Soldier Jikook

III🍫

Merhabalar... Beklettiğim için üzgünüm bebeklerim.

Sınır: 90 vote, 60 yorum

İyi okumalar;)

Kırgın bakışlar. Hayır, ötesinde hayal kırıklığı.

Sesli bir iç çekiş. Titreyen dudaklardan bir türlü çıkmayan tek kelime. Kelimeler üst üste geliyor. Çığ gibi büyüyor. O çığın altında kalacak kişiyse kendisi.

"N-neden?"

Zorlukla fısıldanan tek bir sözcük. Verilebilecek bir sürü cevap. Muhakkak hepsi canını yakacak. Fakat yine de cevap istiyor. Bunu hakkettiğine emin.

Daha zemin kattaki odaya girdiği gibi duyduğu ilk soru nefesini kesiyor. Olacakları biliyor. Vereceği tepkiyi ilmek ilmek örebilir kara bahtı gibi.

"Ne neden?"

"Lanet olsun! Sevgilim bir çocukla, hamile adamla karşıma geçmiş 'ne neden?' diye soruyor?!"

Sinirden yanağına süzülen gözyaşı. Burukça tebessüm eden Yoongi. Uzanıp silmek istediği düşmanı. Fakat aralarına şimdiden görünmez duvar örülmüş.

"Sakin ol Taehyung"

Histerik bir gülüş kazandı. Sırtını soğuk duvara yasladığında elleri yanlarında öylece durdu. "Sakin ol mu?! Sakin ol ha?! Ben çok sakinim!" diye bağıran esmer tenlisi eline geçen şeyi etrafa fırlattığında bile kıpırdamadı. Eller onun bir uzvu değilmiş gibi kendini korumak için harekete geçmedi.

"Anlat lanet herif! Yalanlarını anlat! Nasıl aptal olduğumu da! Aşkımdan kör olduğumu da!"

Yorgunca yere süzülen bedeni. Ruhuna akan gözyaşları gibi. Sarsılan omuzlarına sarılmak isteyen Alfa'sı. İzlemekle yetindiren önceliği. Koşulsuz Yoongi hiç bu kadar çaresiz hissetmemişti.

"Dinle beni Taehyung"

Her zaman 'Esmer tenlim' diye hitap eden kişiden duyduğu isminden nefret etti. İnce dudaklar ona ihanet ediyordu.

"Jimin... O kardeşimin Omega'sı"

Anlamazca baktı. Bu da ne demekti? Sadece "Ne?" diye sorabildi. Tüm her şeyi öğrenmek istiyor, fakat sormaya ne hâli var ne cesareti. Belki yorgun belki cevaplardan korkuyor.

"Anlatacaklarımı tek bir kişiye bile anlatma. Buradan çıktığında unut her şeyi"

Omega çöktüğü yerde dizlerini kendine çekti. Zaten sevgili olduklarını yıllardır ikisi dışında kim biliyordu ki? Aşkını içinde yaşamamış mıydı? Yüzünü görebilmek için bu evde hizmetçi olmamış mıydı?

Sevdiği adam için. Hoş istese canını verirdi.

"Jeon Jungkook... Üvey kardeşim aslında. Kendi annesinin soy ismi verildi ona. Büyüdü, asker oldu. Şimdi de şehit"

Kalbindeki sızıyla nefes verdi Taehyung. Arkasında iki çocuk, ayakta zorlukla duran bir eşini bırakmıştı. Ağabeyi Yoongi ise ayaktaydı ama yıkılmıştı. Alfa'sının özlerindeki acı her hücresini sızlatıyordu.

Oturduğu yerde arkaya sürünmüş, sırtını duvara yaslayan Omega dizlerini kendine çekmeden önce cebinden çıkardığı paketten bir dal sigarayı dudakları arasına yerleştirmişti. Yaktığı gibi yine aynı cümleyi duydu.

"Kaç kez dedim içme şu zehri?"

"Sadece devam et Bay Min. Ben sakinleşmişken devam et. Vicdanım hâlâ benimleyken devam et"