Μισος η αγαπη?

Chapter 11

Σταματησαμε στην καφετέρια που καθομασταν πριν με τα παιδια και πρωτου προλαβουμε να μπουμε μεσα, με ξαναπειρε. Η αληθεια ηταν πως φοβομουν να δω σε τι κατασταση βρισκοταν αυτην την στιγμη

'' ναι?'' απαντησα διστακτικα

'' Που εισαι γαμω την πουτανα μου?'' ειπε και ακουγοταν λαχανιασμενος

'' Ντεαν εισαι καλα?'' ειπα και ο Νικ γυρησε και με κοιταξε ανησυχος

'' Ελα σπιτι μου τωρα, δεν θα το ξανα πω με καταλαβες?''

'' Ντεαν δεν εισαι καλα..ερχομαι με τον Νικ'' ειπα και το μετανιωσα ακριβως την ιδια στιγμη

'' με ποιον? τι δουλεια εχεις μαζι του γαμω?'' ειπε και το εκλεισα. Δεν ηθελα να μαλωσω τωρα μαζι του, δακρυα πλημμυρισαν τα ματια μου και γυρνοντας απο την αλλη τα σκουπισα αμεσως.

'' τι εγινε? που παμε?'' ρωτησε ο Νικ

''ε παμε..πουθενα...βασικα δεν χρειαζεται να ρθεις μαζι μου'' του ειπα και του χαμογελασα ψευτικα. Με κοιταξε δύσπιστος και με πλησιασε. Εσκυψε προς στο αυτι μου και ψιθύρισε

'' Δεν ξερω τι εγινε αλλα εγω δεν σε αφηνω μονη'' μου ειπε και με αγκαλιασε. Τοτε ακουστηκε μια φωνη απο πισω μας

'' χαχαχαχαχ μωρε γλυκουλια'' ειπε ο Ντεαν παραπατώντας

'' Ντεαν..τι κανεις εδω?'' ρωτησε ο Νικ ενω εγω καθομουν σιωπηλή και δεν ηξερα τι να κανω

'' Εγω οπου θελω παω και οποια θελω θα εχω, τι σε νοιαζει ρε?'' του απαντησε και πηγε να πεσει. Εκεινη την στιγμη τον βοηθησε ο Νικ

'' αστο φιλε μου, δεν εισαι καλα..θα σε παω σπιτι''

'' ασε με ρε καλα ειμαι'' ειπε γελωντας και ενω με πλησιαζε επεσε αποτομα πανω μου. Αφησε ολο το βαρος του επανω μου και ημουν σιγουρη οτι θα πευταμε. Ηταν αρκετα βαρυς για να τον αντεξω και τον ακολουθησε απο πισω ο Νικ που προσπαθουσε να τον τραβηξει απο πανω μου, διχως αποτελεσμα.

'' Ντεαν εισαι βαρυς, παμε σπιτι καλυτερα να κοιμηθεις'' του ειπα

'' σπιτι μου ε? ειμαι σιγουρος οτι θα περασουμε πολυ καλα'' μου ειπε και μου εκλεισε το ματι

'' Ε Ντεαν μαζεψου, δεν ξες τι λες...'' ειπε ο Νικ σοβαρος

'' ξερω τι λεω βλακα''

'' ομορφα Ντεαν..'' τον προειδοποιησε ο Νικ

'' μην μου λες τι να κανω γαμω το σπιτι σου'' ειπε και πλησιασε τον Νικ προκαλωντας τον

'' Παιδια σταματηστε'' ειπα και προσπαθησα να μπω αναμεσα τους αλλα ματαια. Τοτε ο Ντεαν εδωσε μια δυνατη γροθια στον Νικ και εκεινος γυρησε απο την αλλη. Ο Νικ τωρα ηταν οντως νευριασμενος, αρχησα να ανησυχω..

'' κοφτο Ντεαν!'' φωναξα και εκεινος γελασε ενω ο Νικ του ορμηξε και βρεθηκαν και οι 2 στο εδαφος με τον Νικ απο πανω να τον βαραει. Φωναζα τα ονοματα τους αλλα δεν σταματουσαν με τιποτα. Το τελευταιο χτυπημα ηταν απο τον Ντεαν και ο Νικ ειχε πεσει αναισθητος κατω. Εσμπρωξα με δυναμη τον Ντεαν για να μπορεσω να πλησιασω τον Νικ

'' Νικ Νικ..με ακους? σε παρακαλω?'' Ηταν χτυπημενος ασχημα, ειχε μελανιασει το ματι του ενω ετρεχε αιμα απο το στωμα του. Ξεκινησα να κλαιω, ημουν τοσο θυμωμενη..γυρησα και κοιταξα με μισος τον Ντεαν ενω αυτος το μονο που εκανε ηταν να κοιταει ακομα και τωρα αγρια τον Νικ

'' καλα να παθει'' ειπε ενω συνέχιζε να τον κοιταει ετσι.

'' ΦΥΓΕ'' του φωναξα και εκεινος δεν κουνηθηκε απο την θεση του

'' φυγε Ντεαν και μην με ξανα ενοχλησεις'' ειπα και τοτε ανοιξε τα ματια του ο Νικ και χωρις δευτερη σκεψη εσκυψα και τον φιλησα χαρουμενη που ξυπνησε. Σηκωθηκε με το ζορι και με αγκαλιασε, οταν ξαναγύρισα προς το μερος του Ντεαν, δεν ηταν πια εκει. Ειχε φυγει. Ο Νικ μου σκουπησε τα δακρυα

'' ολα καλα. Μην ανησυχεις'' μου ειπε και με φιλησε στο μετωπο. Τον βοηθησα να σηκωθει και του σκουπησα τα αιματα. Υστερα με γυρησε σπιτι. Μπηκα μεσα και οταν εκλεισε η πορτα πισω μου, ακουμπησα την πλατη μου στην πορτα και εκλεισα τα ματια μου. Ημουν αρκετα εξαντλημενη..δεν ηξερα τι ηθελα. Κουβαληθηκα ως πανω και ξαπλωσα στο κρεβατι. Προσπαθησα να κοιμηθω αλλα δεν τα καταφερα. Το μυαλο μου, το ειχαν περικυκλωσει πολλες ερωτησεις. Πρωτη φορα εβλεπα τοσο χαλια τον Ντεαν, δεν θα χτυπουσε ποτε τον Νικ. Τι μπορουσε να ειχε παθει? Γιατι συμπεριφεροταν ετσι? Δεν μπορουσα να καταλαβω τον λογο. Δονηστηκε το κινητο μου και αναγκαστηκα να σηκωθω απο το κρεβατι. Ηταν μηνυμα απο τον Νικ

'' Σ'αγαπω..κοιμησου'' εγραφε. Αυτος ηταν ο σωστος για μενα, αυτος ηταν που με εκανε παντα χαρουμενη, αυτος με ξερει καλυτερα απο οποιοδηποτε αλλον. Ηξερε πολυ καλα οτι δεν μπορω να κοιμηθω αφου γνωριζε καθε μου βημα. Κρατωντας σφιχτα το κινητο μου, χαμογελασα. Εκλεισα τα ματια μου και σταματησα να σκέφτομαι αφηνοντας τον υπνο να με παρασυρει σε ενα βαθυ σκοταδι.