Her zaman düşünürüm,her adım kaderdemi yazılı? yoksa kader ben miyim diye.
Ayın ışığı yüzüme vuruyordu.
Durmak bilmez ambulans sesleri susmuyordu.
Belki bu son görüşümdü dünya gözüyle etrafı.
Aşağıdan nâif bir kadın sesi duyuluyordu,sese doğru kafamı çevirdim.
Aniden oda bana doğru döndü.
Siyah mat saçları , siyah sönük gözleri ile bana bakıyordu.
Büyülenmiş gibi hissettim,ama bunun nedeni, rüyama nerdeyse her gün giriyor olmasıydı.Garip bir şekilde oda bana şaşkın şaşkın bakıyordu.Birden yanına biri gelip onu çağırmış olmalıydı ama gözlerini benden ayırmadan ona cevap verdi son bi kez bana bakıp adamın tekrar gittiği yere gitti.~●●●~
_________________________________________
Yeni bir hikaye yazmak istiyorum kxk olacak başlangıç olarak fazla uzatmayım istedim eğer hikayeyi yazmamı isterseniz yazacağım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayatın sonundaki ışık
Romansahep önümde aradım doğruları, Ben mi yanlıştı? yoksa doğrularım mı? doğruyu bulacakmıydım? ayak izleri siliniyor, etraf karanlık oluyor, ve son peşimi bırakmıyor. "Sen kimsin?" "kurtarıcın" karanlık bir mum misali tekrar yanıyor. artık bir hedefim va...