« ខ្ញុំមានឈាមប្រភេទនេះ »
«ប្រសើរណាស់ លោកមកតាមខ្ញុំមក »គ្រូពេទ្យ
« នេះជាគេ គេមកវិញហើយអូព្រះអើយ »ស៊ាវចាន់គ្រប់តាមសម្លឹងមើលមនុស្សម្នាក់នោះទាំងមានក្ដីសង្ឃឹមក្នុងចិត្ត
« យើងមានសង្ឃឹមហើយ »ជីមីន
«ងាកមកមើលថេយ៍ឯណេះវិញគបើកឡានមកដល់កន្លែងណាត់មួយដែលជាតបន់ដាច់ស្រយ៉ានៅជាយក្រុងមានរោងចក្រចាស់មួយដែលគេទុកចោលគេក៏សម្រេចដើរចូលទៅដោយមិនរអាសូម្បីបន្តិច
« ឆាអុីននៅឯណា(កូនថេយ៉ុង&ជុងហ្គុក)»ចូលមកដល់ក្នុងមិនចាំចូលគេក៏ស្រែកទាមទាររកកូនប្រុសគេភ្លាម
« ក៏ប្រញ៉ាប់ម្ល៉េះ អូនសម្លាញ់មិនគិតរាក់ទាក់បងខ្លះទេឬ ???»សុងហ៊ុនដើរមកជិតថេយ៉ុងព្រមទាំងយកដៃមកប៉ះថ្ពាល់គេទៀត
« ដកដៃឯងចេញពីយើងភ្លាមអាចង្រៃ »ថេយ៉ុង
«ប្រញ៉ាប់ខឹងម្ល៉េះ អូនសម្លាញ់យ៉ាងណាពួកយើងក៏ជាសង្សារនឹងគ្នាមិចអូនធ្វើមុខអញ្ជឹងហ៎ ហុឹសៗ » សុងហ៊ុនញញឹមដូចមនុស្សរោគចិត្តមើលទៅសភាពគេគួអោយខ្លាច
« ឈប់ស្រម៉ៃទៅ យើងគ្មានសង្សារជាឃាតកសម្លាប់សូម្បីតែប៉ានឹងប្អូនខ្លួនឯងទេ »
« បងសម្លាប់នាងព្រោះនាងចង់បានអូន ដូច្នេះទើបបងសំលេះនាងចោល
«ឆាប់ប្រាប់មកថាកូនយើងនៅឯណា??»
«នេះកូនអូន»
«នេះឯងបោកយើងហ្អេ??? យ៉ាងសុងហ៊ុន!!!»ថេហ្យុងសម្លឹងមើលទៅកែវចិញ្ជឹមក្មេងទាំងហួសចិត្តនេះមិនមែនជាកូនគេតែវាគ្រាន់តែជាតុក្កតាដែលសុងហ៊ុនបញ្ឆោតអោយគេមកតែប៉ុណ្ណោះ សុងហ៊ុនគ្រាន់តែដឹងថាថេយ៍មានកូនតែមិនដឹងកន្លែងកូនថេយ៍រស់នៅឡើយ
« បើមិនបោកមិចនឹងបានអូនមកទៅ »
« ឯងជាមនុស្សដែលអាក្រក់បំផុតលើលោក »
« ហុឹស ~ហុឹស ហឹតុអីក៏សម្ដីនេះដូចបងស្រីឯងម្ល៉េះន៎ ឯងដឹងទេបងស្រីឯងសម្បាយលេងណាស់ ជាពិសេសពេលនាងយំអង្វយើង ស្ដាប់ទៅវាពិរោះណាស់ ហឹស ហឹស »
YOU ARE READING
កម្លោះមុខស្មើរប៉ះកម្លោះមាត់ឆៅ(ចប់ Ss2🔥)
Actionខ្ញុំនឹងអោយពួកឯងសងគ្រប់យ៉ាង ឈាមត្រូវសងដោយឈាម🩸
