1. BÖLÜM

629 17 1
                                    


Yemek saati gelmek üzereydi ben yatağıma uzanmış müzik dinliyordum dün tam olarak 20 yaşımı doldurdum ama kimin umrundaydı ki. Odamın kapısı çaldı olumlu cevabımı duyunca içeri Melis abla girdi

- Kızım yemek hazır hadi gel aşağıya

Başımı aşağı yukarı salladım ve çıktı odadan Melis ablayı seviyordum koca odanın içinden gadrobumun olduğu odaya giriş yaptım annem beni böyle görse yine sinirlenirdi bu yüzden eşofmanımı çıkarıp bir tişört ve altına yüksek bel mavi kotumu giydim tam odamdan çıktığımda zil çaldı babam ve abim gelmiş olmalıydı. Yemek odasına girdiğimde masada her şey kurulmuş annem ve babam da oturmuştu muhtemelen abim ellerini yıkıyordu o da geldiğinde yemeye başladık. Babam bir an yemeyi bırakıp bana döndü

- Şirket batmak üzere ve bizi bu durumdan sadece Eser ailesi kurtara bilir ben bay Murat Eser ile konuştum ve Sena ile Alp ' i tanıştırmak istedi yarın bizde yemek yiyecekler

Birden elimdeki çatal ve bıçağı bırakıp babamı dinledim ben ne alakayım ya gelsinler ben odamda sakince otururdum sonra abim konuştu

- Anne siz yarın sabah Sena ile alışverişe çıkın ve Sena' ya yarın akşam için güzel bir elbise bakın Alp bey onu beğenirse bizim şirket kurtulur. Ayrıca onun bu evden gitme vakti geldi

Dedi ne cüretti bu kendi benden 3 yaş büyüktü çok istiyorsa o bu evden gide bilirdi. Ayrıca bana fikrimi soran olmayacak mı

- Yarın siz ne yapmak istiyorsanız yapın yemek de istemiyorum sadece odamda uyurum ben

Dediğim ile babam bana döndü ondan çok korkuyordum

- Sen iyice üste çıkmaya başladın ben ne diyorsam o

Dedi kafamı iki yana salladım en son bana bu cümleyi kurduğunda okuluma son vermiştim.

- Ben istemiyorum

Dedim ama sanki sesim kısık gibi çıkmıştı babam ayağa kalktı ve beni bileğimden tutup odama kadar sürükledi odama vardığımızda kapıyı kapattı ve tekrar bildiğimi tuttu ama bu sefer canım yanıyordu öyle bir sıkıyordu ki bileğimi. Sonra

- Bana bak Eser ailesi 4 şirkete sahip bir gizli mafya eğer seni beğenirlerse alırlar hem senin hayatın hem bizimki kurtulur duydun mu zaten hayır deme şansın yok eğer dersen sana 8 yaşında attığım tokatların 3 katını alırsın umarım hatırlıyorsundur o tokatları

Dedi ve geçip bileğimi bırakıp çıktı odadan ben yere çömeldim ve hıçkırıklar içinde ağlamaya başladım. Ben Sena Gezer büyük Gezer şirketinin sahibinin kızı. Ama hiç bir zaman onların kızı gibi hissetmedim 5 yaşımdan 10 yaşıma kadar şiddet görmüş ve hiç sevilmemiştim. Zaten yemek ve su ihtiyacı dışında odamdan çıkmıyordum da hep düşündüm abimi niye benden çok sevdiler niye beni hiç sevmediler ama bir cevap bulamadım. 15 yaşımda babam benim kaydımı liseden almış ve beni tekrar okutmamıştı. Uyandığım da abimin kucağındaydım beni taşımış ve yatağıma koymuştu tam arkasını dönmüş gidecekken elinden tuttum

- Ne olur kal abi

Dedim bana baktı sanki gözleri dolmuştu küçükken de hep böyle olur babam beni dövünce abim gelir ve sarılırdı. Yatağın köşesine oturdu ben de kendimi dikleştirdim ve sımsıkı sarıldık birbirimize.

Sabah uyandığımda abim yanımda yoktu yatağımın yanındaki pencereden vuran güneş uyandırmıştı beni bir süre yatakta öylece dışarıya baktım ve ayaklandım gadrobumun olduğu odaya gittim dün kot pantolon ile yatmıştım şimdi de altıma bir tayt üstüme de kırmızı buluzümü giydim uazun kolluydu ama ince olduğu için çok sıcak olmaz dıye düşündüm. Sonra odama geçtim siyah düz saçlarımı at kuyruğu bağladım. Kapı çaldı uzandığım yatağımdan doğruldum içeri yine Melis abla girdi

- Kahvaltı hazır kızım

Dedi onu başımla onayladım ve onun arkasından ben de çıktım odadan aşığı indiğimde herkes oturmuş beni bekliyordu ama bu sefer annem, babamın yanına ben de abimin yanına oturmuştum babam sert bir şekilde

- Akşama hazır ol

Dedi bana bakarak abim masanın altındaki elimi tuttu ben ise kafamı sallamak ile yetindim. Sonra abim

-Baba istersen bugün ben de onlarla kalıyım

Dedi babam bir an duraksadı ve

- Tamam bunların ne yapacağı belli olmaz sen de git

Dedi ben daha fazla dayanamayıp odama gittim abim sanki babamın önünde değişiyor ama biz yalnızken beni çok seviyordu. 15 dk sonra kapım tıkladı ben "gir" dedikten sonra abim girdi ve benim yanıma geldi elimden tutup yatağa oturtu ve

-Canım kardeşim üzülme ben aslında senin adına seviniyorum bıkmadın mı bu evden yetmedi mi babamın seni üzdüğü kurtuluyorsun işte artık seni dövmek ile tehdit eden biri olmayacak.

Dedi ve sarıldı ama ben hiç bir tepki vermedim gerçekten böyle mi düşünüyordu

- Abi sen ciddi misin?

Diye sordum beni sarmayı bırakınca sonra da devam ettirdim lafımı

- Ya babam beni dövüyor diye sevmediğim daha önce yüzünü dahi görmediğim biri ile mi evleneceğim ben

Dedim yüzüme öylece bakıyordu sonra

- Enazından buradaki gibi bir hayat yaşamıyacaksın ben Alp ' i tanırım o seni üzmez belki mutlu da etmez ama inan üzmez de hem istediğin zaman ararsın ben de yanına gelirim neyse hazırlan birazdan çıkacağız.

Dedi ve çıktı ben yine göz yaşlarımı tutamadım hüngür hüngür ağlamaya başladım. Zar zor susmuş gadroba bakıyordum bu akşam beni biri ile tanıştıracaklardı. Buradan gitmek istemiyordum en azından abim beni seviyordu onu da göremiyecektim. Aklıma eski zamanlar geldi yine babam dövüyordu beni abim bir anda odaya girdi ve

- Baba ne olur yapma bana vur ama ona vurma

Diyerek koştu ve bana sarıldı babam bir şey demeden çıkmıştı odadan abim ise benim göz yaşlarımı siliyordu. Sonra abim odamdan çıkınca babamın ona çok sert bir şekilde bunu bir daha yapmaması için bağırdığını duymuştum. Ben de hazır olunca bir sürü mağazaya gittik ve en sonunda annem güzel yeşil bir elbise beğendi ama hiç benlik değildi sonuç olarak

Annemin beğendiği elbise alınacaktı bu elbiseye siyah topuklu ayakkabı ve siyah bir çanta seçti evin içinde çanta ne alaka bilmiyorum ama ben herzaman ki gibi sadece onların dediğini yapmak zorundaydım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Annemin beğendiği elbise alınacaktı bu elbiseye siyah topuklu ayakkabı ve siyah bir çanta seçti evin içinde çanta ne alaka bilmiyorum ama ben herzaman ki gibi sadece onların dediğini yapmak zorundaydım. Akşam olmak üzereydi ben hazırladım hafif bir makyaj yaptım ve saçımı annem kuaförde güzel bir topuz yaptırdı. Ve kapı çaldı babam ve misafirler gelmiş olmalıydı

❤️

Evet canlar yeni kitabımın ilk bölümünü nasıl buldunuz ❓💕

Bu benim ikinci kitabım oy verip yorum yaparsanız beni çok mutlu edersiniz 🥰🥰

Yazım yanlışlarını söylerseniz memnuniyet ile düzeltirim 😊😊

Umutsuzluk Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin