𝓜𝔂 𝓚𝓲𝓵𝓵𝓮𝓻 - (Ziam Mayne)

-Again

Hello böyle bi hikayem olduğunu gördüm devam ediyim dedim sjsmxjsöxakkz..
-

Zayn:

Uyandım. Üşüyordum. Gözlerimi kaşırken doğruldum. Yanımda değildi.
Acaba yine nerede ?
Derin bir nefes aldım. Dün gece aklıma geldikçe utanıyordum. İyi ki yanımda değildi yüzüne nasıl bakardım.

İçeriden sesler geldiğini duydum.
"Hadi ama, beni kandıramazsın..Burada biri olduğuna eminim tatlım.Yine yaramazlıklar mı yaptın?"
Bu bir kadın sesiydi. Gıcık bir tınısı vardı.
"Saçma sapan konuşma." Bu Liam'dı.
Şuana kadar burada kadın görmemiştim.

"Ben seni anlıyorum Liam, görebiliyorum. Yıllardır seninle uğraşıyorum."

"Bak tamamen hata ve seni istemediğimi biliyorsun rica ediyorum git. Ben sorunluyum neden benim gibi biriyle uğraşıyorsun anlamıyorum.. takıntılı falan mısın?"

Vay canına. Sorunlu olduğunu biliyor.
Kafam karışmıştı. Ben birlikteliği olan bir adamla dün gece ? Umarım bu böyle değildir yoksa mahv olurum.

"Liam çünkü sana aşığım. Bunu gayet iyi biliyorsun.. gerekirse takıntılıyım. Ki seninle az şey yaşamadık. Şimdi öylece hata mı diyeceksin?"

Harika...

"Saçmalıktı işte, önemi yoktu. Benim düzgün hayatım bile yok ben katilim. Ben normal değilim ve sen salaksın."

"Git burdan."

Dün benimle yaşadığı şey yetmezmiş gibi, bir kadını üzüp kovuyordu.
Kapı sert bir şekilde çarptığında tiksindim.
Onunla konuşmamaya karar veriyorum..

Sert ve sinirli bir şekilde odamın kapısını açtı.
"Uyanabilmişsin.." dediğinde istemsizce dik dik ona baktım.
"Ah, sanırım karın bizi çiftlik evinde bastı." Dediğimde göz ucuyla bana baktı.
"O benim karım değil."
"Onca şeyler yaşanmış yani madem böyle neden d-dün - kekeler - istemsizce sesim titriyordu. Sadece ölmek istiyordum.
"Ben sadece sarhoştum."
Haaa?
"neyse. Çık." Dedim durmuş bana bakıyordu.
Ellerimle onu ittirdim.
"Çık,mümkünse gelme" dedim
Olduğu yere saplanmıştı. İttirsemde kıpırdamıyordu.

Daha sert bir şekilde ittirdiğimde olduğu yerde sendeledi.
Yüzünde garip bir ifade vardı.
Daha yüksek sesle
"Gider misin?" Dedim ve göğsünün ortasına iki elimle vurdum. Zar zor çıkardıktan sonra yatağa girdim. Yorganı kafama kadar çektim.
Ağlamaya başladım. Cidden güvenilecek biri yok. Her şey iyileşir derken daha da boka sarmıştı.

Gerçekten safım. Gerçekten aptalın tekiyim.
Gerizekalı gibi bir anlık onunla hayat falan düşündüm. Hayalini kurdum. İyileştiririm dedim gerçekten aptalım.
Aptal Zayn , aptal Zayn.. mal Zayn..

-3 saat sonra-

Yorganı aşağı indirdim. Gözlerim şişmişti. Susamıştım. Ondan bok bile istemem artık. Bir şekilde su içmem lazım.
O sırada anahtarın sesini duydum.
Lanet olsun buraya giriyor.
Ayağa kalktım ve kapının önünde açabilmemesi için engel olmaya başladım.

"Zayn, çık şurdaan.."
cevap vermiyordum. O ise kapıyı sert şekilde itiyordu. Neden benden güçlü ki ?
"Zayn bi yerin incinicek çekil oradan"
"Zayn sinirleniyorum"
Kimin umrunda?
"Zayn çıkmazsan daha sert vurucam ve uçucaksın."
Bunu hesaba katmamıştım. Cevap vereyim.
"Ne var ?"
"Birşey ister misin ? "
Bok isterim..
"hayır" dedim sakince.
Sessizlik oldu ,gitti sanırım.