မနက္အာ႐ုဏ္တက္ခါစအခ်ိန္ သာမန္ေက်းရြာေလးပါလဲ စာပို႔သမားေတြ႐ွိေနၿပီေလ အထက္တန္းကင်တဲ့ၿမိဴ႕ေနခူတန္းစားေတြ နဲ႔ ျမဴနီစပယ္ ေတြစီမွာ လက္ကိုင္ဖုန္းဆိုတာ စေပၚေနၿပီေလ
"စာပါလာတယ္ဗိ်ိဳ႕မန္ႏိုဘန္ေရ''
"ကင္မ္က ခါတိုင္းစာပို႔ခါနီးဆို ဒီလိုလဲမဟုတ္ပါလား ရြာသူႀကီးဆီကေန အရင္လွမ္းေေျပာေနၾကပါ''
လီဆာလည္းလည္း အနည္းငယ္ေတြေဝေနေပမဲ့ စာပို႔သမားလာပို႔တာကို လီဆာ ခ်က္ခ်င္းထြက္ယူလိုက္တယ္ စာရြက္တစ္ရြက္ဆိုေပမဲ့ ဘူဆန္ၿမိဳ႕ကေန
လာပို႔တာမိူ႔ အထပ္ထပ္ခါခါ ထုပ္ထားတဲ့ စာရြက္အုပ္ကျီးေတြျဖသ္ေနတယ္ဟ
စာ--
" သိူ႔ လာလီဆာ
ငါ့သမီးေလးကမင္းကိုႏွစ္သက္ရင္ႏွစ္သက္မယ္ သေဘာက်ရင္သေဘာက်မယ္ ဒါမဲ့ ငါသေဘာတူေပးစားမဲ့သူ႐ွိၿပီးသားဆိုတာ မင္းလည္းသိေလာက္မွာပါ မင္းက သာမန္မိန္းမ တစ္ေယာက္မင္းကိုငါ့ သမီးနဲ႔သေဘာမတူႏိုင္ဘူး ဒါကိုမင္းေသခ်ာသိထားပါ မင္းလို အဆင့္မ႐ွိတဲ့ ေတာသူေတာင္သားမ တစ္ေယာက္အတြက္ ငါက်န္တာမေျပာခ်င္ဘူး ''
လီဆာ ဒီစာကို ဖတ္ေနရေပမဲ့ သူ႔ဘယ္လိုမွ မေနဘူး အမတ္စီက စာေတြက ဒီတိုင္းေရာက္လာေေနစျမဲပဲေလ
"သမီးေလးေရ''
"ဗ်ာ''
"ညေနေစာင္းပိုင္းၾကရင္ အေမတိူ႔ ၿမိဳ႕ေပၚတက္ၿပီး ဝယ္စရာ႐ွိတာ ဝယ္ရဦးမယ္ ေနာ္ ညီမေနဲ႔ ေမာင္ေလးကို ၾကည့္ထားလိုက္ဦးေနာ္''
ဟုတ္ကဲ့ေမေမ''
^^^^^^^^^^^
"မမဂ်ီဆူး မမက မမကို ဧဲေလ အကိုခ်ယ့္ကို ဒီၾကားထဲ ၾကည့္မရမျဖစ္ဘူးလားဟင္''
"ေအာ္ ျဖစ္တာေပါ့ ခ်ယ္ကေလ သိပ္ကေလးဆန္တာပဲ မမနဲ႔ေစ်းဝယ္ထြက္ရင္ေတာင္ လမ္းတဝက္ကေန ေျခေထာက္ေတြနာလို႔တဲ့ လွည္းသြားယာဥ္နဲ႔ပဲသြားရတာေလ ညဖက္မမက ဖေယာင္းတိုင္မီးလိုခ်င္တယ္ေျပာလို႔ ႐ွာေပးတာေလ ေခ်ာ္လဲပီးေတာင္ ေခါင္းေပါက္သြားေသးတယ္''
ခ်ယ္က ရယ္ရယ္ေမာေမာေျပာေနၿပီး jennieနဲ႔ႏွစ္ေယာက္အတူရယ္ေနၾကတယ္ ဂ်န္းနီက အကိုခ်ယ္ ဂ်ီဆူးတို႔နဲ႔သာ ရီတာမ်ားတယ္ လီဆာနဲ႔ဆို အတိုင္းမသိေပ်ာ္ရြွင္တယ္ မ်က္ႏွာညိဳးနြမ္းသြားတာမ်ိုးမရွိဘူး သူမ ျပံဳးလိုက္တဲ့ အခုတိုင္းကလဲ လူေတြခုန္ေနတဲ့ ႏွလံုးသားကိုေတာင္ ရပ္ေအာင္လုပ္နိုင္တယ္ အေတာ္အတန္ၾကာေတာ့ ခ်ယ္ေယာင္း ဝင္လာၿပိး
"ဘာေတြ ရယ္ေနၾကတာလဲ မဟုတ္မွလြဲေရာ ခ်ယ့္မေကာင္းေၾကာင္းေတြမဟုတ္ပါဘူး''
"ဟုတ္ပါတယ္ ဆူးရဲ႕ ခ်ယ္အေၾကာင္းကိုေျပာေနတာ''
"မေျပာပါဘူးေနာ္ အကိုခ်ယ့္အေၾကာင္းကို''
ဂ်ီဆူး နဲ႔ ဂ်န္းနီရဲ႕ ေလသံက တၿပိဳက္ထဲထြက္သြားၿပီး ခ်ယ္ေယာင္း ထရီလိုက္တယ္
"ဟားဟား အတိုင္ေဖာက္ေလးညီေအာင္လုပ္လိုက္ၾကပါဦးေနာိ ညီမဂ်န္းနီနဲ႔ ခ်ယ့္ရဲ႕ဆူး ေတာ္ၾကာေနာက္ခါလဲ ခ်ယ့္အေၾကာင္းေတြေျပာေနတုန္း ဒီလိုေလးသံေပါက္ေနဦးမယ္''
ဂ်န္းနီနဲ႔ ဂ်ီဆူးကလဲ ႐ိုခ်ယ္ရဲ႕ စကားေၾကာင့္ရီေနၿပီး သူတို႔ေတြ အေတာ္တန္ၾကာေအာင္စကားေျပာေနခဲ့တယ္ဘအေတာ္တန္ၾကာမွ အေစခံတစ္ဦး ေရာက္လာၿပီး
"မမေလး အဲေလ အကိုေလးခ်ယ္ေယာင္း၊မမေလးနဲ႔ အမဂ်ီဆူးတို႔ကို အမတ္ႀကီးက ထမင္းလာစားလို႔ရပါၿပီတဲ့''
"ေအးေအး လာခဲ့မယ္''
ဂ်န္းနီကပဲ ေျဖလိုက္ၿပီး ခ်ယ္ေယာင္းနဲ႔အတူ ဂ်ီဆူးရဲ႕ လက္ေလးကိုကိုင္းၿပီး ထမင္းပြဲဝိုင္းကို သြားခဲ့တယ္
"ဒီေန႔ ဟင္းေတြက သားတို႔သမီးတို႔အႀကိဳက္ပဲ''
အမတ္ကေတာ့ စကားတစ္ခုၿပီး တစ္ခု ထပ္ေဖာက္ေျပာေနတယ္ ဘယ္သူမွ သူ႔ကိုဂ႐ုမစိုက္ၾကဘူး
ခနေနေတာ့ ထမင္းဝိုင္းလဲသိမ္းၿပီး ဂ်န္းနီ သူ႔အခန္းကိုျပန္လာခဲ့တယ္ ၿပီးေတာ့ ကုတင္ေပၚကို လွဲခ်လိုက္ၿပီး ေလရဲ႕ အထိအေတြ႔ကို ခံယူေနတယ္ ၿပီးေတာ့ သူမရဲ႕ ေကာ့သြယ္ၿပီး လွပၿပီး ဝန္းဆက္ဆက္ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကေန သီခ်င္းေလးေတြ သီညီးေနတယ္
********
"မမ''
"ဟမ္ေျပာေလ နာအြန္းေလးရဲ႕''
"နာအြန္းတို႔ စေတာ္ဘယ္ရီ စားခ်င္တယ္''
"ဟုတ္ပါၿပီ ခနေန မမ သြားခူးေပးမယ္ေနာ္ ဟုတ္ၿပီလား''
"ဟုတ္ဟီး''
လီဆာက သူမရဲ႕ ေမာင္ေလးနဲ႔ ညီမေလးကို အတိုင္းအတာမ႐ွိအေသခ်စ္တယ္ နာအြန္းေလးနဲ႔ ဘန္ထေလ ေလးတို႔ကလဲ ဒါကိုသိေတာ့ သူတို႔အေမထက္ လီဆာ့ကိုပိုခ်စ္တယ္ လီဆာ့ကို ေကာင္းေကာင္းနားလည္တယ္ ကေလးေတြဆိုေပမဲ့ အေတာ္လိမၼာၾကတယ္
"မမ ဒီမွာ အေကာင္းႀကီး နာတယ္ အား......
#Daisyrubyjane
