Yaşadığımız bir tık erotik (belki fazla) anlardan sonra ikimiz de sessizce temizliğe devam ediyorduk.Ortamdaki gergin havanın fark edilmemesi imkansızdı.
Daha düzgün açıklamam gerekirse Katsuki fazla açıksözlü konuştuktan sonra yaptığını yeni algılayabilmişti.Bir şey dememe de izin vermemişti,yani denemiştim ama daha ağzımdan laf çıkamadan "Şu an değil." demişti.
Sildiğim yeri bitirince gerindikten sonra gözlerimi etrafta gezdirmiştim.Katsuki de kendi tarafını bitirince tüm işi halletmiş olacaktık.Rahatlıkta derin bir nefes verdim ve tribünün öteki ucundaki bedene baktım.
"Utangaç liseli kız tavırların bittiyse biraz daha hızlanmaya ne dersin?" diyerek dirseğimi duvara yasladım.Katsuki konuşmamı beklemediğini açıkça belirten yüz ifadesiyle bana bakmıştı.
"Cümle kurarken seçtiğin kelimelere dikkat et derim,yanlış anlaşılman çok kolay." diye güldüğünde ben cevap veremeden ekledi.
"Ayrıca utangaç değilim.Sindirmene izin veriyorum sadece,anlarsın ya." dediklerine sinirlenmek yerine yaslandığım duvarda doğrulup ileri doğru adım attım.
"Hangi kısmı sindirmemi tam olarak? Benden hoşlandığın mı?" dediğimde amacım biraz daha onunla uğraşmaktı,ona karşı ben de ilgi duyuyordum ve farkındaydım bunun.
"Evet." Omuz silkerek söylediği düz cevapla olduğum yere çivilendim.Planlarımda bu yoktu,direkt reddeder diye düşünmüştüm.
"Ha?" Bana karşılık o da birkaç adım attıktan sonra – ki maalesef benim iki adımım onun dört adımına denk geliyordu– yüzündeki rahat sırıtışla bana doğru eğildi.
"Az önceki cümleleri kurarkenki özgüvenin nereye gitti?" dediğinde yutkundum ve sessizce cevapladım.
"Burada hala." Sesim içime kaçmış gibiydi.Kafamı duvarlara vursam tam yeriydi şu an.
"Hmm." diyip adımlarını arttırdığında geri geri ters yöne doğru adımlamaya başladım.
"Yaklaşma çığlık atarım." Niye gerilmiştim bilmiyorum ama bir anda itiraf almak kafamı allak bullak etmişti.
"Gece bir ve müdür yardımcısı okulun anahtarlarını bana verdi.Ama çok istiyorsan deneyebilirsin tabii ki." dediğinde benle dalga geçtiğini belli eden gülümsemesiyle devam etti.
"İçinde kalmasın." deyişiyle aramızdaki mesafe azaldığından panikle "Kalsın,kalsın." diye cevaplayıp spor salonunun kapısının önüne geçmiştim.
Buradan basketbol sahasının büyüklüğü daha çok göze çarpıyordu.Nasıl temizlediysem artık parlıyordu resmen,hamaratlık desen var.
"Korkmana gerek yok,yemeyeceğim" Katsuki'nin dediğiyle göz devirdim.
"Yapmadığın şey sanki." diye söylenirken elimde olmadan güldüm.Ben gülünce o da gülmeye başladı.
"Al işte bi deli olmadığımız kalmıştı Katsuki." dediğimde gülüşü yavaşladı ve konuştu.
"Adımı daha çok söylesene bundan sonra." dediğinde anlamsızca suratına baktım.Kafama dank eden gerçekle yerdeki bezi suratına fırlatmam bir olmuştu.
Eliyle gözünü ovuşturduktan sonra bana bakan bedenle kendimi savunmak adına uzaklaştım.Yeterince güvenli olduğunu düşündüğüm mesafeye ulaştıktan sonra kaşlarımı çatarak konuştum.
"Benim masum amaçlarla söylediğim şeyleri nereye çekiyorsun sen ya?"
"Bilmem neleri çekiyorum acaba?" Duyduğum cümleyle saniyelik donmam bir oldu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
lovers rock ✓
Fanfictionkatsuki: sana agir gelecek kisilere laf sokmaya calisma izuku katsuki: yoksa susturmasini da bilirim izuku: sustursana 🥇 #bakudeku [ 23/05/24]
