Μισος η αγαπη?

Chapter 13

Γυρησα κατευθειαν μολις τον ξανα εντοπισα την στιγμη που εβγαινε απο την τουαλετα με τον Νικ. Αυτην την φορα περπατουσε τουλαχιστον σε ευθεια αν και ακομη φαινοταν σουρωμενος. Δεν ηταν καλα, το εβλεπα, το ηξερα! Ηθελα να τον βοηθησω αλλα πραγματικα δεν ηξερα με ποιον τροπο. Απο τις σκεψεις μου με εβγαλε η παρουσια του Ματ και της Βικτωριας, η οποια ηταν πρωην του Ντεαν. Της χαμογελασα με ενα ψευτικο χαμογελο και ειπια το ποτο μου

'' που ειναι οι υπολοιποι?'' ρωτησε φωνάζοντας η Τζεσικα στον Ματ

'' θα ρθουν σε λιγο, ο Ντεαν?'' ρωτησε ο Ματ αυτην την φορα

'' μεσα ειναι προς τα δεξια με τον Νικ, δεν ειναι καλα'' απαντησα εγω στην θεση της Τζεσικα

'' Εγινε ερχομαστε σε λιγο'' ειπε ο Ματ και εφυγε με την Βικτωρια προς τον Ντεαν και τον Νικ. Ποσο επιθυμουσα να φυγω απο εδω μεσα. Δονηθηκε το κινητο μου και ειχα μηνυμα

'' ελατε πιο μεσα '' ηταν απο τον Ματ. Το ειπα στην Τζεσικα και περνοντας ολα τα πραγματα πηγαμε στα παιδια. Ο Ντεαν φασωνοταν με την Βικτωρια και ηταν ετοιμος να της βγαλει την μπλουζα μεσα στο μπαρακι μπροστα σε ολους. Ειχα συνηθισει την συμπεριφορα του Ντεαν οποτε δεν με παραξενευει καθολου αυτο που εκανε. Ο Νικ μου έτεινε το χερι του και με εβαλε να κατσω πανω του. Με ειχε στην αγκαλια του και χαλαρωνα με κλειστα ματια εφοσον με ειχε βαρεσει λιγο το ποτο. Παντα με εκανε να νιωθω καλυτερα. Μου δαγκωσε το αυτι και του χαμογελασα και υστερα άθελα μου γυρησα και κοιταξα απεναντι. Ο Ντεαν με ειχε καρφωσει εντονα με το βλεμμα του εχοντας την Βικτωρια να τον φιλαει στο λαιμο. Κοιτουσε εμενα και δυσκολευομουν να αναπνευσω. Βαριανασαινα και εστρεψα το βλεμμα μου προς τα κατω

'' ολα καλα?'' με ρωτησε ψιθύριζοντας ο Νικ στο αυτι μου

'' ναι'' του απαντησα μονολεκτικα αλλα προσπαθησα να φανω πειστικη

'' θες μηπως να βγουμε εξω να παρεις αερα?'' προτεινε ανησυχος

'' οχι..βασικα Νικ θα παω εγω, δεν χρειαζεται να ρθεις μαζι μου'' του ειπα και εκανα να σηκωθω οταν με τραβηξε κανα πισω και μου εδωσε ενα πεταχτο φιλι μπροστα σε ολους παλι.

'' οτι χρειαστεις πες μου'' ειπε και του χαμογελασα. Πίνοντας το κρασι μονοκοπανια βγηκα εξω. Ακουμπησα την πλατη μου στο τειχο και προσπαθησα να αναπνευσω. Σταγονες βροχης προσγειωθηκαν στο εδαφος και πηγα κατω απο σκεπη για να μην βραχω. Ημουν τυχερη που ξεκινησε η βροχη, παντα με βοηθουσε. Πηρα μια βαθια ανασα και ενιωσα αμεσως καλυτερα