Chapter 9: Killuash Cyrvelio

56 9 0
                                    

"Where are you?"

Nasa tapat na 'ko ng condo niya nang tumawag ako. Hindi ko alam anong pumasok sa isip ko at dumiretso ako dito. I just wanna know if he's doing alright, hindi ko nagawang pansinin iyon noon sa kadahilanang may kasama siyang iba.

I heard him excuse himself before he respond. "Is there anything you need?"

"I said, where." I ignored his question, naririnig ko ang ingay sa background niya, paniguradong nasa club siya ngayon.

"I'm with my bloc, may problema ba?" Oh. He's probably having fun...

Bakit ba 'ko pumunta? I just wanna check up on him since he let go his personal dream school and I know, maybe it's because of me. I thought it was just personal decision but I realized that it wasn't.

But I guess, he's okay with what he have now.

Walang namutawing salita sakin ngunit naririnig ko ang papalayong music galing sa background niya. He's okay, maybe? "Are you still there? What happened?"

"Nothing, just enjoy the party, Zid." Malamig kong saad, hindi ko maiwasang magtampo kahit pa hindi naman niya alam na nandito ako.

"Hey, wa—"

I smiled bago ko i-off ang phone ko. I don't wanna disturb him, if he's having fun then I'll be more happy for him. I didn't want to see him regret everything he probably did because of me.

Above all of them, Zid was the person who gave me the most freedom to do what I wanted. Though he did stop me from doing other things, but he never made me feel weak in that aspect. He told me before na ayaw niya nang alalahanin, but he knew inside that I wouldn't listen to him. Besides, if he were serious about it, not a day would pass without him talking to me in private.

That's how our communication works. I suspect that he was the one who convinced Kreiouz for me to accept that case. Kahit naman kunin ko ang kaso kung ayaw ni Kreiouz ay wala silang magagawa kahit pa si Chairman ang kumausap sa kanya.

Yes, that case was just a free pass like what Chairman told me but the logic reason why is that University. It's like a hell university kung saan maraming kaso nang patayan at brutal poisoning, lingid ito sa kaalaman ng mga nasa labas sapagkat hawak nila sa leeg ang mga journalist na sumusulat sa mga pangyayari. That was the dark side but LU is the most outstanding prestigious university kaya kahit talamak ng murder cases ay marami paring nag-eenroll para sa diploma nila.

Napabuntong hininga ako at tinahak ang elevator. Hindi ko alam kung saan aabot 'tong social battery ko at baka hindi ako makapasok bukas sa presentation namin.

"Ay, puke!"

The elevator was about to close nang hinarang ni Zid ang kamay niya para hindi tuluyang sumara iyon, habol niya ang hininga habang nakatingin ng masama sakin.

"Oh, ba't ka nandiyan?" Nakataas ang kilay ko habang tinitingnan siya.

"Naisip mo ba kung anong oras na?" Galit na asik niya sakin habang hinahawi ang nagulo niyang buhok dahil sa pagmamadali. "You should've told me!"

"It's already midnight, and so?" I rolled my eyes at him as if it's not a big deal. Napabuntong hininga siya at umiling na tumitig sakin, hindi naniniwala sa mga lumalabas sa bibig ko.

He didn't respond at hinatak nalang ako palabas ng elevator. "Hoy, may pasok pa 'ko bukas!"

He sighed again. "Kumain ka muna."

Hindi na 'ko nagsalita pa at hinayaan ko ang sariling sumama sa kanya, naiisip ko palang na iniwan niya ang buong bloc para puntahan ako ay nagsisimula na naman akong ma-guilty. Hindi ko naman sinabing nasa tapat ako ng condo niya?!

To Be With YouWhere stories live. Discover now