Spider Web | PETER PARKER 🕷

just darkness.

selamm size jest yapiyim dedim bolumu cabuk aticam hehe iyi okumalarr sarkiyi yazarken dinliyodum koyiyim dedim dinlexin guzel💖🕷

Peter saçlarımla oynamaya devam etti.Bu bana garip bir sakinlik ve huzur veriyordu bu yüzden uyuyor numarama devam ettim.Bu sırada hocamız çoktan girmiş tahtada birşeyler anlatıyordu.Sonra hocamız beni görmüş olacak ki Peter'a seslendi.

"Peter,Valeira'yı uyandır.Sınıfta uyumanın yasak olduğunu biliyorsun."

"Hocam Valeria hasta o yüzden uyuyor.Başı falan ağrıyormuş yorgunmuş o yüzden.Bugünlük izin verseniz?"

"Pekala uyusun madem."

Peter beni mükemmel bir şekilde idare ettikten sonra bilincim yavaşca gitmeye başlamıştı.Uzun süre gözlerim kapalı kalmanın etksiyle hemen uykuya daldım.

Peter'ın anlatımından;
Valeria hiçbirşeyden habersiz uyumaya devam ediyordu.Bir insan uyurken bile nasıl bu kadar güzel görünebilirdi? Salınık bıraktığı kumrala kaçan kahverengi saçları o kadar güzel görünüyordu ki...dayanamadım ve onlarla oynamaya başladım.Bir kısmını ördüm ve tekrar çözdüm.Ben onları örerken biraz fazla çekmiş olacağım ki Val yerinden kıpırdandı.Beni görecek olmanın telaşıyla hemen saçını çözdüm ve önüme döndüm.Dersi dinlemeye çalıştım ancak başaramadım,çünkü Valeria yanımda uyuyordu ve bu bana sürekli onu izlemem gerekmiş gibi hissettiriyordu.Onu neden bir anda bu kadar güzel bulmaya baslamıştım ki? Yani önceden de güzel buluyordum ancak bu farklı.Hayır Peter,saçmalama.O kesinlikle benim sadece arkadaşımdı.Ona karşı bir şey hissetmiyorum.

Birkaç dakika sonra zil çaldı.Ne gariptir ki Valeria bu sese uyanmamıştı.Bu son ders olmasa onu uyandırmak istemezdim ama bu son dersti ve eve gitmesi gerekiyordu.Onu korkutmadan omzuna dokundum.

"Valeria ders bitti.Eve gideceğiz."
Yavaşca yerinden kıpırdandı ama gözlerini açmadı.Tekrar dokunduğumda ise bana "git buradan!" diye bağırdı.Tamam,uykuluyken sarhoş gibi olabiliyordu.

"Valeria,hadi gitmemiz gerek!"

"Uyumak istiyorum."

"Evde uyursun hadi."

Oflayarak yerinden kalktı ancak gözleri yarı açıktı.Bir tarafı uyuyor da denebilirdi.Çantasını aldı ve yürümeye başladı.Ben de arkasından gidiyordum ki kapıdan geçmeye çalışırken kapıyı tutturamayıp oraya toslamıştı.Tamam,bu oldukça komikti ama gidip iyi olup olmadığına bakmam gerekiyordu.Buna sonra da gülebilirdim.

"Valeria iyi misin?"

"Off kafam.İyiyim birşeyim yok."

Dedi ve kendisi de gülmeye başladı.Ben de onunla gülüyordum tabii.Kahkahası,gülüşü,herşeyi güzeldi bu kızın.

Valeria'nın anlatımından;
Peter ile benim kapıya toslayışıma gülerken artık durmamız gerektiğini fark ettim yoksa birazdan karnım ağrıyacaktı.

"Hadi gidelim Peter."

Beraber yürümeye başladık.Biz geç çıktığımız için şuan okul bomboştu bu da istediğimiz gibi koşabileceğimiz anlamına geliyordu.Upuzun koridorda Peter ile deliler gibi koştuk,dans ettik ve kameralara hareket çektik.Kim okuldaki kameralara bakardı ki zaten? Sonra artık gerçekten geç kaldığımızı fark ettik ve okuldan çıktık.Peter ile aynı yoldan yürürken konuşmaya devam ediyorduk.Peter ile evlerimiz yakın sayılırdı bu yüzden aynı yoldan gidiyorduk ancak bir süre sonra yollarımız ayrılıyordu.

"Peki şeyi hatırlıyor musun,Ned'in figürünün yüzündeki lekeyi silmeye çalışırken bütün yüzünü silmemizi ve yerine keçeli kalemle yüz çizmemiz?"
Bunu duyunca kahkahayı kopardım.