Sessizce kahvaltılarını ederken Jeongguk'un telefonu çaldı, kırılmaz camı çatlamış olan telefonunu çıkarttı ve "Şey, özür dilerim. Bunu açmam gerek." diyerek aramayı açtı. Ayıp olmasın diye masadan kalkmamıştı.
"Alo?"
"Efendim? Kovuldum mu?"
"Nasıl yani, gelip beni dövüp bir şeyler çalmaları benim suçum mu?"
"Efendim, bakın maaşımı da vermediniz ve beni kovuyorsunuz, iki aylık maaşım sizde, lütfen maaşımı verin en azından."
"Anlıyorum, iyi günler."
Ardından telefonu kapattı Jeongguk, gözleri dolmuştu. "Sorun ne?" diye sordu Taehyung, sesi yine olağanca yumuşak çıkarken. "Şey, kovulmuşum da. Sorun değil eminim ki yeni bir iş bulabilirim." dedi ve gülümsedi Jeongguk. Ardından yemekleri zaten bitmiş olduğundan çalışanlar "Görüşmek üzere efendim, yine bekleriz efendim." gibi cümleler kurarken Taehyung onlara cevap bile vermedi ve Jeongguk ile oradan çıkıp gittiler. Jeongguk istememekte ısrar etse de karşısındaki adam hükmünü kurmuş ve onu evine kadar bırakmıştı.
Jeongguk, "Şey efendim, her şey için çok teşekkür ederim. Size borcumu nasıl öderim bilmiyorum, maddi olarak zorluk çekiyorum ve, işte..." dedi ve para ödeyemem çünkü yok diyemedi, utandı. "Ve sana zarar vermemden mi korkuyorsun, anlıyorum kötü bir adamım." dedi Taehyung.
Jeongguk hızla "Hayır yanlış anladınız beni, sizden korkmuyorum. Yani şey, başta kim olduğunuzu hatırlayınca ürkmüştüm, bunun için özür dilerim. Ancak bana güven veriyorsunuz, inanın sizden korkmuyorum. Yani yanlış anlamayın öyle değil, korkmuyorum derken size güveniyorum. Ah batırdım ama siz anladınız değil mi? Sizi kırmak ya da yanlış anlaşılmak istemem asla." dedi ve gülümsedi.
Taehyung ise "Beni kıran, üzen çıkmadı güzel çocuk, merak etme. Hadi eve gir." dedi. Onu kim kırabilirdi ki? Tamam, belki karşısındaki bu güzel çocuğun ondan korktuğunu ve görüşmek istemediğini sandığı için hayal kırıklığına uğramış olabilir. Ama yeni tanıdığı, buram buram masumluk tüten güzel çocuk ile ne gibi bir bağ edinmiş olabilirdi ki?
"Her şey için teşekkür ederim efendim." dedi Jeongguk, ardından arabadan indi. Taehyung ise ona gülümseyerek bakan gence gülümsedi ve arabayı sürmeye devam etti.
Jeongguk eve girdi, ilaçlarını içti ve hava da güzel olduğundan biraz rahatça uyumak için yatağına kıvrıldı. Aradan yaklaşık üç saat kadar geçmişti ki çalan zil ile yattığı yerden doğruldu ve gözlerini ovuşturarak kapıyı açtı.
"Jeon Jeongguk?" diye sordu elindeki koli ile bir adam. "Benim?" dedi Jeongguk, kapının önündeki koca koli ile bakışırken. "Size bir kargo var, şuraya bir imza alabilir miyim?" diye sordu görevli. "Tabi, ama bu kimden gelmiş ki?" diye sordu imzayı atarken Jeongguk. "Burada Kim Taehyung yazıyor." dedi çalışan.
-
-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
random number | taegguk ✓
FanficKimsesiz olan Jeongguk'un, okulda rahatsızlanması sonucu tek başına çıkmaya izni olmadığı için bir ebeveynini aramaya ihtiyacı vardı. Ancak çevresinin onu zengin ve çevreli olarak biliyor oluşu yüzünden arkadaşının yanında müdür yardımcısına "Kimsem...