RÜYA

44 6 9
                                    


Gözümü birden açtım. Karanlık bir ormandaydım. Etrafıma bakarken araba sesleri duymaya başladım. Koşarak o tarafa doğru gittim ve koca bi caddenin ortasındaydım. O anda en yakın arkadaşımın sesini duydum.

 "Sedef yardım et bana lütfen!" diye bağırıyordu. 

Koşarak sese doğru gittim daha doğrusu ben öyle sandım. Koştum koştum ama onu bulamadım en sonunda pes etmiştim ki arkamdan sesini duydum.

"Bana yardım etmeyecek misin Sedef?" adımı vurgulamıştı.

Arkamı döndüğümde yaklaşık aramızda 20-25 adımlık mesafe vardı. Ona doğru koşmaya başladım ama o sadece bana bunu dedi.

"Geçmişinden kaçamazsın!" 

O sırada bi araba hızla ona doğru gelmeye başladı ve çarptı. Baya hızlı çarpmıştı ve yanağımda bi ıslaklık hissettim. Önce göz yaşı sandım ama elimle silince elimde kırmızı bir sıvı vardı. Tekrar arkadaşıma baktığımda orda olmadığını gördüm ama araba hala ordaydı.

Arabadan biri indi. 

Kalbim küt küt atıyordu.

Çünkü o kişinin yüzü simsiyah, ağzı kan kırmızısı iplerle dikilmişti ve gözleri yoktu.

Bana doğru koşmaya başladı. Boyu baya uzundu. O kadar çok koştum ki sonunda bi uçurumun kenarındaydım.

"Geçmişinden kaçamazsın." dedi gülerek.

Bende gülerek "Öyle güzel kaçarım ki" dedim ve uçurumdan atladım.

Ve sonuç olarak uyandım. Her zaman böyle rüyalar görürdüm ve umursamazdım. Ama o sırada pencerem tıklandı. Pencereyi acınca  o 'gözü olmayan yaratık' bana gülümsüyordu. Son duyduğum kelimeler ise 

"GEÇMİŞİNDEN KAÇAMAZSIN" oldu.

Kısa Korku HikayeleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin