olasılıklar

gündelik hayatım

Ben sınav öğrencisi olduğum için sabah erken kalkarım ilk başta paragrafımı çözerim, sonra ağır olmayan bir kahvaltı hazırlar annem gider onu yerim. Ondan sonra kardeşim okula , babam işe,annem temizliğe , bende ders çalışmaya otururum. Öğlene kadar ders çalışırım bu sürede annem temizliği bitirir, ben biraz uyurum annemde dışarı gezmeye çıkar. Yaklaşık olarak 1 saat uyurum , kalktıktan sonra evi bir gezerim kimsenin evde olmadığından emin olurum. Sonra gizlice karşı komşunun bir ayakkabisini alırım ve işe koyulurum. Karşı komşumuz evli 2 çocuğa sahip bir kadın , kapalı kısa boylu en fazla 1.65 , ayaklarıda 38 numara. Fazla dışarı çıkmadığından ayakkabısı pek kokmaz ancak beni tahrik etmeye düşünceler alemina dalmaya yeter. Sürekli o kadının ayaklarını saatlerce yaladigimi düşünürüm. Takı boşalana kadar , bosaldiktan sonra sessizce geri yerine koyar ve bir süre pişman bir şekilde hayatı sorgularım. Ama sürekli kafamdan artık bir şekilde ayak yalamak gerektigini , hiç olmazsa koklamam gerektiğini düşünüp dururum.

O gün evde gene tek başıma kalmıştım öğleden sonra. Gittim adeta bir ninja gibi sessizce kapıyı açtım, koridora çıktım ve parmak ucunda yürüyerek karşı komşunun ayakkabiligina geldim. Gözüme güzel gelen spor , siyah bir ayakkabiyi aldım ve gene aynı şekilde eve girdim. Odama doğru giderken kardeşimin odasındaki kirli çorapları gördüm, aldırmadım devam ettim. Odamda aşılmaya başladım ancak kafamdan o an bir türlü çıkmıyor, ben düşünmemeye çalıştıkça daha fazla aklıma geliyordu. O an bana kokladigim ayakkabı hicbirsey gibi geldi tam tahrik olmamama rağmen kendimi zorlayarak işimi bitirdim, sessizce gidip eski yerine koydum. Yastığımı düzelttim ve yatağıma uzandım, herşey boş gibiydi. Ben neden bunu yapiyordum ? Bir anlık zev için mi , peki sonucunda ne kadar mutlu oluyordum? Diye düşünmeye başladım. Kendimi çok kötü hissediyordum sonuçta karşı komşunun yani Merve ablanın olaydan haberi bile yoktu , ben bidaha yüzüne nasıl bakicaktim ki . Böyle kendimi iyice yerin dibine sokmuş bir şekilde pismanlık duyarken telefonum çaldı. Arayan kardeşim Feyza idi, şaşırmıştım bu saatte bu kız beni niye arasın dedim kendi kendime , arkadaşları yanında arayıp benle dalga mı gecicekti yoksa.
Telefonunu açmadım . Bu belkide onu çok fazla sinirlendirecekti eve gelince yaygara cikartacakti ama genede açmadım. Keşke acsaymisim. Hala telefonun ekranına bakıyor ve olayı düşünmeye çalışıyordum.
Neden? Beni neden aradım Feyza? Ya önemli birşeyse , ya bana gerçekten ulaşmaya çalışıyorsa? Ama daha öncekiler gibi sadece dalga geçmek istiyorda olabilir.

Birden telefona mesaj bildirimi düştü

" Benim canım aptal abim hem kapıyı acmayip hem telefonumu neden açmıyor acaba ? Yoksa hayattan zevk almıyor mu?"

Yazıyordu

Hemen yataktan kalktım , koşarak kapıya gittim kapıyı açtığımda ise karşımda bana sınırlı bir şekilde baka Feyza duruyordu.

Çantasını üstüme doğru attı , ayakkabılarını gelişi güzel çıkardı beni ittirip içeriye girdi. Odasına gittim kapının başında bekliyordum.

Feyza: Çantayı şuraya bırak , odanın kapısını kapat ve çık

Ahmet:Feyza kötü birşey olmadı ya eve erken gelmişsin

F: Seni ilgilendiren birşey değil ama öğleden sonra dersler boştu arkadaşlarımla voleybol oynamaya gidicem

A:O zaman iyi eğlenceler size :)

F: Kapıyı kapat çık diyorum sana

Ahmet kendisini boşlukta hissediyordu , kafasını eğdi sessizce odanın kapısını kapatıp odadan çıktı. Tekrar yatağına uzandı hiç ders çalışma isteği yoktu. Gözlerini kapattı ve uyudu