mektuplar / minsung

2.mektup

***

Sevgili Minho,ruh eşim ;

Bugün bir daha görüşemeyeceğimiz kanıtı olan bir gün.26 Mayıs 1990.Kardeşimle evleneceğin gün.Minho'm...Napacağım ben şimdi?

Yıllardır her bir zerrem senin ile doluyken ben şimdi nasıl yaşayacağım?

Ölüyorum sanırım Minho.Yaşarken diri diri toprağa gömülüyor gibiyim.Günlerdir ağlıyorum.Belki bana acırlar da bu düğünden vazgeçerler diye yemek bile yemiyorum.Ama olmuyor.Vazgeçmiyorlar.Bizi ayırmaya yeminliler sanki.

Aşktan bu kadar mı korkuyorlar? Cinsiyetlerin bu kadar önemi olmalı mıydı?Ben seninleyken dünyanın en mutlu insanıyken, senin için yaratıldığıma eminken onlar da bunun farkında değil miydiler?

İkimizin arkadaşlığına bayıldıklarını söyledikleri zamankinden ne farkı var bunun? Hala aynı biz değil miyiz? Birbirimizi öpmemiz, evlenmek istememiz bu kadar mı korkunçtu?

10 seneden uzun süren birlikteliğimizin arkadaşlık olmaması çok mu önemliydi? Ben...Ben şimdi ne yapacağım?

Ah, aileme açıldığım bir haftadan beri bu saatler neden bu kadar acıtacak şekilde yavaş ilerliyor? Her zaman seninle olduğumdan mıdır nedir saliseler gibi saatler artık çok yavaş.Ben buna dayanamıyorum.Hele bugün...Bugün hiç dayanamıyorum.İnanamıyorum da bir yandan.Bir saat sonra evleniyorsun.Tam bir saat var.Sonrasında...Bir saat sonra tamamen öleceğim.

Kardeşimin ellerini tutacak, ona bir ömür bağlı olacağını gösteren bir dizi sözcük söyleyeceksin.Nasıl dayanacağım buna?

Gözyaşlarımın akmasını herkes kardeşimin yuvadan uçması zannederken aslında ne için olduğunu sadece senin bilmen nasıl hissettirecek sana, bize?

Bunların hepsini sana sorduğum için özür dilerim sevgilim.Suçlu değilsin. Biliyorum.Her şey benim suçum.Benim yüzümden evleniyorsun onunla.

Nefret ediyor musun benden bu yüzden? Lütfen etme sevgilim.

Lütfen benden nefret etme.

Lütfen.

Lütfen beni hala sevmeye devam et.

Lütfen.

Sevgilim eğer bilseydim ailemin böyle bir tepki göstereceğini söyler miydim hiç? Beni seveceklerini, her şekilde kabul edeceklerini söylerlerdi.Ben nereden bilebilirim ki böyle yapacaklarını?

Canım yanıyor benim de.İlk kendi ailemi kaybettim.Ah, kaybetmedim aslında.Senin sayende kaybetmedim.Eğer kardeşimle evlenmeseydin beni reddeceklerini söyledikleri için bugün o salondasın.İkimizin yanlışını ödemek için ordasın.Ne yanlışıysa artık? Seni deli gibi sevmem niçin bu kadar yanlış geldi gözlerine ailemin? Anlamıyorum ne yanlışı?Anlamıyorum.Anlamıyorum.Anlamıyorum.

Minho'm, sevgilim.
Gerçek ailem onlar değilmiş ki...Kollarında onları kaybetmek istemediğim için ağladığım insanlar benim ailem değilmiş.

Senmişsin.Her bir zerremle aşık olduğum adammış ailem.

Çok geç fark ettim.

Şimdi ailem(!) yanımda olabilsin diye sen kardeşimle yuva kuracakken anlıyorum nasıl bir hata yaptığımı.

Bir haftadır gözlerimi anne ve babama çevirdiğim an onlardan iğreniyorum.Sonra seni buna zorladığım için kendimden iğreniyorum.Seni severken yanında olamamamdan iğreniyorum.

Bana kaçmamızı, her şeyi geride bırakıp elini tutmamı söylediğinde seni dinlemediğim için bu korkaklığımdan iğreniyorum.

Benim için her şeyi göze almana rağmen sana bu kadar boktan davranmamdan iğreniyorum.

Minho.Özür dilerim senin yanında kalamadığım için.

Hiçbir şeyim yok şu an.Hiçbir şeyim yok
Zaten sen yoksan geriye neyim kalıyor ki?Senden başka neyim vardı benim?

Bir de böylesine sitem dolu yazıyorum ya...Sanki her şey benim suçum değilmiş gibi.

Eğer bir gün de bulursun bu mektubu.Bana kızma bu mektup yüzünden. Olur mu?Lütfen.Ne kadar korkak olduğumu bilirsin sen.Kızma o yüzden bana.Diyemedim bir şey, aileme karşı gelemedim.Elini tutup gidemedim buralardan.

En azından içim bir yandan rahat. Biliyorum ki Aera sana çok aşık.Seni benim gibi sever.Kanayan yaralarını iyileştirir.Benim yüzünden kanayan yaralarını iyileştirir.İzin ver ona.Sevilmeyi hak ediyorsun sen.

Minho...Bilirim ki bir saat sonra da bin saat sonra da geçmez bu hissettiğim acı.

Kardeşimin kollarında senin için ağladım ben Minho.Geçer mi bu acı hiç?Geçmez.

Gideceğim yarın buradan.Bu mektubu da vermeyeceğim sana.Dayanamazsın sen.Çok ağlarsın sonra.Buna da ben dayanamam.Bir de kaç sene öncesinden sana yazdığım bir mektubu buldum.Onu da vermeyeceğim sana.Zaten ne yazdığımı da hatırlamıyorum orada.Açmayacağım.En sevdiğim kitapların arasına koyacağım bunları.Belki bir gün bulursun.

Canımın içi, senden iki şey istiyorum.Bilirim yaparsın.Benim için her şeyi yaparsın sen.

İlk isteğim kardeşime iyi bakman.Ona kötü davranmayacağını biliyorum Minho.İyi bak derkenki kastım şu:onu öp, saçlarını okşa,sarıl.Çekinme.Bana ne yapıyorsan ona da yap.Aera sevgiyi çok sever.Onu bol bol güldür.

İkinci isteğim ise çocuk yapmaman.Olur mu? En azından bir süre yapmayın çocuk.
Çok sever bizim aile çocukları.Evlenmenizden bir süre geçince bu konu için niraz üstüne gelirler bunun için.Sen dediğimi unutma.Benim hatrım için üç yıl geçene kadar çocuk yapma.Fakat dört sene sonra geldiğimde kucağında yeğenimi görmek isterim.
Ah, umarım sana benzer yiğenim.Onu seveceğime emin olabilirsin.Senden gelen bir şeyi sevmeme imkanım var mı hiç?

Bitiriyorum mektubu.Dayanamıyorum daha fazla.Şimdi hissettiğim şey...Bu kalbimdeki yangın.

Aşk yangını...Eskiden ısınmamı sağlardı.Onu severdim.İçimi sımsıcak yapardı.
Şimdi ise...Canımı yakıyor.Boğazıma tutunuyor,nefes almamı engelliyor.

Ah, Damatlıkla gördüğüm an seni bilirim ki bu yangın tüm vücudumu ele geçirecek, beni öldürecek.

Gerçi şu anda pek yaşıyor sayılmam.Ben ikimizin de hayatını mahvettim.Biliyorum.

Sevgilim sana söz veriyorum.Senden başka kimseyi sevmeyeceğim.Kimseye dokunmayacağım,birisinin de bana dokunmasına izin vermeyeceğim.

Ölene kadar anılarımızla yaşayacağım.
Sen ise kardeşimle...

Ah, merak ediyorsan eğer Aera'ya kızgınım sana asla değilim.Aera'ya çok kırgınım.Ona kinlenmeni istemem senden ama ona karşı olan kendi kırgınlığımı azaltabilmek için elimden bir şey gelmiyor. İkimizi yıllardan beri bildiği halde aileme karşı çıkmayıp beni 26 yaşında çoktan mezara soktuğu için ona ölesiye kırgınım.Onu affetmeyeceğim.Onu sevmeni isterim ama onu affetmeyeceğim.
Ailemi affetmeyeceğim.Ama en çok kendimi affetmeyeceğim.Seninle gelmediğim, cesaretli olamadığım için kendimi affetmeyeceğim.Hiçbir zaman.

Minho'm...Sana her daim aşığım.Bunu unutma.Ama en çok da...

Beni unutma.

***