Herkese açılmak istiyorum. Herkesle her duyguyu yaşamak istiyorum. Biliyor musun, sana söylediklerimin yarısından çoğunu kardeşlerim bile bilmiyor. Sığınacak kimsem yok. Her şeyi içime atmaktan bıktım. Ruhum kaldıramıyor artık. Kalbim zedelendi. Kimse o zedelenmeyi iyileştiremez. Çünkü kalbim kalmadı, beni sadece mahvolmuş ruhum taşıyor.'' Anlatırken ağlamam şiddetlenmişti. Daha sıkı sarılmıştım. Sıradaki cümlemle söylediğim her şey de ben de ben de bitmiştik. '' Benim ikinci bir kalbe ihtiyacım var...'' Ardından şoför bindi arabaya. Hemen ayrılmaya çalıştım ama o beni tuttu. ''Artık açılma zamanı. Sen ilk adımı attın. Diğer adımların benim adımlarım olacak.'' Arkasına yaslandı. Direk olarak bende yaslandım çünkü şuan hala sarılıyoruz. Sol kolunu çekti ve beni göğsüne yasladı. Dudaklarımdan ister istemez şunlar çıktı,'' Ne güzelmiş, böyle durmak, hissetmek.'' Ondan sonra yüzüne baktığımda eski sırıtması yerini almıştı. Anladım ki artık eskiye döndük. Ama artık eskisi gibi hiçbir şey olmayacak hayatıma yepyeni bir sayfa ile devam edeceğim.

DEVAM EDECEK...

Üzücü ama açıklayıcı ve belirleyici bir bölüm oldu benim için. umarım beğenmişsinizdir. İyi akşamlar dilerim. Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak bu hayatlarda.

KELİME:837