Problem! ~ 5sos

☺️eighteen☺️

Ik word wakker en besef dat luke niet meer in de kliniek is, ik sta open loop naar de badkamer. ik kijk in de spiegel en zet de kraan open, het water stroomt er in eem straaltje uit, het doet me aan luke's sneeën denken. Ik was m'n gezicht af en smeer wat dagcreme en makeup op m'n gezicht, en loop naar mijn kast en pak de eerste outfit die ik zie hangen, en trek die aan. ik pak snel een tas en prop de oplader van mij iphone en een paar andere outfits er in, ik kam mijn haar snel en ren zo snel mogelijk naar de balie op de begane grond. "Ik ga naar luke!" roep ik en ren zo snel als ik kan de deur uit, ik word achtervolgt door een paar mensen van de kliniek, maar weet ze toch af te schudden. Ik stop hijgend met rennen als ik bij een tramhalte aan kom, ik heb geluk, de tram komt er net aan. Ik koop een kaartje zonder dat ik weet waar de tram heen gaat, na 5 haltes ben ik ervan overtuigd dat ze mij niet meer kunnen vinden. Ik stap uit en kijk om me heen, ik herken niks dus besluit ik om een taxi te bellen, ik had nog wat geld in mijn tas zitten dat ik nu goed kan gebruiken. Na gebeld te hebben ga ik op de stoep zitten en wacht tien minuten op de taxi, zodra de taxi arriveert en ik zit, zeg ik waar ik heen moet. na een kwartier rijden ben ik er, het ziekenhuis. Ik stap uit en loop wankelend naar binnen, zodra ik bij de balie sta vraagt een mevrouw met een lieve uitstraling of ze mij kan helpen. "Ehm ja, ik kom voor Luke Robert Hemmings?" zeg ik op een vragende toon, "Sorry Luke is nog niet in staat op bezoek te ontvangen," zegt ze met een vriendelijke blik. "Maar ik ben zijn vriendin, en ik heb hem gevonden in de badkamer..." zeg ik op boze manier, maar het kwam er meer verlegen uit. "Eh ja... ik kan op zich wel een uitzondering maken voor deze keer, misschien voelt Luke zich hier wel iets beter door," zegt ze "Volg mij maar." plakt ze erachter aan. Ik sta in de lift met de vrouw van achter de balie, ik zie nu pas dat er een naamkaartje aan haar borstzak zit met 'Jo' erop. Ik en Jo stappen uit op de laatste en hoogste verdieping, verdieping 6. "Kamer 17, daar ligt Luke." zegt Jo vriendelijk, ik ren zowat over de gang en kijk naar bijna elke deur, 2.. 3.. 5.. ik snap dat hier 17 niet bij zit dus ren een stukje verder, ja! 12.. 13.. 16.. 17.. 18.. "ow 17 shit," schold ik in mezelf, ik draaide me snel om en rende 17 in. Ik stond stil, midden in de kamer, Luke zag me staan en probeerde overeind te komen maar dat lukte niet. Ik liep snel naar hem toe en gebaarde dat hij moest blijven liggen, "Waarschijnlijk ben je moe, ga maar slapen, ik blijf hier." zei ik, ik aaide hem zachtjes over zijn hoofd en gaf een kusje op z'n mond.