KAYIP OKYONUS

2.

    Kağıt ları imzaladıktan sonra Ahmet amaca bana küçük bir çanta alıp ufak tefek eşyalarımı  koymamı söylemişti.2 haftalığına bizi bir yerde misafir edip eğitim vereceklerini;Daha sonrada Katika ülkesine gideceğimizi söylemişti.Hızlı bir şekilde onları oturma odasında bırakıp odama gittim.Bir çok bölmesi olan çantamı alıp,küçuk bölümüne ilk olarak kremlerimi ve pek makyaj yapmayan bir insan olduğum için sadece ayliner ve rimelimi koyup orayı kappatım.Bie diğer bolüme ise  jarj atletimi,üsten kulaklığımı ve tabletimi koydum.Tabletimi almak zorundaydım çünkü ben polis okulunda okuyordum.Ajanlığa bu yüzden de biraz ilgim vardı.Çantamın geri kalan yerine ilaçlarımı,cüzdanımı ve biraz kıyafet koymuştum.Tam tekrar Ahmet amcaların yanına gidicektim ki aklıma gelen şeyle duraksadım.Mutfağa gidip stok yaptığım çikolatalarımı ve sütlerimi de çantama doldurup çantamı kappatim.Kısacası çantama gerekli temel  herşeyi koyup.İçeriye geçtim.
  "Ben hazırım."dediğimde 5 kişiden sarı saçlı mavi gözlü olan abi bana bakarak"Şükür bi an hiç bitmeyecek sandım."
"Abartma ördek yavrusu"diyince bana ters ters baktı.
"Ördek yavrusu mu?Kızım sen deli misin."
"İsimlerinizi bilmiyorum"dedim"O yüzden senin adın ördek yavrusu"
Başta onları içeri almamı sağlayan esmer yeşil gözlü çocuk güldü.Gülünce çıkan gamzeleri onu yakışıklı kılıyordu.
Ahmet amca"Arabaya inelim orda tanışırsınız."dedi ve kapıya doğru yürüdü.Bizde peşinden gitik vanaları kontrol edip herşeyin fişini çektikten sonra.Kapıyı güzelce kitleyip bidaha ne zaman kullanacağımı kestiremediğim anahtarı çantam attım.Aşağıya inip arabaya bindik.Önde Ahmet amca diğer yanında çantalar vardı biz ise arka koltukta 5 kişi oturuyoduk esmer yeşil gözlü çocuk beni kumral çocuğa itirerek 
"Acaba hanfendi zahmete bulunup biraz kayar misiniz?"
"Bak gamzeli çocuk beni asabımı bozma yemin ederim aşağıdan inince seni döverim he.Uyuz şey uğraşma benle." Dediğim an dördüde bana bakıp gülmeye başladı. Kahkulümü elimle duzleltip.
"Komik bişey mi var beyler?"
"Yo yo yok sadece biraz komigimize gitti dövermişsin ya"
İlk başta çok vidio bi ifadeye bürünmüştü ama sona doğru gülmeye başladı.Çocuga dönüp
"Hay sizi doğuran ebey-
Dikiz aynasindan ahmet amcayla göz göze gelince lafımı tekrarlayıp "Ebeyi seveyim." Dedim gülerek hepsi bi ağızdan gülmeye başladılar
Kollarımı bağlayıp yol boyu konuşmadım.Sabah erken kalktigım için uyuya kalmışım.Uyandığımda iki kişilik yatakta uzanıyodum gözlerim avusturarak uyandim oda zifiri karanlıktı.Karanlıktan korktuğum için yatakta telefonumu aradım ama bulmadım ışık3bukmam lazımdı yoksa 5 dakika sonra kriz geçirecektim.Karanlığa doğru titreyen sesimle"Kimse yok mu?"diye seslendim.Tık çıkmıyodu zateb hiçbişey göremiyorken başım dönmeye başladı ve yatak altımdan kaydı...
"Annemle babam  nerde söyle "
"Sıra sende ."
"YAKLASMA BANA!!"
Bağrışlarımı kimse duymuyordu hiçbişey göremiyodum babamın beni kurtarması gerekiyordu.
"Baba nerdesin"
Adamın ayak sesleri bana doğru yaklaştığını gösteriyodu.
"Korkma küçük kız seni annenle babanın yanina götürücem"
Hıçkırarak ağlamaya başladım
Pat diye bi ses ve gogusumde sızı..
Nefes nefese ağlıyodum o günü hatırladıkca gözüm kararıyodu titreyen ellerimle gözlerimi sildim hıçkıra hıçkıra ağlıyodum karanlıktan her an silahlı biri çıkma korkusu beni yiyip bitiriyordu titreyen ellerimle göz yaşlarımı silip sakin olmalisin Alvin diye kendime hatırlatim ve cesaretimi toplayıp yataktan inecektim ki gürültülü bi sesle yerimden sıçrayıp çığlığı bastım yerde yatan uykudan yeni uyanmış gamzeli çocuk telefon flaşını açıp yüzüm tutup "Kızım ne bağırıyorsun gecenin üçünde tekefon dustu işte yat uyu"dedi
"Şe-şey odada olduğunu bilmiyordum uyandırmak istemediim özür dilerim"dedim titreyen sesimle
Kafasını kaldırıp
"Sen ağlıyo musun?"
"Hayır niye ağlıyım ki"
Yatağından kalkıp ışıkları açtı, aniden gelen ışık gözlerimin kamaşmasına sebeb oldu.
"Bumu ağlamamış halin."
"Korktum sadece yok bişeyim."dedim gözlerimi su yeşili gözlerinden kaçırarak.Yanıma Yatağa oturdu ve gözlerime baktı.
"Kıp kirmizi olmuşlar,gel elini yüzünü yikiyalim."dedi içi acımış gibi
"Gerçekten gerek yok şey ismin neydi?"
Bilegimden tutup beni odanın içindeki tuvalete götürdu ve zorla elimi yüzümü yikatiridi
Açıklama bekleyen gözlerle bana bakınca
"Karanlıktan korkarim uyandırdığım için özür dilerim"dedim
Korkmuş benziyodu gogusu benimki kadar hizli olmaszdz inip kalkiyodu.Beni kendine çekip sıkıca sarıldı"Korkutun be kizm" Ya ben bu adamı tanimiyordum bile bu yakınlık neyin nesiydi "iyiyim iyiyim" diyip geri çekildim adi neydi acaba.
:Tanislaim ben emir 22 yaşındaydım sen beni muhtemelen hatırlamazsın ama çok yakındik biz sonra senin ailen vefat edince bidaha görüşemedik."Ne yani tanışıyor muyduk şaka gibi.
"Alvin 19 yaşındayım"dedim kısaca
Emir uzun süre gözlerime baktı.Bisey hatırlamaya çalışıyomus gibi duruyordu.
"Neden bu kadar korktun?"
"Aslında karanlığa fobim var ondan dolayı ses gelince çığlık attım tekrardan özür dilerim"dedim mahcup bı sesle.Anlayisli bı şekilde gülümsedi "Işık açık uyiyabiliriz istersen?"
Bu saaten sonra uyuyabilecegimi sanmiyodum normaldede sağlıkli uyku çekemez sürekli kabuslarla uyanırdım.
"Bu saaten sonra uyuyamam"
"Saçmalama kızim yarın bizim için yoğun bi gün olucak.Saat daha 4 bari 6 ya kadar üst dinlen."
Kafamı hayır anlamında iki yere salaldim.
"Uykum yok" yalandı beş dakika uyku için herşeyimi verebiliridim.
"Ayakta uyuyuyosun Alvin.İstersen sen uyu ben başında nöbet tutarım.Olur mu?"
burukca gülümsedim"Boşversene beni, yat uyu ben kendime oyalanacak şeyler bulurum."deidm ve yatağa geçip oturdum oda yanıma gelip oturdu
"Peki aç mısın,?"diye sordu.
Allah aşkına bu çocuk bana niye bu kadar ilgili davranıyodu ki?
"İştahım yok he bu arada üniversite okuyo musun?" kerek ettiğim soruyla kafasını salladi
"Okuyorum polislik." dedi
gözlerimi ilgiyle ona ceviedigimde küçük çocuklar gibi ellerimi bir birine çarptım.
"Bende polis okuluna gidiyorum."
dudakları usulca yukarı kıvrıldı.
"Biliyorum hatt aynı okuldayiz"diye mırıldandı duymadığımı sanmışti ama duymuştum afalkayarak ona baktım.
"Cidden beni hatirliyo musun?"diye sordum
kafasını salladı "Çok olmasa da biseyler var". diyerek kafasını salladı.Konusurken bile belli olan gamzelerine bakarken ışıklar bı anda söndü.İcimdeki karanlık his uyanınca vücudum tekrar titremeye başlamıştı.Hayir Hayır bunu istemiyordum.
"Hadi ama küçük kız burada seni kimse duyamaz"
"Onalra naptin şöyle neredeler!!"
hastalıklı gülüşü her gece kulağımda çınlıyodu.
Bacaklarım kendime çekip kulaklarımı kaptım.
"ANNEMİ  İSTİYORUM"
diye ağlayan küçük kız annesine olanların bilincinde değildi.