İneffable ▪︎ taekook

12'

Merhabalarr

DİĞER BÖLÜMÜ OKUMAYI UNUTMAYIN SAKIN ❗

Her neyse bu bölüm biraz üzülebiliriz 😔

Keyifli okumalarrrr

Medya: Kara Sevda - Anlatamam

***

| yazardan|

Taehyung elinde tuttuğu dolma kalemi biraz daha sıkmış, uykusu geldiği için ağırlaşan gözlerini kırpıştırmıştı. Jungkook'un evine geldiğinden beri ödev yapıyorlardı. Jungkook yüzüne bakamıyordu. Utanç, birazda korku hissediyordu. Söylediği şeylerden pişman olmamıştı. Taehyung hakkındaki düşünceleri öyleydi ama yine de korkuyordu. Taehyung'u incitmekten korkuyordu.

"Zihnimi okuduğun günü hatırlıyor musun taehyung?"

Taehyung birden irileşen gözleriyle kapıdan giren jungkook'a bakmıştı. Bunu anlatmasını istemiyordu. Taehyung, jungkook'un o kötü travmasını dinlemek istemiyordu. Dinlerse ağlardı çünkü.

Kapıda elinde içki şişesiyle gelen jungkook taehyung'u oldukça şaşırtmıştı. Su içmeye gittiğini sanmıştı ama o elinde bir içki şişesiyle gelmişti.

Ah unutmadan; taehyung'un gözlerinde gözlük yoktu. Evet, evet gözlük yoktu. Sadece lensi vardı. Mavi parmaklıklar vardı gözünde. Jungkook'un laflarından sonra biraz da olsa sevmeye başlamıştı gözlerini.

"Jungkook bunu anlatmak zorunda değils-"

"Taehyung sen benim için özelsin."

Taehyung'un duyduğu itiraf zihninde yankılanırken sertçe yutkunmuştu. Bunu beklemiyordu. Jungkook dan böyle bir itirafı kesinlikle beklemiyordu. Gözleri korkuyla büyümüştü anında. Yeni hislerden korkardı o. Hislerine bir isim vermeye yanaşmaz, ağzını bile açamazdı.

Ama şuan jungkook'a sarılmak istemişti. Sarılmak ve yaşadıkları için ondan özür dilemek istemişti.

"Benim için özelsin tae. Bunu inkar etmeyeceğim veya senden saklanmayacağım. Sadece benim için özel olduğunu bil."

Jungkook taehyung'un oturduğu sandalyenin yanına çökmüş, elindeki şişenin kapağını açmıştı. Taehyung ise transa girmiş gibi göz kırpmadan jungkook'un yanına diz çökmüştü. İçki içmesini istemiyordu.

"İçme jungkook."

"İçmezsem anlatamam taehyung."

Elindeki şişeyi sonunda açıp kafasına dikmişti birden. Taehyung gözlerini kısıp onu dinlemeye başlamıştı. Korkuyordu. Jungkook'un hislerinden korkuyordu. Eğer olurda beyaz tenli bir adım atarsa korkudan konuşamaz, sabahlara kadar namjoon'un kucağında ağlardı. Yeni duygular için çok korkuyordu çünkü.

"Zihnimi okuduğun zaman çok korkmuştum. Çünkü bunu öğrenen ilk kişiydin taehyung. Bunu kendime bile söyleyemiyordum ben. 'Bak jungkook, böyle böyle oldu.' Gibi asla konuşmadım. O anılar sadece zihnimde dolaşırdı. Kendimden bile sakındığım bu olayı görmüş olman beni o kadar korkuttu ki... ne yapacağımı bilemedim. Seni sevmememin sebebi buydu. Jeon jungkook'un en büyük korkusunu görmenden korkmuştum. Aynı şekilde abilerinden de. Namjoon çok kafa dengi biriydi. Ama bir kere yanına gidip tek cümle konuşmadım. Çünkü çok korkardım."

Jungkook'un yaşadıklarını taehyung'u üzüyordu. Ona yardım edemediği içinde ayriyeten üzülüyordu. Jungkook yavaşca gülüp şişeyi tekrar kafasına dikmişti. Jungkook içmeyi sevmezdi ama kafasının bulanması ve dilinin çözülmesi gerekiyordu.