⭑Starboy ⭑ Shinichiro X Reader

⋆4⋆

Shina Katawana

Geri çekildim. 

Shina: Şuan bir şeyler demem gerek ama ne demem gerektiğini bilmiyorum.

Shin: Aynısından.

Kalkıp Shin'e elimi uzattım. Oturdukça daha saçma bir hale düşüyorduk. En iyisi yürümekti.

Shina: Gel oturdukça hiçliğe düşüyoruz. Yürüyelim.

Shin hiç bir şey söylemeden kalkıp elimi tuttu. Sahilde yürüyorduk öylesine aramızda hiçbir konuşma geçmedi...

----------------------------------------------------------------------------------------

1 Ay Sonra

Aniden üstümde hissettiğim baskıyla korkuyla uyandım. Baktığımda Tsuna etrafa gülücükler saçıyordu.

Tsuna: GÜNAYDINGÜNAYDINGÜNAYDINGÜNAYDINNNNNNNNNNNNN

Shina:Keşke gün aysaydı.

Tsuna:Küscem

Shina:Küsme.

Diyerek karnımda oturan Tsuna'yı kendime çekerek sarıldım. Sonrasında aklıma intikam almak geldi ve Tsuna'yı gıdıklamaya başladım. Hemen bağırmaya başladı kurtulmaya çalışsa da kurtulamazdı. En sonunda beni yataktan itti ve koşarak odadan kaçtı. Hemen yetişmek içi kalktım. Mutfağa gittiğimde Kahvaltı hazırlayan annemin arkasına saklanmış bana gözükmemeye çalışıyordu. Üstüne doğru koştum ve etkisiz hale getirdim.

Yuna:Çocuklar!

Tsuna:ANNE İMDAT.

Shina: Kes yenilmeyi kaldıramıyon.

Tsuna: Yo yenilmedim ki görürsün bak.

Yuna: TSUNA!

Tsuna: Tamam anne korktum aniden bağırma.

Elime annemin hazırladığı sandviçi aldım bir yandan yerken bugün olan derslerim için not aldığım tableti kontrol ediyordum.

Shina: Bugün iş bakmaya gidicem.

Yuna: Peki ama sakın işin için derslerini aksatayım deme!

Her şeyin tam olduğundan emin olup kapıya yönelmeden önce annemin yanağından öptüm.

Shina: Sen merak etme validem.

Tsuna: Hep zaten anneme iltifat et.

Shina: Senide seviyom yerden bacak. *gülümser*

Tsuna: Çık git hadi küstüm.

Tsuna'nın öyle demesiyle ağlıyormuş gibi yapıp kapıdan çıktım. İlerlerken yol kenarında bir ay önce gördüğüm adamı gördüm.

*FLASHBACK*

Eve girdiğimde annem bana seslendi.

Yuna: Shina adına bir paket geldi.

Shina: Ne paketi ya kargom yoktu ki?

Gidip baktığımda kocaman bir kutu güzelce paketlenmişti. Açtığımda Pet Shop'da gördüğüm adamın elindeki kutuyu gördüm. Ondan olmalıydı başka kimse böyle bir şey göndermezdi çünkü.. Hemen paketi iyice inceledim yanında bir not buldum. 

Yaptığım her şey için üzgünüm. Böyle biri olduğumu bilmeni istemezdim..

Kimdi acaba o adam böyle bir notu babamın düşmanlarından biri yazamazdı. Annem içerden seslendi.

Yuna: Neymiş o Shina?

Hemen kendimi düzeltip cevap verdim.

Shina: Miya için aldığım kedi evi gelmiş anne bir şey değil merak etme.

Yuna: Peki kızım.

*Flashback End*

Boş verip okuluma doğru yürümeye devam ettim. Son 1 aydır her yerden çıkıyordu. Sanki beni takip ediyor gibiydi..

------------------------------------------------------------------------------

Dersler bitince Okuldan çıktım. İş ilanların için görüşmeler yapacaktım.

Her yere gittim. Gittiğim yerlerde ya iş bana uymuyordu ya da ben işe uymuyordum.. En sonunda yürürken yol kenarında bir kafe gördüm. Camında 'Eleman Aranır.' Yazıyordu. İçeri girip görüşmemi yaptım. Yaptığım son görüşmeydi ve tutmuştu. Derin bir oh çekerek eve doğru ilerledim. 

Belli bir zamandır bölüm atmıyorum ve gördüğünüz gibi bölümü aşırı kısa yazdım psikolojik olarak iyi değilim ve hiç yazma konusunda motive olamıyorum.. Wattpad'e girdiğimde bildirim görmek istiyorum fakat gram bildirim yok. İlk defa güzel bi hikaye yazmaya başlamışken bu şekilde olmasını yarıda kalmasını istemiyorum umarım anlamışsınızdır ve yardımcı olursunuz. Fazla resmileştiysem özür dilerim <3