Ölüyorsun

Thirteen

12 Kasım 2022

"Berfin." dedi karşımdaki Alper.

"Efendim?"

"Benim sana bir şey söylemem lazım."

"Dinliyorum."

"Berfin ben 9. Sınıftan bu yana seni seviyorum. Sana bunu söyleyemedim çünkü korktum ama ben tam 3 yıldır her fırsatta seni izliyorum. Seni izlemek bana iyi geliyor. Hatta öyle ki her şeyi bırakıp aylarca seni izleyebilirim. Çok güzelsin çok hayat dolusun. Ama şu an aşık olduğum kadın kendini öldürüyor. Yapma Berfin lütfen. Belki ciddiye almayacaksın ama lütfen yemek ye."

"Söyle o Buğra'ya bir daha benimle dalga geçmek için seni göndermesin."

"Ne? Ne Buğra'sı? Buğrayla konuşmuyorum bile. Lütfen Berfin. Beni ciddiye al. Yemek ye. Sevdiğim Kadın ölüyor. Yapma!"

"Yani sen?"

"Evet aşığım lan sana. 3 yıldır köpek gibi aşığım."

"Alper..."

"Bir şey söylemek zorunda değilsin. Ama lütfen dediğimi ciddiye al. Şimdi benim için bir şey yiyemez misin?"

"Deneyeceğim." diye mırıldandım. Kalbimle hareket ediyordum.

"Gel o zaman." diyip elimi tuttu. Yemekhaneye götürdü beni.

Hızlıcana iki tane elma alıp yanıma geldi diğer elinde ise bıçak vardı.

Bir masaya oturdum. O da karşıma elindeki elmayı bıçakla küçük küçük dilimleyip elime veriyordu. Verdiği elmayı bitirmemi bekleyip tekrar küçük bir parça veriyordu.

"Kaç kilosun?"

"43..."

İç çekti. O İki elmayı bitirdim.

Size yemin ediyorum ki okuma yazmayı ilk öğrendiğim gün babamın yüzünde olan gülümsemeyi Alper'de gördüm.

Gururla bakıyordu.

"Berfin."

"Efendim?"

"Çık lan benimle!"

"Ha?" dedim içimdeki öküzü tutamayarak.

Sonrasında ellerimle yüzümü kapattım.

Ha? Diyip ellerimle yüzümü kapattım.

Alper karşımda kahkahalarla gülüyordu.

"Allah'ım çok tatlısın."

Ellerimi yüzümden indirdim. Yüzümü gördüğü an yine kahkaha atmaya başladı.

"Berfin...Çık işte benimle ya!" dedi küçük bir çocuk gibi mızmızlanarak.

"Tamam ya!" dedim.

Kalbimle hareket ettim.

İlk defa kalbimle hareket ettim ve hayatımın en doğru kararını verdim.