22

390 43 130
                                    

Jeongin'e bunu direkt sorduğum için ağlamış olamazdı, değil mi?

Öyleydi ama. Düzeltmek için attığım bu adımda da boşluğa düşmüştüm. Acilen bir yere tutunmalı ve onu da kaldırmalıyım gibi hissediyordum.

"Özür dilerim Jeongin," dedim kendi peçetelerimi de onun önüne doğru uzatırken. "Lütfen ağlama. Sormadım hiç tamam mı?"

İşe yaramamıştı. Neydi, problem gerçekten ben miydim? Ondan gerçekten uzaklaşmalı mıydım? Nedenini fazlasıyla merak ediyordum ancak ona zarar veriyorduysam, dediğim gibi istemesem de Yang'la iletişimimi keserdim.

"Ne yapmam gerektiğini söyle bana," dedim. O kadar sessiz ağlıyordu ki, içimde bir şeyler kopuyordu sanki. Sandalyemi onunkinin yanına çektim hızla. "Bana bakar mısın Jeongin? Chris hocayı çağırabilirim, Minho veya Felix'i de. Sadece söyle."

Kafasını salladı ve hafifçe bir hıçkırık bıraktı aralık dudaklarının arasından. Yüzünü bana çevirmiş, boğazındaki sert yumruyu aşağı göndermek ister gibi zorlukla yutkunmuştu. Ağlamıştı çünkü ve ben de bundan emindim.

Yani kimsenin bana gelip 'Yang ağlamıyordu, timsah gözyaşları döktü,' diyeceği yoktu, olamazdı.

O yüzden zayıf bedenini çekip kollarımı sırtına doladım. Onu kötü hissettirdiğim her an için büyük bir sarılma verdim Jeongin'e. Bunun onu daha kötü etkileyeceğini düşünmüyordum çünkü gereken yerde yapılan her sarılmanın, iyileştirici olduğunu bizzat biliyordum.

"Özür dilerim," diye mırıldandım yeniden.

Seungmin'e yaptığım sarılmanın aksine ben onu tutuyordum. Elleri benim göğsümle kendisininki arasında sıkışmıştı, belki de bu yüzden kaskatı kesilmişti. Az önceki hıçkırıkları da kaybolmuştu.

"Hyun-jin..."

Çenesi omzuma hafifçe değerek konuşmaya çalıştığında sarılmayı olması gerekenden uzun tuttuğumu veya hiç sarılmamam gerektiğini düşünüp irkildim ve onu serbest bıraktım.

"Ben, gidip Minho'yu çağırayım," diye mırıldandım. Ona bakmamıştım. Tuhaf hissediyordum ancak hissetmemeliydim işte.

Bir şey söylemedi, ben de az önce fazlasıyla yemek istediğim abur cuburlarımı orada bırakıp kantinden çıktım.

hyunjingülün suçu ne

hyunjin:
Beyler
Müsait misiniz

changbin:
Buyur kocum

jisung:
Sana her zaman müsaitim kuşumm dersi siktir ettim hemen çünkü sen daha önemlisinn🥰

changbin:
Bahane buldu bu oc da

jisung:
Kes cüce

hyunjin:
Abi ben bir şey yaptım ama
Böyle bitirmeyi beklemiyordum off sanırım batırdım
Şimdi de kaçtım gibi oldu

jisung:
YA HAYIR YATAKTA BIRAKIP MI GİTTİN AMK

changbin:
OF GUVENMISTM SANA HYUN;(

hyunjin:
NE
KIMI AMK

changbin:
A
Bilmiom ben sne kimden bahsedion

hyunjin:
Jeongin?

jisung:
AAAA O MUYMUŞŞ WOOOW
TABİİ AYNEN ÖYLE OLMUŞ ACUN ABİM

love untold - hyunin ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin