Kısa Korku Hikayeleri

Bazen Yalnız Değilsindir

Bazen yalnız olduğun halde yalnız değilsindir...işte o onlardan biriydi akşam saatleriydi arkadaşlardan ayrıldıktan sonra yürüyerek eve doğru yola çıktım o andan sonra tuhaf bir his tüm vücudumu ele geçirdi... gittiğim yol ağaçlık bir yer değildi aksine işlek ve açık bir alandı boynumdaki atkıyı burnuma kadar çektim o sırada etrafdaki insanların bana yaklaştığında tuhaf bir şekilde bana baktıklarını ve hızlıca uzaklaştıklarını farkettim duraksadım arkama baktım bazı kişiler bana bakıyodu onlara baktıklarımı gördüklerinde hemen önlerine döndüler göz devirdim sonra cebimden telefonumu aldım ve kendime baktım ön kameradan kendime baktığımda tuhaf birşey yoktu düşünceli bir şekilde kaşlarımı çattım sonrada arka kamerayı çevirip fotoğrafımı çektim fotoğrafın en küçük ayrıntısına bakmaya çalıştım o an fark ettim arkamda birşey vardı kafamı kaldırdım ve hızla arkamı döndüm hiç bir şey yoktu sonra bir fotoğraf daha çektim biraz daha yaklaşmıştı ama bu sefer gülümsüyodu gözlerimi kapatıp yola devam ettim o andan sonra o tuhaf his daha ağırlaştı insanlar artık beni gördükleri an yön değiştiriyor yada karşıya geçiyolardı  vücudumda bir ağırlık hissetmeye başladım sanki bir şey yukardan aşağıya baskı uyguluyodu korkarak arka kamerayı açtım ve başımın üstüne doğru tutup fotoğraf çektim o gülümseyen şey iki elini omuzlarıma koymuş bana yukardan bakıyodu sonra kendi vücudumu çektim o an fark ettim yüzüm gittikçe korkunç bir hal alıyodu düşünmeye başladım o sırada gözüm seğirmeye başladı "koşsam mı?" diye düşündüm ama sonra buaraya kadar takip ettiği geldi aklıma bildiğim duaları okudum felak nas fatiha ama bu tuhaf hissin artmasına ve o şeyin baskısının artmasına neden oldu arka kamerayla etrafı çektim heryerde bişey vardı bazı insanların omuzlarında da o şeylerden vardı sonra fısıltılar duymaya başladım

-Teslim ol...sende aramıza katıl...
-Dayanmayı kes...ölsende kurtulamazsın...
-Teslim olursan senin için daha iyi...
-o seni istiyor

"Kim beni istiyor?!" Diye bağırdım cevap gelmedi

-O... eğer teslim olursan görüşebilirsin...
-Asla!

Etraftaki insanlar aniden gülümseyerek yaklaşmaya başladılar geriye doğru adımlamaya başladım ben her adım attığımda hızlanıyor her durduğumda duruyorlardı ama onlara yaklaşmayı deneyince geri çekilmiyor aksine üzerime doğru geliyolardı

-Siktirin gidin!?

Küfretmemin peşine bir yere çarptım hayır bu bir duvar yada direk yada ağaç değildi...yada bir insan

-Tekrar söyle...

Yutkundum omuzlarımı sıkmaya başladı

-Tekrar söyle!

Ses yok omuzlarıma tırnaklarını batırmaya başladı dayanmaya çalışıyordum

-Tekrar söyle!!
-Siktirin gidin!

Kıkırdamaya başladı tırnaklarını etime daha iyi geçirmeye başladı sonra  diğerleri geldi

-Kızım/Oğlum!

Bu annemin sesiydi gözlerimi açtım annem arabadan bana sesleniyordu

-Kızım/Oğlum iyimisin?
-...bilmiyorum

Cama doğru eğildim o sırada annemin yanındaki koltukda o gülümseyen şey vardı

-Ah bak bu o hadi gel
-O mu?

"O" az önce duyduğum biraz önce ı tuhaf şeyin bana söylediği şey miydi diye düşünürken doğruldum

-Hadi gel!
-Asla!
-bu kadar emin olma...

Diye bir fısıltı duydum annem duygusuz ifadesiyle bana bakıyordu o sırada omzumda bir el hissettim

-Hadi anne ye görüşürüz de...

Hipnotize olmuş gibiydim istemeyerek elimi kaldırdım ve sallarayak

-Görüşürüz anne!
-Görüşürüz!

Dedim ve o şey hızla beni omzumdan tutarak karanlığın içine çekti o gece ordan sadece çığlıklar duyuldu

《Son dakika haberleri sunar》

-"Şuan aldığımız bilgilere göre 50** numaralı sokakda bir gencin cansız bedenine ulaşıldı kişinin cinsiyeti bilinmiyor tanınmıcak hale gelen gencin neden öldüğü yada öldürüldüğü bilinmiyor araştırmacılar herhangi bir insan yada hayvan izine rastlamadıklarını söylüyor  yoldan geçenler de gece sadece çığlıkların duyulduğunu ancak ortamda herhangi bir kıpırtı olmadığından bahsediyor olay hala çözülmüş değil akılda tek bir soru var etrafda bir sigara külüne bile rastlanmamışken gencin nasıl oluyoda bu kadar kötü bir şekilde yanmış olduğu...?"

"Bir sonraki son dakika haberinde görüşmek üzere!"