4. | For Hobi |

82 14 6
                                        

Merhaba tekrardann. Fazla uzatmadan devam etmek istiyorum.

Vote verip yorum atarsanız mutlu olurumm.

İyi okumalarr.🤍🤍

| Yoongi'den |

Telefonumda çalan, daha önceden ayarladığım, ve silmeyi unuttuğum alarmın kulak acıtan sesine kalkmış küfürler savuruyordum, saat sabahın 7'sinde.

"Of herşeyi ertelersem böyle olur işte, tam da uykumun en güzel yerinde ya. Nasıl uykuya dalıcam tekrar şimdi!" Uyku problemlerim vardı, bunun gibi. Uyandığımda, tekrar uykuya dalmakta güçlük çekiyordum. Bu yüzden uyurken kimse beni uyandırmazdı genel olarak, tabi, okulda öğretmenler hariç.

Oflayarak zorla da olsa sıcacık yatağımdan kalktım. Banyoma ilerledim. Madem tekrar uyuyamıyorum, en azından tam ayılayım diyerekten duş almaya karar vermiş, hatta suyu ayarlamış, soyunmuş ve duş almaya başlamıştım bile.

Duştan çıkıp, giyindikten sonra saç ve yüz bakımımı hızla yaptım. Üstünkörü yatağımı toparlayıp siyah pufuma oturdum. Aşağı inemezdim annemler daha uyuyordu. Dün olanları düşünmeye başlamıştım istemsiz. Birden biri aklıma sokmuştu sanki.

O şirin köpek, hem kendini sevdirmek istermişçesine gelip, sonradan neden bahçesine geri kaçtı? Neden ilk yanıma geldiğinde sanki bir insanla bakışıyormuş gibi hissettim? Ve neden sahibi o piç olmak zorundaydı ki?!

Yine sinirlerim bozulmuştu. İbne demişti birde sessizce, duyamayacağım sanki de! Kendisine bakmadan başkalarını yargılayan insanlardan nefret ederdim, hâlâ da ediyorum. Bugün ki gibi boş konuşmaya devam ederse çakıcam suratının ortasına o olacak.

Derin bi nefes alıp verdim ve uykuya dalmadan önce kulağıma gelen, o tatlı fısıltıyı düşündüm. Kulaklarımda duyuldu tekrar sanki. Zihnimde yankılandı sesi. Ama yani, masal ve efsanelere pek inanmasam da, koruyucu meleğim falan mıydı neydi bu?

Herneyse bir daha olduğunda gözlerimi açıp ilk işim etrafı kolaçan etmek olacaktı. Emin olmak için ya, öyle inandığımdan değil.

^_^

2 saat geçmişti, saat tam 9 olmuştu ve ben acıkmaya başlamıştım bile. Babam işe genelde 10:30 gibi gittiği için daha uyanmasına vardı. Ve en önemlisi iş yerinde uykusuz kalmaması için onu uyandıracak bir hareket yapmak istemiyordum. Nasıl olsa kendi uyanırdı birazdan.

Dışarıdan sesler duymuştum. Pencereye yöneldim, sesler karşı evden geliyordu sanki. İyide, ben o evde ki sesleri nasıl duyabilirdim ki? Acaba ben uyurken kulağıma fısıldayan şey bir vampir miydi? Isırmış mıydı beni? Daha iyisi, artık bir vampir olabilir miydim?!

"Saçmalama aptal, vampirler gerçek değillerdir. Gerçek olsalar illa ki biri beni eşi yapardı." dedim kendi kendime, üzülerek bu fikirden vazgeçtim. Garip ama vampirlere karşı ayrı bi ilgim vardı nedense.

Bu düşüncelerden kurtulup gelen sesleri dikkatlice dinlemeye başladım. Garip ama kolyem de parlıyordu bu evrede.

"Sabahın köründe ne yapıcaz, hangi bahaneyle evlerine gideceğiz acaba Hobi? Saçmalayı kes artık uykumu bölme her seferinde!" Hobi mi? Sadece köpeği ile yaşıyor sanıyordum, köpeği ile mi konuşuyordu yani? Evlerine derken, bizim evden mi bahsediyor? Kime bağırıyodu o öyle? Köpeği adına üzülmüştüm, o piç gibi biriyle yaşıyordu.

Düşüncelerimi bir kenara bırakıp dinlemeye devam ettim. "Ya gidelim işte lütfen, hem saat 10'a gelicek birazdan uyanmışlardır hadi lütfenn.." Bu ses, bu, bu gece kulağıma gelen o fısıltıda ki ses ile birebir aynı! Tatlı, erkeksi ama ince bi ses. Eğer o köpekle konuşuyor ise, bu ses kime aitti? Gerçekten bir ara kafayı yiyeceğimi hissettim. Yani normal insanlar böyle şeyler yaşamazlardı.

Protector - {Sope}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin