ik wil het niet meer //ft: bankzitters

''wat heb ik te vertellen?''

''is het wat ik denk?'' vraagt Robbie heel erg bang en ik schud mijn hoofd en ik speel zenuwachtig met mijn handen...

ik voel dat alle ogen gericht op mij zijn op mijn antwoord maar nee die krijgen ze niet het blijft lag stil dit keen geen fijne stilte maar juist een andere stilte ''ga je nog wat zeggen of wat'' zegt Carolijn heel boos van de schrik op haar reactie zet ik een stap naar achter net niet tegen een paal aan ik kijk naar boven en ik zie de tranen bij Robbie oplopen fuck fuck fuck wat heb ik gedaan ik sta hier dan met niets wetend wat ik moet zeggen en wat ik heb gedaan tegen over mijn huilende vriendje ''Matt vertel het gewoon'' zegt Robbie op een zielige toon ik schud mijn hoofd van binnen ben ik opzich boos en geschrokken maar van buiten ben ik gewoon in de war ''ik weet niet waar jullie het over hebben'' zeg ik zachtjes en dit is ook denk ik het enige dat ik de komende minuten ga zeggen ik voel dat ik al moeite heb om te staan ''vertel het maar MATTHYAS" zegt een van die vriendinnen ik word echt bijna nooit MATTHYAS genoemd ik kan dit hele gesprek niet meer aan ''moet ik het vertellen?'' zegt Carolijn en ik knik zachtjes ik kijk bang naar Robbie maar nu gaan mijn ogen naar Carolijn wat ze te zeggen heeft ''deze man heeft..'' is het enige wat ik kan verstaan en ik zet nog een stap naar achteren omdat mijn benen gewoon veel te zwaar zijn geworden 

point of view Robbie:

matthy is verdronken in zijn gedachtes en ik zit aandachtig te luisteren en de tranen lopen op ''deze man heeft met een fan girl lopen te b3kk3n'' zegt Carolijn en Matthy zoekt een paaltje om tegenaan te leunen ''is dat waar MATTHY?'' schreeuw ik zowat naar hem ''heb je lopen te b3kk3n met een fan girl?'' zeg ik ''n-nee natuurlijk niet ik hou van jou'' zegt hij geschrokken, nu weet ik echt niet meer wie ik moet vertrouwen het kan zijn dat Carolijn Matthy terug wilt of Matthy liegt glashard tegen mij dat kan natuurlijk ook en het is wel mijn vriendje nou vriendje kan ik hem zo wel nog noemen? dat weet ik ook gewoon even niet meer hoor ''goed gelogen Matt'' zegt Carolijn serieus ''ik lieg niet!!" zegt Matthy echt boos en ik zie hem in elkaar zakken alles wat hij bij elkaar heeft geraapt om het te bewijzen en dat hij nu in elkaar zakt weet ik al genoeg hij liegt niet anders zakt hij toch niet in een of heeft hij goede acteer skills ''WAT HEB JE GEDAAN CAROLIJN" zeg ik echt boos ''helemaal niks ik vertel de waarheid'' zeg ze dan en ik ren naar Matthy toe en ik ga naast hem zitten ''zie je mij?'' vraag ik ''n-nee w-azig'' zegt hij hij kan toch niet dood gaan het is te vroeg voor hem ik wil Matthy niet zo zien is begin te stressen en ik bel Raoul gelukkig neemt hij op

''RAOUL help mij alsjeblieft'' 

WAARMEE?'' hoor ik hem gestrest zeggen 

''MATTHY'' zeg ik

''locatie is *******'' 

'' BEN ONDERWEG'' zegt hij haastig

Matthy hou het nog even vol Raoul is onderweg zeg ik en ik sta op en ik loop naar Carolijn toe ''WAT HEB JIJ GEDAAN?'' zeg ik echt boos ''gewoon'' zeg ze ''WAAROM DOE JE DIT?'' schreeuw ik ''MATTYAS  DE HOMO VERDIENDE DIT OKE NOU GOED?''  zegt ze waarom verdient hij dit, alleen omdat hij homo is dat is toch geen excuus vind ik het is zo'n lieve jongen en dan doet ze dit hem aan waarom waarom.. en ja niet even later zie ik Raoul aan komen rijden en ik zie hem al snel aan rennen ik ren natuurlijk mee naar Matt ''Matt hoor jij mij'' vraagt Raoul geen reactie ''nee dit kan toch niet Raoul'' zeg ik verdrietig het is te laat en snel bel ik 112 waarom had ik dat niet eerder gedaan ik ben echt een stomme vriend dat ik het niet eerder had gedaan voor zijn eigen vriendje dat is toch gewoon wel erg ik heb alle informatie gegeven die ze nodig hadden en dus zijn ze nu onderweg 

point of view Raoul:

Robbie geeft ze alle informatie die ze nodig hadden en dan hangt hij op ik weet het ze zijn onderweg ik leg Matthy neer op de grond en ik ga met mijn hand op zijn borstkast steeds een duwtje geven (eigenlijk gewoon bij zijn hart) ik voel het zijn hart klopt nog heel zachtjes dus het is niet te laat ik hoor op een afstand de ambulance aankomen de koude wind in mijn rug zijn ogen gesloten koude lichaam en Carolijn heeft dit veroorzaakt niet een paar minuten later zie ik ze al aankomen rennen met wat dingetjes ''waar ligt het slachtoffer'' zegt een man en ik wijs ernaar ik geef Robbie een knuffel ''het komt vast wel goed hij is sterk hoor'' fluister ik in zijn oor en ik zie ze Matthy meenemen ''een van jullie mag mee'' zegt een vrouw en ik kijk naar Robbie en ik geef hem ene duwtje van dat hij mag gaan en hij schoffelt er achteraan en hij geeft Carolijn nog een dodelijke blik ik stap in mijn auto erachteraan

-tijdskip-

ik zit met Robbie in het ziekenhuis we hebben de rest al geappt ze komen er allemaal aan stuk voor stuk ''jullie mogen naar binnen'' zegt een vrouw (dokter) wij lopen naar binnen 

point of view  Robbie:

wij lopen met z'n alle naar binnen ik zie matthy liggen aan een infuus en nog wat bloed dingen en een kap om zijn mond heem voor adem denk ik. ik kan het niet aan om hem zo zien te zitten, die kut b1tch Carolijn heeft alles veroorzaakt ze had het ook gewoon anders kunnen doen en ja niet even later komt er een dokter binnen met een papiertje ''goed of slecht nieuws'' vraagt hij ''slecht eerst en dan goed'' zegt Koen niemand van ons heeft een lach op zijn gezicht ''zijn hartkloppingen zijn slecht'' zegt hij en dat komt helemaal door mij echt door mij ''nu het goede nieuws, hij is niet dood'' zegt de dokter gelukkig maar alsnog is het mijn schuld ik had ze gewoon eerder moeten bellen dan Raoul maar het is nu toch al te laat om het beseffen want dat had ik eerder moeten doen................

misschien een beetje heftig, a.u.b. niet huilen sorry voor weinig delen de komende tijd want heb depressie dus misschien is het gewoon heftig voor mij...

ik ben echt een aandacht ho3r// 

adios gr lievuhhh