"alam mo beb sobrang saya ko nung sinagot mo ko gustong-gusto na kitang yakapin pero di pwedi kasi malayo tayo" vann said habang nag -uusap kami sa skype.
Di ko naman mapigilan kiligin so kapag mag sasalita siya tas kinikilig ako nag eexcuse ako kasi iwan ko ayaw kong makita nya na kinikilig ako.
"ah hehehe, alam mo ba kahit na malayo tayo natutunan na din kitang mahalin beb kasi yun yung pinaparamdam mo sa akin eh" sambit ko
Nag labas na kami ng mga sweet words kasi mas naeexpress namin to habang nag eeskype. Feeling ko mas malapit kami pag ganito.
"nanininiwala kaba sa forever?" bigla nyang nasabi ng wala sa topic namin.
"ah, sa ngayon? Di pa siguro kasi di naman natin alam kung ano ang mangyayari sa future diba? Di natin alam kung mag hanggang kailan tayo tatagal" I exclaimed kasi sa totoo lang naniniwala ako sa forever pero di pa ngayon wala pa kasi sigurong forever sa mga kabataan, dehado ka kung maniniwala ka tas di pala magiging kayo in the near future.
"ah ganun ba? Ako para sakin ngayon may forever na di ko kasi iisipin na mawawala sakin yung mahal ko, para sakin pag inisip mo kasi yun mangyayari talaga kaya di ko nalng iniisip gusto ko munang maging masaya kapiling ang mahal ko kapiling ka na merong forever." he said
"uyyy namumula sya nag blush ang beb ko ayieee" dagdag nya.
Sa sinabi nyang yung totoong kinikilig ako peeo di ko alam na namumula na ako nag-iinit tuloy yung tenga ko sa hiya di ko alam yung gagawin ko di ako makapag-excuse kasi kakaexcuse ko lang kanina tapos ngayon ulit? Nako mahahalata na ako nyan kaya pilit ko nlng tinatago yung kilig ko and trying to pretend that nothing happens pero di pa rin sya tumitigil sa pangungulit niya sakin.
Oo na I admit kinikilig ako.
