ik wil het niet meer //ft: bankzitters

Bellen

alles is schoon, tot nu toe.

hopelijk ziet niemand dit anders gaan ze zich zorgen maken om mij en dat wil ik echt niet, ik wil dat we gewoon focussen op het terug halen van Matthy. wanneer ik op de wc wil gaan zitten hoor ik de bel, ik ren naar beneden. hebben we iets besteld? of is er bezoek? Raoul rent ook al naar de deur. maar Raoul is net iets eerder bij de deur, hij doet de deur open, politie? wat doen ze hier, Hebben ze verder informatie?. ik ben bang waarover ze het willen hebben ''Hoi mogen wij binnen komen'' vraagt een van die politie medewerkers, ''ja tuurlijk, kom binnen'' zegt Raoul dan voordat ik wat kan zeggen, Raoul en ik gaan aan de kant.

Wat gebeurt er hier?

"We zijn gekomen omdat we verdere informatie hebben" zeggen ze, ik luister aandachtig "oke, fijn" zeg ik "we hebben de laatste plek onderzocht, en daar hebben we vinger afdrukken gevonden van Milo ter reegen" zeggen ze. Wat is Milo ook echt een Homo, als we onze relatie nog privé hadden gehouden was het nooit gebeurd. Het is mijn fout, het is mijn fout dat het is gebeurd. Ik ben het probleem.

"Dat is niet het enige" zeggen ze, oh nee wat is er nu nog? "We hebben zijn bloed gevonden, en het busje waar hij dus in werd vervoerd, dat is achtergelaten in Limburg, verder zijn we aan het onderzoeken of er nog meer sporen zijn. En zoeken we naar nog meer daders. En of hij nog levend is" zegt de man "bedankt, voor alle informatie" zegt Raoul dan

Pov Matthy:

Ik wil opstaan maar dat kan ik niet, het voelt gewoon alsof ik een verlamming heb, ik kan niks bewegen. Het enige wat ik kan doen is stil liggen, ik wil praten maar niemand is hier. Mijn mond krijg ik niet open.

Langzaam probeer ik mijn ogen open te doen, maar nee niks. Ga ik dood? Ik voel iets trillen in mijn broek, mijn telefoon.
Wie belt mij nou?

Ik doe echt mijn best om het eruit te pakken, kleine bewegingen doe ik, het doet pijn. Maar je moet pijn leiden.

Ik heb mijn Telefoon vast, niet dat ik het kan zien. En ik neem op "Hallo Matthy" hoor ik een stem zeggen, van wie is die stem? "Matthy leef je nog??" Vraagt de stem. Ik herken de stem ergens van "politie." Hoor ik de stem zeggen, ik weet wie het is, Raoul het is Raoul. Het duurde even maar nu weet ik het antwoord. "Matthy zeg wat alsjeblieft, we maken zorgen" zegt Raoul met een bezorgde stem. Ik trek mijn mond open. Tranen staan in mijn ogen, gaan ze me nou vinden. "R-raoul" zeg ik zacht met een schorre stem. Ik kan praten, "Matthy, waar ben je?" Vraagt Raoul met dezelfde bezorgde stem. Hoe komt hij erop om mij te bellen?

-Raoul:

"Is er iets dat we kunnen doen?" Vraag ik. Ik zie ze knikken. Waarom kon ik op die vraag niet eerder komen, "we kunnen de locatie tracken van Matthy als hij langen dan 5 minuten aan de telefoon blijft" zegt de man, 5 minuten. Ik weet niet of we dat volhouden, en of Matthy überhaupt gaat opnemen, misschien is hij al wel dood? "Oke, goed plan" hoor ik Robbie zeggen. Ik pak mijn telefoon uit mijn zak, ik ontgrendel mijn telefoon, met Face ID.
Ik tik op het bel icoontje "telefoon" en ik typ Matt in.

"Matt"
Ik bel hem. Gestrest kijk ik naar mijn scherm. Ineens zie ik tijd komen. Heeft hij opgenomen? Of heeft iemand anders voor hem opgenomen?

"Hallo Matthy" zeg ik. Geen antwoord...
"Matthy leef je nog?" Vraag ik weer geen reactie.
"Politie" zeg ik dan nog steeds geen antwoord.
"Matthy zeg wat alsjeblieft, we maken zorgen" zeg ik dan op een bezorgde toon.
"R-Raoul?" Vraag Matthy dan. Met een zachte, schoren stem, ik kijk blij. Hij leeft gewoon nog!
"Matthy, waar ben je?" Vraag ik bezorgd.
Het duurt even voordat ik antwoord heb.
"I-ik kan het niet zien Raoul" zegt Matthy bang en zachtjes.
Ik kijk de politie aan, en dan kijk ik weer naar mijn telefoon, de tijd dat we aan het bellen zijn 1:07. 1 minuut pas. Gaan we dit volhouden. Stel voor Matthys telefoon is uiteindelijk leeg, dan-dan hebben we niks meer. Dan is alles weg.

-Matthy:

"I-ik kan het niet zien Raoul" zeg ik bang en zachtjes, het voelt alsof ik dood ben. Zachtjes hoor is stemmen dichterbij komen. Ik ben bang, maar misschien word ik gered? De voetstappen zijn nu denk 1 meter van mij vandaan, ik voel dat iemand mijn telefoon af pakt "Matt nog ongeveer 4 minuten en dan kunnen we je locatie hebben. Hou vol" zegt Raoul dan "4 minuten is niet nodig" zegt de man gefrustreerd, ik weet niet wie die man is en hoe hij heet. Wat doet hij überhaupt hier?

-828 woorden-

Ik ga alles in iets kleine delen doen nu omdat, er anders bijna geen delen meer komen en ik druk ben met m'n nieuwe boeken.