nang makarating sina dan at rovi sa bahay ay ganoon parin ang naging scenario, kumain kami, nag usap usap sa mga bagay bagay sa buhay namin. like catching up sa dami narin ng nangyari sa buhay namin.those 3 months that had passed is seems like yesterday. hindi na kasi kami ganong ka close gaya dati, masyado kaming naging busy at nawalan ng time para sa isa't isa kaya naman ngayon lang ulit kami mag babonding.
as for me and maxi, ganon rin.maniniwala ba kayong nakapagusap lang ulit kami ng matagal ay nung naaksidente yung guard namin? yes. hindi kami nagusap for almost 3 months straight.feeling ko nga mamamatay nako sa sobrang pagkamiss ko sakanya e.
today is friday, defense na namin tungkol sa mga thesis na ginawa namin, si dan lang nama ang magdedefense samin dahil kaming tatlo ay hindi na kaikangan ng ganon, hindi kami exempted dahil doble dobleng essay ang ginawa naming tatlo, tig 2k every subject kaya 4k words ang akin samantalang 6k words naman ang kay maxi at rovi.
gusto nyo bang malaman gano kaastig si maxi? ginawa niya yung essay namin nung nasa coffee shop palang kami means sobrang aga niyang ginawa yung essay at pinalitan nalang niya yung mga words nung nagbigay ng pointers yung mga teachers namin. how cool diba?
nandito ako ngayon sa park sa loob ng school, usapan kasi namin ay dito kami magkikita kita pero ako palang ang narito, ako yata ang nauna sakanilang tatlo na matapos. binilihan ko sila ng meryenda namin dahil it's almost four o'clock na,napansin konga ulit yung picture sa wallet ko, yung picture namin ni maxi nung assembly na nakuha ni dan sa fb page.
i patiently wait for them to finish while i reviewed my phone gallery, ang daming picture kasi ni maxi rito, yung iba ay magisa lang siya at yung iba naman ay kaming dalawa na kuha pa nung newyear. napatingin ako sa paligid ko when i heard some girls squealing. anong meron?
tinaasan ko lang sila ng kilay, akala ko kasi ay saakin sila nakatingin, pero hindi. nasa likod ko yung atensyon nila. hindi na sana ako lilingon pero i smelled that familiar essence, it's smells like lavender.
paglingon ko ay nakita ko sya, holding a bento cake, and a paper bag sa tabi niya.anong meron? manliligaw ba siya? nang makalapit siya saakin ay umupo siya sa gilid ko, nilapag niya yung cake sa lamesa before signaling everyone encircling us to go away.
"Happy Birthday, harri." banggit niya. ha?? kaagad akong tumingin sa phone ko, March 18. gago birthday ko nga!
"h-how'd you know?" nagtatakhang tanong ko sakanya habang nakangiti.
"i know everything, harrison. happy birthday again." nakangiting sambit niya saakin.
"salamat maxi." nakangitng tugon ko parin sakanya, inabot niya saakin yung paper bag na dala dala niya kanina pa. nung bugsan ko ay may isang sunflower na handmade, yung gawa sa papel. may nakadikit pang label dito.
'YES'
yes? anong yes-- FUCK WAIT!
3MONTHS AGO
"maxi, pwede kobang hingin ang kamay mo?"
"bakit?anong gagawin mo sa kamay ko e meron ka naman?"
"tangina neto nasisira tuloy yung plano ko!"
"ano ba kasi?"
"maxielle, i love you for so long that i want to take care of you so bad, prove you that i am worthy of you love and love you as long as i'm breathing. now, maxielle reine terranza. Can i court you?"
" ang haba ng sinabi mo dyan din naman pala punta non."
"MAXI NAMAN E!"
"joke lang, nagagalit agad e. jayden harrison jung, yes. i would gladly accept your request and i would like to grant it for one conditon."
YOU ARE READING
My Enemy Lover
FanficIs loving someone you know you can't reach is really worth it? it is really hard to love someone you know can't return the same feeling that you had. But what will jayden harrison can do to prove her that she's wrong? is sacrificing really an option...