I WANT

20

Kendi kendini cesaretlendirip yola koyuldu Chan. 

Evet, korkağın teki de olsa buna mecbur kalacağını zaten biliyordu. Sonsuza kadar içinde tutamazdı. Sonunda arkadaşını kaybedebileceği bir şeye girişmişti. Gözlerini kapatıp kapıyı hızla tıklattı. Eğer şimdi yapmazsa ölene kadar yapamazdı!

Felix'in canlı dudaklarında alaylı bir gülümseme oluşurken içeri davet etti Chan'ı. İtiraf etmesi için önce ilişkilerini bitirmesi mi gerekti?

Önden yürüyüp salona girdikten sonra Felix mutfakta içecek hazırlarken ellerini üzerine sildi. Binlerce kez gördüğü duvarları tekrar tekrar incelemeye başladı. Neyseki kısa sürmüştü zihnindeki savaş. Yolun sonundaydı ne de olsa. Hem zaten Felix de ona aşıkk olduğunu kabul etmişti mesajda. Ona doğrultulan bardağı alıp içindekinin ne olduğunu bile bilmeden kafasına dikti.

Yastığı kucağına yerleştirip oturduktan sonra sordu Felix:

-Bir  sorun mu var?

-Evet. Ben bir şey söyleyecektim.

-Tabii.

-Felix bak  çok yanlış olan bir şey yaptım ben. Beni tokat manyağı yapıp kapıya koyabilirsin ama önce her şeyi söylemem gerek.

Alaycı gözlerini Chan'ın vücudunda gezdirdi Felix. Bir nevi konuşmaya teşvikti sessizliği.

-Bak ben bir süredir hatta uzun bir süredir seni arkadaşım olarak göremiyordum. Farklı bir şeyler vardı. İlk başta korkum arzumun önüne geçti. İnkar edip durdum ama sonra bunu içimde tutamadım, olmuyordu. Her temasta bedenim yanıp , kalbim hızlanırken inkar etmek işe yaramıyordu. Özür dilerim bunun için ama en yakın arkadaşım olan seni arzuluyordum. Minho'yu tanıyorsun bizim evin yakınlarında oturan, bana seninde bana karşı boş olmadığını düşündürttü. Sonra bir aptallık yapıp sana yazdım. Gizli numaradan tabii. Yani sapığın bendim Felix. Özür dilerim senden, seni istemeyi bir türlü durduramadığım için ve tekrar özür dilerim bunun için asla pişman olmayacağım için.

- Sana mesajlaşırken ilk başlarda birinden hoşlandığımı söylemiştim. 

- Evet, beni biraz da cesaretlendiren bu. Yanlıştı biliyorum ama bunu öğrenmek benim için iyiydi. 

- Yapmasaydın eğer asla söylemezdim sanırım. İğrenç bir yöntem olsa da ilgi çekiciydi.

- Farklı bir karşılama bekliyordum ya da tepki demeliyim daha doğru olur.

- Ne gibi?

- Şaşırmanı ve beni kovmanı bekliyordum.

- Neden şaşırayım? Biliyordum zaten sen olduğunu.

- Ne?

- Biyoloji sorusunun cevabını attığında anlamıştım. Biyolojiyi ilk defa sevmiştim o zaman.

Güldü Chan.

- Çok fenasın sen.

Felix'in dirseklerini yasladığı, kucağındaki yastığı çekerek söylemişti Chan. Kafasına atacakken gördüğü şeyle sırıttı.

-------------

Ne görmüş acaba??