☺seventeen☺

1.1K 46 1
                                    

Daar stond ik dan, alleen, in een kamer waar het bloed op de vloer droop. Ik wist even niet of dit wel echt gebeurt was, ik kwam er nu pas achter dat ik opgesloten zit. Opgesloten met allemaal gekken, het boeide mij niet dat ik met gekken zat maar ik besefte nu pas dat ik er zelf ook een ben! Ik snij mezelf! Ik haat mezelf! En nu zit ik hier. Het lijkt net alsof ik in een nachtmerrie zit. Ik kijk in de spiegel en zie mezelf, ik voelde me alleen, ik wou weg, al mijn woede eruit, en verdriet. Ik keek nog eens goed naar mezelf, en sloeg met al mij kracht tegen de spiegel. Even leek het alsof ik in een film stond, Ik zag het glas uit de wand komen, allemaal kleine scherven vlogen langs mij, het ging allemaal zo traag tot ik de pijn in mijn hand voelde. Ik hoorde het gekletter van alle spiegeldeeltjes die op de grond vielen, ik zakte langzaam door mijn knieën en begon te huilen. Ik zag Luke voor me staan in de deuropening, ik geloofde het eerst niet maar toch zag ik hem. Ik stond op en riep "Luke!" uit blijdschap, ik liep naar hem toe, ik knuffelde hem, maar hij ging in lucht op. Ik wist niet wat er aan de hand was. Ik voelde me duizelig en liep wankelend naar mijn kamer, ik plofte op bed, en viel langzaam in slaap terwijl een paar laatste tranen mijn oog verlieten.

Problem! ~ 5sosWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu