KAN DAVASI -3-

VAHŞET

Tamı tamına 48 saat kos kocam iki gün aklımı yitirecektim gerçi bazen düşünüyorum delirdiğimi artık hiçbir önemimin olmadığını insan zamanla anlıyor hayatın ne kadar boş olduğunu. Burda sabah mı yoksa akşam mı bilmiyordum iktidarımın hiç bir işe yaramadığı hissi beni delirtiyordu ama bu sefer ayrı yerlerde değil aynı yerde aynı zindandaydık. Benim ağlamaktan gözüm şişmişti Sıla iki gündür uyumamıştım Cenk ise hala olayların şokunu atlatamamıştı tufan ve rena da ben ve sıla gibi iki gündür uyuyamıyordu hepimiz gördüğümüz o dehşeti unutamıyorduk bir süre sonra bir asker geldi ve dedi ki kalın Ve gürlek bir ses ile.

"Hadi işe"

Anahtar ile kapıyı açtı dışarı çıktığımda anladım ne kadar büyükmüş adeta bir dev gibi bilmiyorum bana mı öyle geldi. Uzun koridoru da yürüyüp kölelerin çalıştırıldığı yere geldiğimiz de saatin gece olduğunu anladım çünkü etrafı adeta siyah bir örtü kaplamıştı sanki arkamda ki dev gibi adam beni itekledi ve tepeleme yere düştüm tüm kurtlar bana güldü ve o an gerçekten düşmanlarıma bu kadar güçsüz gözükmem ağrıma gitti ama sabır edecektim ve planladığım intikam saatini bekleyecektim dedi ki arkamda ki dev gibi adam yine gürlek bir sesle.

"Hadi kalk da taşları taşımaya başla"

Kalktım ve hiç etrafıma bakmadım ve beş kişilik guruplar dan birine girdim ve koca taşları taşımaya başladık bir asker yanıma geldi ve dedi ki.

"Ufuk bey sizi bekliyor"

Evet neredeyse sevinçten uçacaktım dediğim o intikam saati gelmişti taşlardan birini kamyona yerleştirdikten sonra dedim ki.

"Peki"

Ve yine uzun koridoru da gitmeye başladık ve en son bir yatak odasına girdik içeri girmeden önce kelepçelerimi çıkardılar ve içeri girdim odanın her yeri kıp kırmızıydı Ufuk ise boxerı ile oturuyordu dedi ki karşıma geçip.

"Vay sexy kraliçem"

Cevap vermedim

"Cevap vermemekte bir seçenek ama içinden ettiğin küfürlerin hepsini birazdan ben sana yapacağım"

Yine cevap vermedim

"Uzatma"

dedi sinirle

"Soyun"

hiç uzatmadan soyundum ve yatakta onun üstüne çıktım beni sırtına doğru yapıştırdı ve göğüslerimi öpmeye başladı o yatak odasına daha önce girmiş yatağın altına bıçak yerleştirmiştim o bir Vampir değildi kolayca ölürdü bıçağı aldım ve bir anda boğazını kestim kan yüzüme fışkırdı ama bu sarayda Vahşeti yaratacaktım kimse ufuk u öldürdüğümü duymadı beni tere yağından kıl çeker gibi olmuştu kapıyı açtım kapının önünde ki adamları sessizce öldürdüm ama artık sessiz olma vakti bitmişti köle bahçesine girip silahla tüm kurtları öldürdüm ve tüm köle Vampirlerin ellerini çözüp kaçmaya başladık arkamızdan resmen tüm saray koşuyordu kendimizi dışarı attık ve diğer kurt sarayları gibi bunun da hem yakıp hem de patlattık evet bize yaşattıkları gibi onlara vahşetti yaşatmıştık o gün o sırada arkamızdan ir ses geldi 

"Aferin Vampirlerim"

Arkamızı döndük bu darlaydı. Arkamı döndüğüm de fark ettim bir sürü Vampir vardı arkamda darla ile birlikte kendi sarayımıza gittik bir şey fark ettim artık kurt kıyameti bitiyordu güneş çok az çıkmıştı ve bu bizi yakıyordu dedi ki Darla.

"Alın takın bu yüzükleri"

"Neden?"

dedi sıla dedi ki Darla gülümseyerek 

"Sizi güneş yakmasından koruyacak"

Hepimiz yüzükleri taktık ve saraya doğru yola koyulduk