Nineteen

1.4K 40 30
                                    

Zodra Luke ligt te slapen, loop ik naar de kantine. Ik pak een appel en neem een hap, ik kijk om me heen of er al mensen van de kliniek zijn. Zodra ik de tweede
hap uit mn appel neem, zak ik door mn benen en val op de grond. Ik kijk naar hoe mijn appel weg stuitert, het bloed dat via mn keel maar boven werd gespoten kwam stromend uit mn mond. Ik begon wazig te zien voor dat ik weg viel. ik had geen idee hoe 't kwam, ben ik alleen maar gespannen of ben ik ziek? vraag ik me af voor ik mijn ogen sluit.

na 4 dagen buitenbewust zijn word ik wakker

Ik open me ogen, en kijk om me heen. Ik weet niks meer, niet waarom ik hier ben, en ook niet wat er is gebeurt.
na 2 weken mag er bezoek komen, er lopen een paar mensen binnen. Een jongen met lang paars haar, een jongen met halve spleet ogen, en eentje met krulltjes. ze zien er cute uit, maar ik ken ze niet en ik weet niet waarom ze in mijn kamer staan.

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Sep 04, 2015 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Problem! ~ 5sosWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu