KELEBEK RÜYASI

1. EVREN

"Kendimden bir kez daha özür diliyorum. Aynaya bakarken bile cesaretli olamadığım için.
Ve kendimle bir kez daha gurur duyuyorum buna sebep olanları hapsedeceğim için."

BÖLÜM1:
17Sene öncesi Hazıran Ayı.. Henüz 7 yaşındayken.

Alçin elinde tuttuğu sopayı bir kenara bırakarak annesine acılı gözlerle baktı. "Anne sadece oynamak istemiştim." burnunu kaşıyarak gözlerini indirdi. Elindeki sopa çamura düşüp üstüne sıçradığında geriye doğru adımladı, arkadaki taşa takılıp yere düştü.

Şimdi sadece şortu değil, tüm üstü çamurdu.

Arkada kendinden emin bir şekilde duran ve bir o kadar da gülmemek için zor duran Arkın Alçin'e doğru hamle yaptı.

Çamurun içinde bocalayan Alçin annesine yalvarır şekilde baktı. Annesi de sinirliydi ama kızının bu haline gülmeden edememişti.

"Senle artık uğraşmayacağım Alçin." dedi gülmekle sertlik arasında gelip giden sesiyle. "Arkın kaldırıver çocuğum Alçini."

Arkın yerinden yavaş yavaş hareketlendiğinde Alçin 10dan geriye doğru saymaya başladı. "Bence sen beni kaldırma.. kaç. Çünkü senin yüzünden düştüm."

Arkın hala Alçin'e doğru adımlıyordu.

"Son 5" dedi Alçin. "Sona yaklaştık, senin de sonun bu çamur olacak."

Arkın durmadan Alçin'e doğru yürüdü ve tek hamleyle Alçini yukarı kaldırdı.

Çamurdan kurtulan Alçin şimdi Neredeyse Arkın ile aynı boydaydı.

"Benim yüzümden düşmedin ama yine seni kurtaran benim." dedi Arkın istifini hiç bozmadan. "Bir teşekkür borcun var."

"Eğer sen üstüm çamur olduğunda o küçük taşı cama atmasaydın annem gelmeyecekti!" dedi.

Arkın şaşırmış bir şekilde Alçin'e baktı. "Ben taş falan atmadım, senin yanında duruyordum nasıl atmış olabilirim?" dedi.

Alçin yüzünü buruşturarak Arkın'a baktı. "Kim attı o zaman?"

O sırada bir taş yine Alçin'in evinin camına geldi. İkisi de aynı anda geriye döndüklerinde bir çocuğun elinde taşlar olduğunu gördüler.

"Ben attım." dedi çocuk. Alçin koşarak gidip cocuğun boynuna sarıldı. "Toprak! Seni çok özledim."

Toprakta kocaman sarıldı Alçin'e.

Onların gerisinde kalan Arkın olayı anlamaya çalışıyordu.

Alçin çocuğun elinden tutup Arkın'ın yanına getirdi.

"Bu toprak, eskiden sizin oturduğunuz evde oturuyorlardı, benim arkadaşım." dedi.

Toprak elini uzattı Arkın'a.

Arkın bir Alçin'e Bir Toprak'ın uzattığı eline bakıyordu, sonunda sıktı.

"Ben de Arkın." dedi.