Gelekt- mitthy

Mooi

Milo POV:
Als we de parkeergarage in rijden die onder ons kantoor zit verplaats ik mijn hand van zijn bovenbeen richting zijn gezicht. Hij heeft een plekje gevonden en rijd netjes zijn auto in het krappe plekje. Ik pak met mijn duim zijn kin vast en draai zijn gezicht mijn kant op. Ik leun in voor een zoen wat hij ook doet. Ik voel zijn tong tegen mijn lippen aankomen dus open ik mijn mond. Onze tongen vechten voor dominantie, toch win ik hem net als gewoonlijk. Matthy is niet zo'n dominant typ, maar dat maakt mij niet uit. Dan kan ik lekker de baas spelen. Langzaam eindigen we de zoen. "Kom mooierd we moeten nog een video opnemen." Zegt mijn vriend lief en stapt snel de auto uit. Ik doe hetzelfde. Vervolgens komen hand in hand we het kantoor binnen. "Hey gasten! Dat duurde lang!" Roept Koen onze kant op. "Hey Koentje! Gaan we beginnen met de video?" Koen knikt. "Welke video?" "Raad het Koppel!" Antwoordt Raoul enthousiast.

Nadat we de video hebben opgenomen, en ik de hele dag naar mijn mooie vriend heb kunnen staren keren Matt en ik weet terug naar huis. In de auto zitten we hard mee te zingen met de muziek. Matthy zijn lieve mooie giechel komt een paar keer uit zijn mond als hij naar mij kijkt. Spontaan maakt hij mijn mondhoeken toch weer breeder. Wat maakt hij mij blij zeg. Langzaam komt ons huis in zicht. Ik kijk links van me, en zie de liefde van m'n leven die vals mee zit te zingen op de muziek. Hij is zo mooi. Het is echt niet normaal. Als ik met iemand qua uiterlijk kon veranderen, was ik zeker in hem veranderd. Matt parkeert netjes in en kijkt nu ook naar mij. Hij glimlacht naar me. Hij pakt mijn kin vast en leunt in voor een zoen. Ik sluit m'n ogen, net als hem en ga mee in de zon. De zoen is niet ruig, maar juist één van de meest liefdevolle zoenen die ik ooit mee heb gemaakt. Langzaam trekken we terug. Ik open m'n ogen langzaam en kijk hem recht in zijn mooie blauwe ogen aan. Ik verzink er bijna in zo mooi zijn ze.

"Matt je ogen zijn echt heel mooi." Hij lacht. "De jouwe ook schat." Ik begin ook te lachen. Matthyas is één van de liefste, leukste, grappigste, creatiefste mensen die ik ooit heb leren kennen. En ik ben er dankbaar voor. Zonder hem was mijn leven niet compleet. En een niet compleet leven, is één van de kutste gevoelens die een persoon kan hebben. Ik weet hoe het voelt. Het feit dat ik homo ben kon ik moeilijk accepteren, maar toch lukte het. En dat komt door hem. Hij heeft mij er door heen geholpen, en zo ik ook bij hem. Samen gingen we erdoorheen. Ik ben er zwaar overtuigd van dat wij voor elkaar gemaakt zijn. Wij zijn soulmates. Soulmates die elkaars leven compleet hebben gemaakt. En dat was nodig. Zonder hem had ik mezelf niet gevonden. Door hem ben ik waar ik nu ben. En ik ben er trots op. "Dankjewel Matthyas." Verbaasd kijkt hij vanuit zijn stoel naar mij toe. "Voor wat liefje?" "Voor alles. Door jou ben ik hier nu. Door jou heb ik mezelf gevonden. Door jou heb ik mezelf geaccepteerd. En daar ben ik blij mee." "Nahw schatje... ik houd echt heel veel je." En hij knuffelt me. Het gaat een beetje onhandig doordat we in de auto zitten. "Zullen we maar naar binnen gaan?" Vraagt hij. Ik knik, "binnen weer verder knuffelen dan?" Hij knikt blij. "Ik dacht dat je het nooit zou vragen." En hij sprint de auto uit richting de deur met de sleutels.

Ik stap ook snel de auto uit en loop ook richting de deur. Als ik bij de deur ben is Matthy al weer naar binnen gerend om zijn schoenen uit te doen. Ik moet lachen om zijn gehaast. Eindelijk heeft hij zijn schoen uit. Ik doe de deur weer dicht, trek mijn jas uit en vervolgens ook mijn schoenen. "Milo schiet eens op ik wil knuffelen!" Schreeuwt Matthy die al naar boven gerend is. "Jaja kom er aan schat!" En ik loop de trap op. Ik kom de slaapkamer binnen waar Matthy al onder de dekens ligt. Ik neem plaats aan het andere kant van het bed en sla mijn armen om hem heen waardoor hij automatisch kleine lepel wordt. Hij pakt mijn hand vast en gaat lekker liggen. Ik geef een kusje in zijn nek. Hij draait zijn hoofd mijn kant op. Of nou ja, tot hoever dat kan dan. "Miel, ik wil grote lepel zijn." Zegt hij met een lief stemmetje. Ik moet grijnzen van zijn woorden. "Dan moet je je best maar gaan doen!" Zeg ik terwijl ik hem nog harder knuffelen. Hij probeert zich eruit te worstelen, zodat hij mij en zichzelf en omdraaien. Toch lukt het hem niet en geeft hij op. "Deze keer heb je geluk, maar volgende keer win ik toch wel echt!" Zegt hij zelfverzekerd. "Ja wat jij wilt schat." Zeg ik terwijl ik weer m'n lippen in zijn nek plant.