leedoesntknow istedigin ve ya canını çeken bir şey varsa al hayatım ben aldım ama sevdiğin şeylerden tatlı yaptık annemle senin için sen gel yeter bize
hwangie a teşekkürler geliyorum
leedoesntknow tamamm
kimseungminiyedi x j.one00
j.one00 seungmin geliyor musunuz
kimseungminiyedi gelmek istedik aslinda ama hyunjin ister mi yalniz kalmak istiyordur belki
j.one00 hyunjin yalnız olmayı sevmez çok öyle herkese anlatmaz kendini ama kafasını dağıtmaya ihtiyacı var eğlencez sohbet edicez merak etmeyin o da istiyor gelmenizi
kimseungminiyedi tamamm yarım saate geliriz o zaman
j.one00 alayım mı seni
kimseungminiyedi anansiwkyim getjebyok sey gerek yok kendim gelirim
j.one00 😁😁 tamamdır
—
minho'dan.
"bakıyorum ben!" kapı çaldığında annem bakacağını söyleyip kapıyı açtı. ilk bizimkiler gelmişti, diğerlerini de çağırmıştık. belki hyunjin'in kafası dağılır diye. son yarım saattir kucağımda sessiz sedasız uzanıyordu. arada benim konușmalarıma onaylar gibi mırıltılar çıkarıyordu.
changbin içeri "siktiğimin sivri sinekleri kıșın bile rahat bırakmıyorlar, yine ısırmıșlar!" diye bağırarak girmeseydi hyunjin kucağımda uyuyabilirdi.
"gerizekalı! çocuk uyandı."
"bebek mi bu felix? maç izlerken gole sevinen kocasını azarlayan bayanlar gibisin." evet, jisung. evet. ryujin durur mu? atladı hemen muhabbete. "bayan değil, kadın! laflarına dikkat et."
felix bebek sever gibi hyunjin'e yaklaşınca hyunjin biraz doğruldu. felix ortamıza oturdu ve bizi kucağına çekti.
"yavrularım, nasılsınız bakalım? long time no see." her beş kelimesinin dördünde ingilizce konuşan pick me kızlardan daha beterdi. ama seviyorum işte, iyi çocuk.
"seungmin ile konuştum, on beş dakikaya burada olurlar. hyun, sorun olmaz değil mi bak çok kararsızım." dedi jisung.
"jisung sorun yok dedim ya oğlum, gelsinler kafam dağılır biraz işte."
ryujin annemin yanına gitmişti, sofrayı kurmakta yardım ediyordu. yalaka.
kısa bir süre sonra kapı çaldı, kapıya bakmak için ayaklandığımda herkes ayağa kalktı. evime ilk kez geliyorlardı sonuçta.
"hoșgeldiniz beyler." hepsi kırk yıllık arkadașımmıș gibi direkt eve girince arkalarından bakakaldım.
"canım, biz de buradayız." dedi julia. onu şuana kadar sadece bir iki kere görmüştüm. aynı sınıfta değildik ama o grubun en popüleriydi diyebilirim.
"kızlarla ilgilenmiyorum, canım." diye cevap verdiğimde herkes bana döndü. annem bile. işte şimdi sıçmıștım.
"çocuklar, soframız hazır. yemeğinizi yiyin güzelce. ben çıkacağım, minho haberleșiriz oğlum." montunu ve anahtarlarını alıp kapıdan çıkarken konuştu annem. onu başımla onaylayıp kapıyı kapattım. şimdi herkes sofradaydı. masamız on üç kişiye yetiyordu en azından.
annem cerrah, genelde gece gündüz çalışır. ben evde tek olurum fakat çalışmadığı zamanlarını her zaman bana ayırır. babamı ben sekiz yașındayken kaybettiğimiz için o zamandan beri bana daha düşkün. onun gibi birine sahip olduğum için mutluyum.
yemekte hyunjin'in yanına oturmuștum. yiyip yemediğini, yediyse nelerden yediğini kontrol ediyordum.
sanırım en çok hyunjin'e düșkündüm. annesi kocasını kaybettiğinden beri oğluna iyi davranmıyordu.. kocasının ölümünü oğlundan biliyordu. babası da pek düşkün değildi hyunjin'e, genelde her zaman başarılı olması ve kendisini utandırmaması için çalışırdı. hyunjin her başarısız olduğunda deliye dönerdi.
babası öldüğünden beri annesi tarafından psikolojik baskı görüyordu. bizim elimizden hiç bir şey gelmemesi çok sinir bozucuydu, arada izin alıp evden çıkabildiğinde genelde bende ve ya jisungda kalırdı. ikimizin annesi de hyunjin'i çok severdi.
jisung'un babası iş nedeniyle başka bir şehirde. annesiyle beraber yaşıyor, benim gibi. annesi çalışmıyor fakat annemle aynı üniversitede okumuşlar. annesi bir buçuk sene mesleğini yapmış sonrasında ise bırakmış. biz jisungla çocukluk arkadaşıyız diyebilirim yani.
changbin, ablası ile yaşıyor. ablası üniversitede burayı kazanmıș, o sene changbinin lisedeki ilk senesiydi, ablası buraya gelince o da burada yeni bir başlangıç yapmak için buraya gelmiş. jisung hariç hepsiyle lisenin ilk yılı tanıştım yani.
felix ise ailesiyle yaşıyor. o da ortaokulda bu ülkeye geldi. normalde avusturalya'da yaşıyormuș fakat babasının işi dolayısıyla buraya gelmişler. ailesini çok severim, bizimle de çok ilgileniyorlar vakit buldukça. annesi de babası da polis. gece gündüz çalışıyorlar. benim gibi felix de genellikle tek olur bu yüzden beraber takılırız.
ryujin, ailesi ile arası pek iyi değil. ara sıra gelip ryujin'e para bırakıyorlar, onun dışında çok bi' muhabbetleri yok. ryujin ailesinin parası yetmediğinden dersleri çok iyi olduğu için ayrı olarak özel ders veriyor.
yani biz aslında birbirimize çok düşkünüz. hepimizin ayrı ayrı yaraları var ve ilk tanıştığımız an söz verdik birbirimize, yaralarımızı beraber kapatacağız diye.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
jeonginimin doğum günü 💞
selam 28.07.2023 deniz yaziyor hyunjinin baba sorunlari vardi ama anne sorunlarina donusturdum cunku daddy issueslardan gına geldı cidden middle of somewhere ficimde de hyun daddy issuesa sahip cunku..
kurtulacaksin hyunjin
5 agustos 2024 lutfen benim kalemimin bu fic oldugunu dusunmeyin tamam mi cok guzel ficlerim var aslinda 😔
