Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ymir! Izana! Hadi gelin."
Kapıda çoktan beliren Izana ile büyük cüsseli abisinin arkasında saklanan küçük kız, Mikey'in ilgi alanına girmeyi başarmışlardı. Elindeki uçağı bırakıp kapıda duran kardeşlerin yanına yöneldi. Oğlana hiç bakmadan arkasındaki kızla iletişim kurmaya çalıştı.
"Benim adım Mikey ve ben bir gün Tokyo'daki en güçlü serseri çağını başlatacağım!"
Izana ile ilk defa göz teması kurarak;
"Ve Shinichiro kesinlikle benim abim!"
Shinichiro Mikey'e sonunda bir tepki vermişti.
"Şımarıklık etme. Ayrıca bu abi konusunu konuşmuştuk, dördünüzünde abisiyim ben."
Mikey oflayarak salona geçti ve TV ünitesinin karşısındaki uzun koltuğa oturdu. Izana ve Shinichiroda teklilere oturunca Ymir'in oturması için sadece Mikey'in oturduğu kocaman koltuk kalmıştı. Yanlış anlamasın diye koltuğun diğer bir ucuna gidemedi ama aralarında Izana'nın oturabileceği kadar bir boşluk bıraktı.
Shinichiro Ymir ve Emma'ya karşı daha korumacıydı. Şuan Ymir'in de kızarık yüzü sebebiyle onu ısırmak istiyordu. Izana'nın Mikey ile arasını ısıtmasına imkan olmadığını bildiği için; Izana'yi da alarak Emma ve büyükbabanın yanına, mutfağa gittiler.
Ymir tam kalkıp abilerinin peşinden gidecekken, Mikey aralarındaki mesafeyi kapatarak Ymir ile sohbet başlatmaya çalıştı.
"Bu abin hep böyle salak salak bakışlar atar mı? Çok itici duruyor."
Ymir son damlasına gelmişti. Hem ondan uzaklaşmasına rağmen ona yaklaşıyor, hem de abisine laf mı söylüyordu?! İşte şimdi yandı.
"Aah! Napıyorsun be?!"
Ymir. Mikey'i. Yumruklamıştı.
Bağırış seslerine gelen ev halkı, Mikey'i burnunu tutarken ve Ymir'i de kafasını öne eğmiş saklıca sırıtan bir şekilde bulacaklarını düşünmemişlerdi.
Shinichiro panikledi ve üst kattan getireceği ilk yardım seti için merdivenlerde koşarken ayağını olduğu yerin bir üst basamağına çarptı. İnleyerek zıplayıp koşmaya devam ederken çocukların birkaç günlük eğlence malzemesi olduğunun farkındaydı.
☆
Mikey'e pansumanı büyükbaba yapmak zorunda kalmıştı çünkü sözde pansuman yapacak kişi de pansuman yapılacak hale düşmüştü.
Akşam yemek masasında Shinichiro'nun dalgası geçiliyordu ve o da homurdanarak yemeğini yiyordu.
Bir anda gelen öksürük sesiyle herkes susup ona baktı; Ymir'e.
"Şey.. Mikey ben bugün yaptığım şey için özür dilerim..."
Shinichiro ve Izana şok oldu. Vahşi yapılı bu kızdan bu özrü beklemiyorlardı.
Emma sarışın çocuğa Ymir'in gözlerinin dolduğunu söyleyince hemen duruşunu düzeltip Ymir'e baktı.
"H-ha?! Neden ağladın ki şimdi? B-ben!"
Telaştan zar zor cümleyi toparlamıştı.
"Mikey! Gerçekten çok özür dilerim.. Yemin ederim bir anlık bir şeydi; asla tekrarı olmayacak, yemin ederim!"
Krizler, ve fırsata çevirilenler.
Mikey ve Ymir yan yana oturduğundan yanağını gösterdi ve işaret parmağıyla üstünü pıtpıtladı. O yanak; sabah Ymir'in morarttığı yanaktı ve yine o burun, kanattığı burundu.
Onay almak için Izana'ya baktığında gergince yere baktığını gördü; yandan kafa sallayan Shinichiro'yu görünce rahatladı ve Mikey'e yetişmek için onu hafif aşağı çekip yanağını öptü.
Emma kenardan ıslık çalınca; Shinichiro ve büyükbaba kıkırdadılar, bu durum bir tek Kurokawa kardeşleri germişti..
