,,სიძულვილიდან სიყვარულამდე,,(დასრულებული)

XI

3 დღეა სკოლაში არ ვყოფილვარ სახლში ვარ ან ფილმს ვუყურებ ან წიგნს ვკითხულობ  ნია ხშირად მწერს: ,,როდის მოხვალ სკოლაში მოგვენატრე,,
მე უკვე 17 ვარ ეს უნდა მიხაროდეს მაგრამ არ ვარ ამის  ხასიათზე.
არ ვიცი ნოა სად არის, რას აკეთებს, დადის თუ არა სკოლაში, მაგრამ ვერ წარმოვიდგენ რომ მან ის სიტყვები მითხრა.
იმ დღის მერე ჩემს გონებაში მეორდება ,,შემიყვარდი,, ,,შემიყვარდი,,

ახლა სახლში მარტო ვარ დედა წასულია რაღაცეების საყიდლად მეც ისე ცუდად აღარ ვარ მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს რომ ნოას მიმართ დადებითად ვუპასუხებ
ახლა პირველად ვიტყვი რომ მარტო ვზივარ და ამ ყველაფერს ვწერ დიახ... მე დღიურს ვწერ ეს...
უცებ კარზე ზარია
- დედაა? ასე მალე იყიდე რაც გვჭირდებოდა?
კარი გავაღე და...
- ნოა?
- გამარჯობა დეა
- გამარჯობა
- შეიძლება შემოვიდე?
- კი შემოდი
ნოა სახლში შემოვიპატიჟე და დივანზე მოვკალათდით
- როგორ ხარ?
- უკვე კარგად
- კარგია... მაპატიე რომ უფრო ადრე არ მოვედი შენ სანახავად ვფიქრობ რომ ყველაფერი ჩემი ბრალია
- ნოა
- გისმენ
- ერთს გეტყვი თავს ნუ იდანაშაულებ უბრალოდ ჩემთვის ეს ყველაფერი ძალიან მოულოდნელი იყო და თან ამას შენგან ვერასდროს წარმოვიდგენდი
- ჩემგან?! დეა? მარტო ჩემგან?!
ნუთუ შენც  არ გაქ რაიმე გრძნობა მაინც
- არ ვიცი ნოა ძალიან ბევრი ვიფიქრე მაგრამ მე... მე არ ვარ მზად ამ ურთიერთობისთვის

სიტყვაც არ დამასრულებინა რომ მაშინვე ადგა და წავიდა

- მოიცადე ნოა
- ჯამდაბა ჯანდაბა

*1 დღის შემდეგ*

ვუბრუნდები სკოლას მეგობრებს, ნიას, სწავლას და ნო... რას ვბოდავ კლასში როგორ კი შევედი ყველამ ერთდროულად დაიძახა
- გამოჯანმრთელებას გისურებთ დეაა.
- პირველ რიგში მადლობა იმისთვის რომ ასეთი კარეგები და მზრუნველები ხართ თქვენი ძალიან დიდი მადლობელი ვარ...
ახლა.კი ვიცი ყველაზე მეტად რაც გაინტერესებთ მე და ნოა ხომ ასეა?
- აბა რააა
- კკიიი
- კარგი მოკლედ გეტყვით ჩემსა და ნოას შორის არაფერი ხდება
- ოოუუ კაით რა არადა უხდებით
- წადი ეხლა აქედან
უცებ ზარი დაირეკა და გაკვეთილიც დაიწყო
ნოას არსად ჩანდა მაგრამ ცხოვრებაში პირველად დააგვიანა
ზედ არც კი მიყურებდა
- რა გიკვირს დეა მას პირდაპირ მიანიშნე  რომ გეზიზღება და არასდროს შეიყვარებ... ღმერთო მართლა ძალიან ცუდად გამომივიდა
ნოა თავის ადგილას დაჯდა გვერძე კი ანა მიუჯდა
- ეს გოგო სულ ჩემ გაღიზიანებას რატომ ცდილობს!?

გაკვეთილების დასრულების შემდეგ კლასიდან გავდიოდი როცა დავინახე ნოა და ანა როგორ შევიდნენ  ერთ-ერთ კლასში და კრები ჩაკეტეს

- მეღადავებით?! მიყვარხარო და ამ დროს რას აკეთებს

პირდაპირ იმ კლასისკენ ავიღე გეზი კარებს მივუახლოვდი და ჩუმად შევიხედე მაგრამ ვერაფერს ვერ ვხედავდი
- ჯანდაბა ჯანდაბა

უცებ კარები გაიღო და მე შიშისგან შევხტი
- დეა? აქ რა გინდა?
- ისა .. რა ქვია... მე შენ გეძებდი ანა და დავინახე რომ აქ შემოხვედი ამიტომ ვაპირებდი რომ დამეკაკუნა
უცებ კლასიდან ნოა გამოვიდა და წიმ ჩამიარა
- კარგად პატარავ
ღმერთოოოოოო ეხლაააა თავს მოვიკლავ ან ამ გოგოს ვწვდები და გავგუდავ და მერე ნოასაც მივაყოლებ ,,პატარავ,, ?
- მოიცა თქვენ რა ერთმანეთს ხვდებით?
- ხო საყვარელო გეგონა რადგან გაკოცა შენით დაინტერესებული იყო? უბრალოდ დაბადებისდღეზე სხვა საჩუქარი ვერ მოიფიქრა
- რა?
- კარგი რა გინდოდა?
- ააა მაინტერესებდა ჩემი კალამი შენ ხომ არ გაგთქო
- კალამი? არაა! არ მაქ
- კაი წავედი

არ ვიცი რატომ მაგრამ გული ძალიან მეტკინა გულის სიღრმეში ყველაფერი  ჩამწყდა არ ვიცი ამ გრძნობას რა უნდა დავარქვა მაგრამ უბრალოდ საშინელებააა მთელმა ბანაკიის დღეებმა ნოესთან გატარებულმა თითოეულმა წამმა  თავლწინ ჩამიარააა  და მაშინვე ნიასთან გავიქეცი 

_____________________________________
ვიცი დამაკლავთ რო ამდენი ხანი გალოდინებთ  და ძააან ვწელავ ამათ ერთად ყოფნას მაგრამ რაღაც სხვა მაქ ჩაფიქრებულიი თუ მოგწონთ დაავოუთეთ და მადლობა ვიმც კითხულობთ.