The Hidden First Lady

Part 29

Imee's Pov.

"Paano ka nakatakas?" I asked habang nakahiga kami.

Yes nakauwi na kami sa bahay at dito lang Kami muling nag usap.

"hindi na importante yun mahal, ang importante ay nandito na ako" saad nya kaya na patingin ako sa kanya

"Mahal?" I asked

"yes mahal? Why?" he asked

"Rod Hindi mahal ang tawag mo saakin" Saad ko

"o-ow yeah im sorry H-hon" saad nya

"Let's take a rest nalang Hon don't worry hindi na ako aalis sa tabi mo. Dito lang ako" saad nya kaya niyakap ko sya ng mahigpit hanggang sa makatulog na ako.

Morning came, nagising ako sa sinag ng araw. Pagkadilat ko ng mga mata ko ay wala na si Rod sa tabi ko.

"Rod?" pag tawag ko saka tumayo

Tinignan ko yung cr pero wala sya Don, pumunta ako sa walk in closet pero wala sya doon Kaya Dali Dali akong tumakbo pababa.

"Rod! Hon!" sigaw ko habang pababa ng hagdan.

"I'm I'm here po" saad nya habang papalapit saakin galing kusina

Agad akong tumakbo palapit sa kanya at niyakap sya ng mahigpit.

"please don't leave me again" saad ko, I know it sounds OA but hindi ko na kayang mawalay ulit sa asawa ko

"hey I'm here lang, tinulugan ko sila mommy na mag luto" saad nya at hinalikan yung noo ko

"Let's eat na Hon, actually tatawagin na sana kita eh" saad nya at Inalalayan ako papunta sa hapagkainan

After naming kumain ay pumunta na kami sa kwarto Para maligo and after that ay nahiga na ulit kami ni Rod.

"Hon isapubliko na Natin yung relasyon natin" saad nya habang nakahiga ako sa dibdib nya

"Hon are you sure?" I asked

"yes I'm sure, ayaw ko naman na itatago nalang kita habang buhay. Napag tanto ko na bakit Kita itatago sa publiko? Napakaganda mo at napaka sipag, talino ah basta na sayo na ang lahat Bakit naman ako mahihiyang ipakilala ka bilang asawa ko?" saad nya na medyo ikinaluha ko naman

" you're making me cry hon" saad ko at pinunasan yung nangingilid na luha sa mata ko

"Hey I'm sorry but Hon, hindi naman pang habang buhay kitang maitatago dahil nakakahalata na rin ang publiko" saad nya at niyakap ako

"Thank you Hon" saad ko

"no thank you Hon, dahil hindi ka nag rereklamo kahit na hindi kita pinapakilala sa publiko, thank you for taking care of me. I love you, you're the best wife" saad nya at hinalikan ako sa noo

"I love you too Hon" saad ko at doon na tumulo ang luha ko

Ang swerte ko sa asawa ko, walang araw na hindi nya pinaramdam na hindi nya ako mahal.

"you're like a baby come on stop crying na Hon" saad nya at niyakap pa ako ng mahigpit

Nag yakapan kami hanggang sa makatulog na ako. Sya ang aking pahinga Kaya hindi ko alam kung anong mang yayari saakin kapag wala sya sa buhay ko.

Hi huhuhu sorry at natagalan ang update, super busy ko lang at isang linggo na akong kulang sa tulog. Don't worry babawi ako muaps.

Anyway wala pa tayo sa exciting part Kaya be ready😉