Yorgun ruhunu korumak istemiş [Bbangkyu+Junew]

Belkide özgür bir sihirdir...

🍑

"O gördüğüm pembe kafalı kişi Chanhee mi gerçekten?"

Hyunjae açık ağzını eliyle örtmüş ardından kahkaha atarak huysuzca kendilerine doğru gelen bedene doğru koşmuştu.

"Gözledim artık cidden başka kimseyi göremez."

Younghoon da aynı şaşkınlıkla arkadaşına bakıyordu, o rolü bu kadar istediğini bilmiyordu. Gülmeden edememişti.

Hyunjae'nin kendisine doğru koştuğunu gören Chanhee kaşlarını daha çok çatarak kollarını açan bedenden uzaklaşmış ve onu itmeye çalışarak arkadaşlarının yanına varmıştı.

"Hayatımda pembenin bu kadar yakıştığı başka insan görmedim."

"Dalga mı geçiyorsun ya?"

Chanhee huysuzca söylenmiş ve kendisinden uzaklaşan bedenle rahat bi nefes alıp boş olan sandalyelerden birine oturmuştu. Younghoon uzun zaman sonra ilk defa yüzüne yerleşen tebessümle konuştu.

"Cidden çok şaşkınım."

Saçlarını karıştırmakla meşgul olan pembe kafalı omuz silkmiş ve çatık kaşlarını düzeltmişti.

"Bu tonunu istememiştim."

Daha soluk bir pembe istemişti ama kuaförü saçlarını tatlı bir pembeye boyamıştı, nerden anlayabilirdiki aradaki farkı? Açıkcası pek sorun etmemişti, saçları ona cidden yakışmıştı. Tek sorun bütün gözlerin ona dönmesiydi.

"Sorun sadece tonu mu yani?"

Masalarındaki diğer boş yerde Changmin ile dolarken masadakiler ona dönmüştü. Younghoon yine oyalanmamıştı o gözlerde, hızla gözlerini Chanhee'nin yeterince dikkat dağıtan pembe kafasına çevirmiş hatta teşekkür bile etmişti bu kadar dikkat çektiği için. Yoksa aynı masada oturup o büyülü gözlere bakmamaya çalışmak daha zor olacaktı.

"Beremi getirdin mi?"

Changmin kafasıyla onaylarken çantasından siyah nereyi çıkarıp arkadaşına uzatmıştı. Hyunjae hafifçe kaşlarını çatmıştı bereyle saçlarını örten bedene.

"Güzelim pembelerini neden saklıyorsun?"

"Başkaları göremesin diye."

"Pembeyle doğmuş gibisin biliyor musun?"

"Ben de aynada kendimi ilk gördüğümde hiç yabancılamadım, bak kaşlarımı da pembe yapınca daha da doğal durdu."