Wonyoung នឹង yujin ក៏បានធ្វើដំណើរមកដល់ផ្ទះដែលខ្លួនបានទិញ ដែលវាមិនសូវជាធំប៉ុន្មានទេតែវាក៏មិនអាក្រក់ដែលឲ្យតែមានអូននៅក្បែរ
( អូននៅអង្គុយលេងទៅទុកឲ្យបងរៀបចំផ្ទះវិញ ) yujin ក៏ប្រាប់ឲ្យនាងទៅអង្គុយនៅតុវិញចាំខ្លួនសំអាតផ្ទះម្នាក់ក៏បាន
( មិនបានទេខ្ញុំជួយបងរៀបចំផ្ទះដែល ) នាងប្រកែកមិនព្រមទៅអង្គុយ
( ក៏បាន ) yujinនិយាយទាំងញញឹមទៅwonyoungឯម៉ាក់របស់yujinវិញដោយមិនឃើញកូនចុះមកតាំងពីយប់ក៏បានទៅចាក់ទ្វាបន្ទប់ហើយមិនបានឃើញកូននៅក្នុងបន្ទប់ឡើយបានត្រឹមឃើញសំបត់ និងខ្សែរដែលyujin បានចងដើម្បីរត់
៚ក្នុងសំបត់៚
"ម៉ាក់ខ្ញុំសុំទោសហឹក...ដែលខ្ញុំរត់ចេញពីផ្ទះបែបនេះហឹក...តែខ្ញុំមិនអាចរស់នៅដោយគ្មាននាងបានទេហឹក....កន្លងមកពេលដែលម៉ាក់មិនខ្វល់ពីខ្ញុំមានតែនាងទេដែលតែងតែខ្វល់ពីខ្ញុំហឹក....ម៉ាក់មិនបាច់តាមរកខ្ញុំនោះទេ..អរគុណម៉ាក់សម្រាប់រឿងកន្លង.."
ពីខ្ញុំan yujin
គ្រាន់តែអានចប់ភ្លាមគាត់ចាប់ផ្ដើមទន់ជង្គង់នឹងនឹកឃើញរឿងទាំងអស់ដែលគាត់បានធ្វើ គាត់ក៏ទាញទូរស័ព្ទមកខលទៅអ្នកណាម្នាក់
( អាឡូ..#%#%%#%%##% ) គាត់ក៏បានខលទៅលោកAnហើយរៀបរាប់រឿងទាំងអស់ប្រាប់ទៅអ្នកជាប្ដី
លោកanក៏ប្រញាប់ត្រលប់មកផ្ទះវិញ
( តើអូនមានបានប្ដឹងប៉ូលីសហើយឬនៅ ) លោកan សួរទាំងបារម្ភបើសិនកន្លងមកគាត់ខ្វាយខ្វល់នឹងចេះបារម្ភតែប៉ុន្នឹងម្លេះហើយនាងក៏មិនទៅដែល
( អូនមិនបានប្ដឹងទេពួកយើងទៅផ្ទះរបស់ក្មេងស្រីម្នាក់នោះទៅ ) លោកស្រីan គាត់មិនប្ដឹងព្រោះមិនចង់ឲ្យរឿងកាន់តែវែងឆ្ងាយ
( ចឹងយើងឆាប់ទៅ ) លោកan ពួកគាត់ក៏នាំគ្នាទៅផ្ទះរបស់ម៉ាក់wonyoung
YOU ARE READING
បងប្រុសចុង
Fanfictionជាប្រភេទរឿងដែលមានលាយ អូមេហ្កា/អាល់ហ្វា នឹងការសងសឹក jayhoon Park sunghoon (top) Park jongseong jay (btt) An yujin ( top ) Jang wonyoung(btt) ...