HEDEF (+18)

Giriş

Hedefim için konumlandığım sırada kulağımda ki cihazdan ses geldi;

"Hedefin saat 2 yönünde,beyaz tenli 1.98 boylarında,dalgalı saçlı olan ,29 yaşlarında ki adam"

1.98 mi çüş.

"Bunun dosyasını bana vermedin kaya, bu adamın ne olduğu belli değil. Benden belli olmayan bir adamı öldürmemi istiyorsun"dedim. Haklıydım, ben haksız yere bir adamı vuramazdım.

"Metin senden bunu istiyor, hem kulaksız ile iş yapandan nasıl bir meleklik bekliyorsun"

Sikerim metininide senide.

"O zaman kulaksızı vurayim." O an ilk defa yüzünü görüşümdü. Hedefim bana yüzünü dönmüştü. Hadi ama bu yakışıklı yüzü kim katletmek ister.

"Ne zaman sana verilen işi yapmadın Bozkurt."

"Peki ben sana ne zaman,bana istediğin gibi emredebilirsin dedim." Bunu dediğimde yutkunuşunu kulakligimda duydum.

"Hedef namlunun ucunda."Bu sözü 21 yaşından beri her silahımı dogrulttugum hedefim için söylerdim. Bunun anlamı benim için senin yaşamın benim namlumdan çıkan merminin sana saplanma saniyesi kadar süren var demek.

Biraz bekledim tam ateş demeye hazırlanırken beklenmedik birsey oldu.

"Kaya hedef fark etti!" Suan hedef gözlerimin içine bakıp sırıtyordu. Bir anda kulağıma hiç tanımadığım ses doldu.

"İyi günler Bozkurt, senin silahın ile oynama sürüne şuan son veriyorum. Tekrardan sana bol şans eğer elime düşersen" dedi,ve durdu. Sonra devam etti.

"Sana ben bile acırım koca adam."

Bu herif beni erkek mi sanıyor eğer öyleyse buradan çıkıp kaçma ihtimalim yüzde seksen beş.

Arkamda ki adım sesini, pardon adım seslerini duyunca bacağımın yanlarında ki bıçakları kavradim.

Bana göre silahım herseydi ama yakın mesafede bıçak daha iyiydi,birkaç kere sağlayabilirim direniş gosterebilirim demekti.

Arkamı dönmeden hala şaşkın gibi davranıp silahıma bakıyormuş gibi yaptım, üstüme gelen adamın ağır ve yavaş adım seslerini kulaklarım takip ediyordu.

Adam tam üstüme eğiliyordu ki karnına sapladım bıçağı. Tam sendeleyip üzerime düşücekken, bacaklarımı kaldırıp onun karnına yerleştirip , kuvvet uygulayarak kaldırıp pencereden dışarıya ittim adamı.

İki saniyeyi onun bana doğrulttuğu silahı alıp penceren atmam 5. saniyedeyse aşağı düşen boğuk ses.

Şuan yüzümü gizleyen tek şey şu kar maskesiydi.

Üzerime gelen adam ile silahımı ona dogrulttum, silahın tetiğine basmam ile çıkan merminin hızı ile adam yere yığıldı. Tam arkamdan gelen adam boğazıma yapıştı. Bırakması için efor sarf etmeyecektim direkt elimde ki bıçağı daha sağlam sabitledim. Ve tam kendime güvendiğim an sola kayıp adamın karın boşluğuna sapladım.

Bu adamlar aynı anda saldırmıyor. Dirim lazım adama, şuan tam savaşın ortasındayım. Ama ne garip ki Kaya yok!

Bu düşüncelerden sıyrılmamı sağlayan ayak bileğime yediğim mermiydi. Acı ile dişlerimi sıktım,tarif edilemez bir acıydı ve hareket etmemi kısıtlıyordu derken; hiç beklenmedik bir şekilde arkamdan giren kurşun sayesinde sendeleyerek yere düşmem afallatmıştı. Hayir beni afallatan arkamda kimse olmamasına rağmen beni vurmasiydi. O sırada aklıma hedef aldığım açık pencere geldi.
Kesinlikle kapatmaliydim yoksa vurulmazdim ah Birgen ah!

Yere yığıldım o arkamdan giren kurşun son damlamıda alıp götürmüştü benden. Tam bilincimi kaybedecekken kulagımda bir ses yankılandı.

"Çok taşşaklisin Bozkurt, tam tamına 10 dakika boyunca senin için özel egitimli 20 adamimi yere sendin. Aferin takdirimi kazandın."dedi alaycı ses ile, sessizlik. Sana yediricem bu taslakları,diyemedim. Sonra eklemeye devam etti.

"Umarim benim yanımdada bu kadar dayanabilirsin Bozkurt, hemen kendini salarsan sıkılırım senden" son sözleri buydu. Bilincim kapandı hiçbir sesi algılamaz oldum...

Ama ben eğer burdan sağ çıkarsam onun gercektende son sözleri olacaktı.

...

SELAMMM BU BENIM ILK KURGUM UMARIM BEGENIR VE OY ATARSINIZ.

🖤