Spider Web | PETER PARKER 🕷

'You make me shiver.'

"Hayır,hayır!"

Spiderman onlarca metre yüksekten düşerken tek dileği buradan sağ çıkıp Valeria'nın yanına dönebilmekti.Ya bir daha onu göremezse ne olacaktı?

Açılan paraşütü ile biraz sakinleşmiş,ancak rüzgardan dolayı paraşüte dolanınca iyice paniklemişti.Şimdi hiç bir şey görmeyerek,sadece bağırıp debelenerek yere düşüyordu.Düşünce cesedini bulup bulamayacaklarını düşünürken yere iyice yaklaştığını hissediyor,vücuduna mükemmel derecede adrenalin salgılanıyordu.

Daha 16 yaşındaydı Peter Parker.Ölmek için çok gençti.Aynı zamanda bir süper kahraman olmak için de çok gençti.Belki de bu işe hiç bulaşmamalıydı ancak çok sevdiği,bir baba figürü olarak gördüğü Tony Stark'a kendini kanıtlamalıydı.

Havada sesi kısılana kadar bağırırken-sanki birisi onu duyacakmış gibi-sert şekilde suya çakıldı.O anın şokuyla suda hiç bir şey yapamamış öylece dibe çökmüştü.İyice nefessiz kalınca dolandığı paraşütten kurtulmaya çalışmış ancak başarılı olamamıştı.İyice paniklerken başı dönmeye başladı Peter'ın.Keşkeleri geldi sonra.'Keşke Ned ile kostümü hacklemeseydik' veya 'Keşke ölümüm böyle olmasaydı' en çok ağır basan düşüncesi ise 'Keşke Valeria ile daha çok vakit geçirebilseydim' olmuştu.Ölürken bile onu düşünmesi hiç normal değildi.

Artık yerinde debelenmeyi bırakmıştı.Gözleri de kararmaya başlamıştı zaten.

O sırada dünyanın öbür ucundaki Tony Stark'ın telefonuna bir bildirim gitti.

'Pijamalı Çocuk, !Tehlike!'

Tony daha biraz önce gülüp eğlenmesine rağmen,bildirimi görmesiyle kaskatı kesilmişti.O çocuğu seviyordu.Ne kadar kimsesi umursamamasıyla,sadece kendini önemsemesiyle bilinse de Peter Parker'a çok değer veriyor,hatta oğlu gibi görüyordu onu.

Mesaja korku ile tıklarken aklından binbir düşünce geçiyor,hepsi daha da paniklemesine yol açıyordu.Şimdi Peter'ın konumunu görebiliyordu.Konuma göre bir gölün ortasında hareketsiz şekildeydi.Tony paniklememeye çalışarak Friday'e seslendi.

"Friday, A3 B'yi telefondaki konuma gönder.Hızlı."

O Queens'e kilometrelerce uzak olduğundan kendinin gidip onu kurtarmasına imkan yoktu.O yüzden zırhı gidip onu kurtaracaktı.Tony,teknoloji harikası gözlüğüyle zırha bağlanmış,zırhı kontrol ediyordu.Ne de olsa kendisi bir dahiydi.

Zırhının eliyle koymuş gibi Peter'ı suya girip bulduğunu duyabiliyordu.Çocuğu koltukaltlarından tutarak sudan çıkarmış,karaya götürüyordu.O sırada da Peter'ı uyandırmaya çalışıyordu.

"Peter,Peter!"

Çocuk uyanmazken Tony iyice panik olmuştu.Karaya geldiklerinde ilk gördüğü yere Peter'ı yatırdı ve tek hamlede sırılsıklam olmuş maskesini çıkardı.Çocuğun ıslanmış dalgalı saçları yüzüne düşerken Tony çocuğu sarsmaya başlamıştı.

"Peter! Gözlerini aç!"

Peter hâlâ uyanmazken Tony-aslında zırhı- onu kucaklayıp götürmeye karar verdi.Tam Peter'ı tutmuş kaldıracaktı ki çocuk kıpırdandı ve şiddetli şekilde öksürmeye başladı.

Tony Peter'ın sırtına vururken aynı anda söyleniyordu.

"Lanet ergenler."

Peter ise onun sesini duymuş ve hemen gözlerini açmıştı.

"Selam Bay Stark."

Tony ise ona gerçek değilmiş gibi bakıyordu.Neredeyse ölüyordu ve dediği şey bu muydu?

"Aklından ne geçiyordu?"

Tony sinirli şekilde sorusunu sorarken Peter soğuktan titriyordu.

"Silahlı adamlar vardı ve onları takip ettim.Sonra garip kuşa benzeyen bir adam beni tuttu ve yukarı çıkardı ve en yukarıda bom! bıraktı.Tabi bende düştüm sonra-"