Μισος η αγαπη?

Chapter 5

Τον εσφιξα γερα γατι φοβομουν. Ημουν σιγουρη οτι θα τρακαρουμε..γιατι οδηγουσε με πολυ μεγαλη ταχυτητα και τα μαλλια μου κολλουσαν στο προσωπο μου απο τον αερα. Μετα απο λιγο, φτασαμε μπροστα απο ενα μεγαλο κτηριο.
''Κατεβα, εδω ειμαστε'' μου προσταξε
'' Που ακριβως ειναι το εδω?!'' τον ρωτησα νευριασμενη
'' Να μην σε νοιαζει, ελα μαζι μου''. Μου ειπε και με τραβηξε, μπηκαμε μεσα και πλησιασαμε μια κοπελα.
'' Γεια σου γλυκακι, ο μπαμπας μου πανω ειναι?'' την ρωτησε 
'' Οχι Ντεαν, θα ρθει σε λιγο. Ποια ειναι αυτη?'' ρωτησε και κοιταξε εμενα με βλεμμα αιδιας
'' Μια απο τις πολλες'' ειπε και της εκλεισε το ματι, ενω εκεινη γελασε
'' Αντε χασου ρε μαλακα'' του ειπα και εκανα βημα να του γυρησω την πλατη και να φυγω αλλα εκεινος με τραβηξε αποτομα ετσι ωστε να τον κοιταω στα ματια 
'' Δεν θα πας πουθενα, καταλαβες?'' μου ειπε ενω με κοιτουσε πολυ σοβαρα. Με τραβηξε και ανεβηκαμε τα σκαλια. Μπηκαμε σε ενα δωματιο και εβγαλε το μαυρο τζακετ που φορουσε και το πεταξε στο κρεβατι  καλωντας καποιον στο τηλεφωνο.
'' Μπαμπα γυρησα..που εισαι..α καλα. Ενταξει θα περιμενω. Ναι, ναι μην αργησεις'' ειπε και κοιταξε απο το παραθυρο ενω αμεσως μετα εκλεισε τις κουρτινες. Γυρησε προς το μερος μου και με κοιταξε χωρις να πει κατι.
'' Ωραια, μηπως θες να μου εξηγησεις γιατι ειμαι εδω?'' του ειπα εχοντας κουραστει να προσπαθω να φυγω
'' Πολλες ερωτησεις κανεις μικρη'' μου ειπε και χαμογελασε ενω πηγε και εβγαλε απο το ψυγειο μια βοτκα. Ανοιγοντας το καπακι ειπιε μια γουλια και μετα ακολουθησαν κι αλλες. Μου ειχε σπασει τα νευρα και απλα αποφασησα να μην του δινω σημασια ετσι πηγα και καθησα στο κρεβατι που υπηρχε βγαζοντας εξω το κινητο μου. Ειχα 5 αναπαντητες και ηταν ολες απο τον Νικ. Ημουν ετοιμη να πληκτρολογησω τον αριθμο του οταν ακουσα την φωνη του Ντεαν ακριβως πανω απο το κεφαλι μου
'' Τι νομιζεις οτι κανεις?'' με ρωτησε με υφος σαν να ειχα κανει καποιο σοβαρο εγκλημα
'' Προσπαθω να παρω τον Νικ, που ειναι το κακο?'' τον ρωτησα
'' Δωσε μου το κινητο σου'' μου ειπε 
'' Χαχαχαχα Ντεαν σοβαρεψου''
'' Σκαι δωστο'' ειπε και αυτην την φορα σηκωθηκα για να τον αποφυγω. Ακολουθησε και εκεινος, ενω ειχε σηκωθει και ερχοταν κατα πανω μου για να μου παρει το κινητο. Ειχα φτασει σε σημειο να τρεχω για να μην με πιασει, ηταν σαν να παιζουμε κυνηγιτο αλλα δεν τα εβαζε κατω οσο και να προσπαθουσα ωσπου σε μια στιγμη τον αντικρησα ακριβως μπροστα μου. Προσπαθησα να του ξαναξεφυγω με αποτελεσμα να πεσει πανω μου και να βρεθουμε και οι δυο στο εδαφος. 
'' Χαχ τζαμπα προσπαθεις'' μου ειπε και χαμογελασε με εκεινο το ωραιο αλλα συγχρονως εκνευριστικο χαμογελο του.
'' Ντεαν φυγε απο πανω μου'' του ειπα και γυρησα το κεφαλι μου απο την αλλη ετσι ωστε να μην τον κοιταω στο προσωπο
'' Γιατι αγαπη μου? Καλα δεν ειμαστε και ετσι '' μου ειπε και μου εκλεισε το ματι 
'' Ντεαν σοβαρα φυγε'' του ειπα αλλα εκεινος φυσικα και δεν με ακουσε, αντιθετως με πλησιασε για να με φιλησει. Ημουν ετοιμη να τον σμπροξω αλλα εκεινη την στιγμη μπηκε ενας ανδρας, μεγαλοεδειχνε.
'' Ντεαν? τι γινετε εδω?'' τον ρωτησε με φωνη θυμωμενη. Τοτε ακριβως ειδα το πιο παραξενο πραγμα να συμβαινει. Ο Ντεαν Γουιντσερ, ο ποιο σκληρος και μαλακας του κοσμου για πρωτη φορα λυγησε. Αυτην την φορα εμφανιστηκε κατι διαφορετικο στο προσωπο του, κατι που σιγουρα δεν ηταν αυτοπεποιθηση και σιγουρια για τον εαυτο του. Εδειχνε να φοβαται, μαζευτηκε και προχωρησε προς το μερος του
'' Γεια σου, μπαμπα '' του ειπε 
'' Ποια ειναι αυτη?'' ρωτησε ο πατερας του κοιτωντας εμενα
'' ε....ειναι η Σκαι...η κοπελα μου'' του ειπε. Μολις καταλαβα τι ειχε ξεστομησει  γουρλωσα τα ματια μου και γυρησα να τον κοιταξω. Μα τι ελεγε? Εγω? το κοριτσι του? απο που και ωσπου? Πριν προλαβω να αντιδρασω ομως το χερι μου βρισκοταν στο χερι του πατερα του ενω καναμε χειραψια και ο Ντεαν ειχε τοποθετησει το χερι του γυρω απο την μεση μου για να υποδυθουμε το ερωτευμενο ζευγαρακι. Κατι που δεν ημασταν σιγουρα. Εγω του χαμογελασα διστακτικα και μεσα απο τα δοντια μου ψυθηρισα στον Ντεαν οτι θα τον σκοτωσω. Εκεινος μου χαμογελασε και για πρωτη φορα με φιλησε στο μαγουλο. 
'' Ποσο χαιρομαι που σε γνωριζω μικρη μου, Σκαι'' ειπε ο πατερας του. Οχι και αυτος. Ας τους εξηγησει καποιος οτι δεν ειμαι μικρη. 
'' Και εγω το ιδιο, χαρα μου'' του ειπα ενω μου ειχε τσιμπησει την πλατη απο πισω μου ο Ντεαν για να πω κατι. 
''Λοιπον μπαμπα τα εφερες?''ειπε ο Ντεαν και με αφησε
'' Ναι, αλλα θελω να μου πεις γιατι τα χρειαζεσαι?'' 
'' ε να, αποφασησα να παω ενα μικρο ταξιδακι με την Σκαι και τα χρειαζομαστε, ξερεις για να περασουμε λιγο χρονο μαζι'' του ειπε και ειχα μεινει ακομη πιο αναυδη απο τι ημουν πριν
'' Χαχα γιε μου, καταλαβα καταλαβα. Παρτα, κανε την δουλεια σου'' του ειπε ολο υπονοουμενα. Τωρα καταλαβαινα ποσο καλος ηταν ο δικος μου πατερας. Ο πατερας του Ντεαν μας αποχαιρετησε μετα απο ενα τηλεφωνο, που απο τι καταλαβα θα ηταν απο την κοπελα του, εφοσον ξεραμε ολοι οτι οι γονεις του Ντεαν ειναι χωρισμενοι. Μολις εκλεισε την πορτα πισω του ο πατερας του, ο Ντεαν ξανα φορεσε την μασκα του σκληρου και του μαλακα και γυρησε και με κοιταξε με πονηρο χαμογελο.
'' Τωρα εισαι ελευθερη'' μου ειπε 
'' Τι? δεν θες να μου εξηγησεις τι ακριβως εγινε εδω?!''
'' μμ ασε με να το σκεφτω, και η απαντηση ειναι ΟΧΙ. Θες να σε παω η θα πας τοσο δρομο μονη? Εγω δεν εχω προβλημα παντως, χαρη μου κανεις'' μου ειπε και γελασε
'' χαχα αστειο'' του ειπα και τον προσπερασα, κατεβηκα τα σκαλια και μολις εφτασα στο ισογειο τον βρηκα μπροστα μου. Ειχε κατεβει με το ανσανσερ. Με επιασε απο το χερι και με εβγαλε εξω.
'' Θα σε παω εγω. Παρακαλω'' ειπε και στην αρχη διστασα, αλλα μετα σκεφτηκα πως δεν ειχα με τι να γυρησω οποτε αναγκαστηκα να αναιβω και να διακινδυνεψω την ζωη μου για ακομη μια φορα.