Kai'yi film izlemeye ikna etmiştim, izlerken annemden bir mesaj geldi. Açıp baktım.
Soobin, babanın teklifi kabul edildi, en kısa sürede Peru'ya taşınıyoruz. Bavulunu hazırlamaya başla ve arkadaşların ile vedalaş. Seni seviyorum. ❤️
Dona kalmıştım. Peru mu? Orası bambaşka bir ülke? Annem ne teklifinden bahsediyor? Neden bu zamana kadar bundan haberim olmadı? Neden kabul edip etmeyeceğimi sormadılar?
Kai bana baktı.
"Bir sorun mu var Soobin? Yüzün düştü?"
Ne diyeceğimi bilmiyordum. Aklımdan Kai'yi bırakmak asla geçmedi. Onu bırakmayacaktım. Cevap vermedim sadece mesajı gösterdim.
Okudu. Gözlerinden yaşlar süzülmeye başlamıştı.
"Gidecek misin Soobin?" Sesi titriyordu. Elimle göz yaşlarını sildim.
"Bir çözüm bulacağım, korkma seni asla bırakmam." Dedim.
Bana sarıldı.
"Senden başka kimsem yok, lütfen gitme Soobin... Yalvarırım."
Onu öptüm.
"Gitmeyeceğim."
°
Annem ve babam eve gelmişlerdi, Kai benim odamda bekliyordu, o gitmiş gibi yapıyorduk. Annemde babamda mutluydu. Ben ise hem üzgün hemde kızgındım.
"Bavulun nerede Soobin? Peru'ya gidiyoruz bu harika değil mi?"
"Değil." Dedim sertçe.
"Ben gelmiyorum." Diye devam ettim.
İkisininde ruh hali bir anda değişti. Onlar konuşmadan ben konuştum.
"Bu evde bende yaşıyorum ve önemli bir karar alınırken bana sorulmuyor! Ben Peru'ya gitmeyeceğim!"
Annem yanıma oturdu.
"Biliyoruz Soobin ama sürpriz olsun diye haber vermedik, sevinirsin sandık ayrıca seni Güney Kore'de bırakamayız, Peru'da gideceğin okulu bile seçtik."
Sinirden delirmek üzereydim.
"BEN GELMEYECEĞİM! GÜNEY KORE'DE BENİM İÇİN ÇOK DEĞERLİ ŞEYLER VAR!"
Babam alaycı bir tavırla konuştu.
"Biz Peru'da iken sen Güney Kore'de tek başına kalamazsın. Peru'ya gideceğiz. Ayrıca neymiş senin için değerli olan!?"
Ayağa fırladım.
"BEN GÜNEY KORE'DE KAİ'Yİ BIRAKAMAM BIRAKMAYACAĞIM! BENDEN BAŞKA KİMSESİ YOK! ONUN YANINDA KALMALIYIM!"
Gözlerim dolmaya başlamıştı.
∆
Ailem Kai'nin yaşadıklarını bilmiyor, hatta neredeyse onun hakkında hiçbir şey bilmiyorlar. Onunla sevgili olduğumu bile bilmiyorlar, bizi sadece arkadaş sanıyorlar. Söylemeye niyetim yok, onlardan çoğu şeyi sakladığım gibi bunuda saklıyorum.
∆
"Canım Kai'nin akrabaları arkadaşları yok mu?"
"YOK! SADECE BANA SAHİP, BENDE GİDERSEM NE YAPACAK!?"
Annem ve babam birbirlerine baktılar. Kai'yi çok tanımasalar da severlerdi.
"Soobin... Seni Peru'ya götürmek zorundayız"
O an aklımdan geçti, o adam hapisten çıkana kadar Kai'yi kurtarmak istiyordum. Bizimle Peru'ya gelirse o adam bir daha asla Kai'ye ulaşamaz. Bu aklıma gelir gelmez hiç düşünmeden cevap verdim.
"Ya Kai'de Peru'ya gelecek ya da ben onunla Güney Kore'de kalacağım."
Annem ve babam tekrar birbirlerine baktılar.
"Kai şuan benim odamda, gitmemi istemiyor! Dediğim gibi ya onuda Peru'ya götüreceğiz ya da ben onunla Güney Kore'de kalacağım."
...ᘛ⁐̤ᕐᐷ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
୨୧ WOUND ⊰⊹ Sookai ✧
Fanfiction"Yaralarım geçmiyor Soobin..." "Merak etme geçecekler..." ♪～🫀 Bölümler kısa.
