T A I N I C

Part 1

TAINIC
Part 1

ဘူခါရက်စ်၏ မနက်ခင်းသည် လွန်ခဲ့သော နှစ်နှစ်ကျော်ခန့်ကနည်းတူ နေရောင်ပြပြနှင့် နွေးထွေးလို့နေသည်။ ဘူခါရက်စ်တစ်မြို့လုံးမှာ ဒီနေရာက ကျွန်တော်သဘောအကျဆုံးနှင့် ကျွန်တော့်ကို အဆွဲဆောင်နိုင်ဆုံးနေရာဖြစ်သည်။ ကျောင်းတက်ခဲ့သည့် လေးနှစ်တာကာလတစ်လျှောက်လုံး ဒီအဆောင်လေးမှာပင်နေထိုင်ဖြတ်သန်းခဲပြီး ခက်ခဲသည့်နေ့ရက်များရော ပျော်ရွှင်သည့် နေ့ရက်များကိုပါ ကျွန်တော့် အိပ်ခန်းကျဉ်းလေးက မျှဝေခံစားပေးခဲ့သည်။

ဘူခါရက်စ်ရဲ့ အဆောက်အဦဖွဲ့စည်းပုံတွေက အနည်းငယ်ရှေးဆန်ပြီး ရှုပ်ထွေးပုံပေါက်သော်လည်း ကျွန်တော်ကတော့ သဘောကျသည်။ ကျွန်တော်တို့နေသည့်အဆောင်တစ်ခုလုံးတွင် အခန်းပေါင်း ရာချီရှိပြီး အခန်းတိုင်းတွင် လူတစ်ကိုယ်စာခြေဆန့်အိပ်နိုင်ရုံ ဝရံတာလေးပါသည်။ ရာချီနေသော တိုက်ခန်းတွဲကြီး၏ မျက်နှာစာသည် ထို ဝရံတာလေးများနှင့် ရှုပ်ယှက်လို့နေသည်။

ကျဉ်းမြောင်းသောအခန်းလေးများတွင် ကပ်လျက်စွာ တည်ရှိနေသော ဝရံတာလေးများက ကျောင်းသားအချင်းချင်း စကားပြောရန်နှင့် အသုံးအဆောင်အချို့ အပေးအယူ လုပ်ကြရန် အလွန်အသုံးဝင်သည်။

ကျား မ ခွဲခြားမှု မရှိသော ထိုအဆောင်တွင် ကျောင်းသား ကျောင်းသူအားလုံး ရင်းနှီးရင် ရင်းနှီးသလို ဝရံတာလေးတွင် စကားဝိုင်းဖွဲ့ပြောကြသည်။ စာတမ်းတွေနှင့် စိတ်ရှုပ်ထွေးရသည့် နွေညတွေဆို ထိုဝရံတာလေးမှာပဲ အိပ်စက်အနားယူရင်း အချိန်တွေ ကုန်ဆုံးပစ်လိုက်သည်။

အာရှသားတစ်ယောက်ဖြစ်သည့် ကျွန်တော်က ဥရောပကို ဘာလို့များ နှစ်သက်နေမိလဲ အဖြေရှာမရ။ ကျောင်းပြီးသွားခဲ့လို့ အမိမြေကို ပြန်ခဲ့သည့်တိုင် ကျွန်တော့် စိတ်အတွေးတွေက ဘူခါရက်စ်တွင်သာ တဝဲလည်လည်ကျန်လျက်ရှိသည်။

တခြားသူတွေကြားလျှင် ကျွန်တော့်မှာ တွယ်တာစရာ သံယောဇဉ်ကြိုးလေးတစ်ချောင်း ရှိနေသည်ဟု ထင်ကြလိမ့်မည်။
ရှေးဟောင်းဗိသုကာ မေဂျာကျောင်းသားတွေအဖို့ မေဂျာတူ အမျိုးသမီးများကို ချစ်မြတ်နိုးမိသွားတာမျိုး ရှားပါးသည်။
ထိုအမျိုးသမီးများက တစ်ခါတရံ အမျိုးသားများထက်ပင် သန်မာပြီး စိတ်ဓာတ်ပြင်းထန်နေတတ်သေးသည်။ ကျွန်တော့်အခင်ဆုံး အပေါင်းအသင်းထဲတွင်လည်း ရိုမေးနီးယန်းနိုင်ငံသူ တစ်ဦးပါဝင်သည်။ သူ့နာမည်က မာရီယာ...။ အခက်အခဲဖြစ်လာချိန်တိုင်း ကျွန်တော်တို့ကို အားပေးတတ်သည့် အပေါင်းအသင်းဆိုလည်း မမှားပေ။